Dangerous Addiction (BxB, 2022 COMPLETED)

Special Chapter I

“Dada, uwi ka po,” basag ang boses at nanginginig ang mga labing sabi ni Remus. “Dada, miss kita po.”

Pinigilan ni Keith ang matawa dahil ang cute ni Remus pero si Leon hindi na napigilan ang sarili habang pinupunasan ang mukha ng anak. It was a sight he can’t miss so Keith made sure to take screenshots. Ililipat niya rin mamaya sa cellphone niya nang mapagmasdan ang imahe ng mag-ama niya kung sakaling kabahan siya bago ang speech niya.

“I miss you too, kiddo. But I can’t go home yet.” Ngumiwi si Keith noong magsumbong bigla si Remus kay Leon, pauwiin daw siya kaya mas lalong natawa ang asawa niya. “Uuwi naman ako pagkatapos ng tatlong araw, Remus. Can’t you wait for Dada?”

“Ayoko po! Tagal ‘yon! ‘Di po kita bati!” biglang sabi ni Remus ‘tsaka siya sinimangutan.

Humagalpak ng tawa si Leon. “Narinig mo ‘yon, Keith? Inaaway ka.”

Keith massaged his temples and chuckled. Kapag ginaganito siya ni Remus, naaalala niya iyong pinanggagagawa sa kanya ni Leon noon. Nakakatawa na lang isipin ngayon dahil hindi na siya maipagtulakan ni Leon bagkus, ito pa ang gustong itali siya sa tabi nito. And Remus, their baby… He can’t take the threats seriously because he’s too cute, honestly.

“Ganito na lang,” Keith trailed off and sat properly. “You know, when you’re obedient, time will fly. ‘Di mo mapapansin, nakauwi na ulit si Dada at may dala nang toy para sa ‘yo.”

Remus blinked cutely and when Leon saw it through the camera, he almost chuckled again but decided to just shake his head to give him and their son some quality time while he’s here.

“Kapag mabait ka kay Papa ‘tsaka kina Lolo’t Lola, uuwi agad si Dada,” dagdag niya ‘tsaka nginisian ang anak na noo’y namimilog ang mga matang pinagmamasdan ang imahe niya sa skrin nito. “Pero bibilis lang ang oras ‘pag mabait ka, so do we have a deal?”

“Talaga po? Uuwi ka po ‘pag bait si Remus?” naniniguro nitong tanong.

Tumawa siya’t tumango. “Of course, pero kailangan mong maging mabait kina Papa para umuwi ako agad. So, anong gusto mong laruan?”

“Cars po!”

After successfully convincing Remus that Keith would be home as soon as possible, their son decided to play with his present toys. Sinabihan ito ni Leon na huwag magkakalat gaano o magpapawis dahil halos kakukuha lang ito ng lalaki mula sa bahay ng mga Abellardo— kung saan wantusawa na raw itong nakapaglaro’t hindi pa ulit nag-aaral. Keith can’t help it but to smile and rest his cheek on his knuckles as he watched Leon and Remus’ interaction, their cute conversations, and he thought that he couldn’t live without these two anymore. He’ll be damned.

Dahil naiwan silang dalawa ni Leon sa video call, noong matapos nitong pagsabihan ang anak ay nagkatitigan silang dalawa. Wala pa namang ginagawa si Keith pero noong pamulahan ng mga pisngi ang asawa, hindi niya maiwasang mapahalakhak. Nahihiya pa rin ba ito sa kanya? Imposible. Sa kanilang dalawa, si Leon ang makapal ang mukha.

“Galing siya sa bahay ng Mama ni Gian?” pag-uusisa ni Keith.

Tumango ang asawa. “Nagpaalam sa ‘kin sina Lyle na hihiramin daw nila si Remus dahil naghahanap daw ng kalaro si Stellan kaya after lunch, hinatid ko ro’n. ‘Tsaka, magkakasundo naman iyang mga ‘yan.”

“Sino pang kasama? Sila lang ba ni Stellan?”

“Kasama nila si Hayce, syempre. ‘Di rin mawawala ‘yong batang ‘yon e,,” pagkukwento ni Leon bago bumuntong hininga. “Alam mo ba, manang-mana kay Zamiel ‘yong bata! Kamukha na nga, kinopya pa ugali.”

Humalakhak siya. “So is Remus, right? Kamukha mo ta’s kinopya rin ugali mo.”

“Hindi na nga kami magkamukha.” Ipinagkrus ni Leon ang mga braso’t tinitigan siya ng masama. “Bwakanang shit ka, anong ginawa mo sa kanya? Ako tatay pero mas kamukha ka pa sa ‘kin. Noong baby siya, ako ang kahawig pero ngayon? Hindi na!”