Daddy Shua

60

CHIMERA XU

Matapos ang kasalan ay agad kaming dumeretso sa reception hotel. Nagsalo-salo, nagperform, nagbigay ng messages sa isa't isa, at tinignan kung paano in-entertain ni Sandy ang mga bisita.

"Pst," nakangiti kong sitsit kay Joshua na kasalukuyang nakikipag-usap sa mga tropa niyang nakailang balik na sa mga handa.

Kung itatara ko, nakalimang balik na si Seungcheol sa shanghai section, tirador naman ng fried chicken si Hoshi, si Seungkwan pabebe lang ang kain pero natikman niya na lahat ng mga nasa hapag kasama si Vernon. Binabantayan ko kanina si Jeonghan kasi baka matipuhan niyang maglagay na naman ng kakaibang bagay sa pagkain. Baka maturn off ang mga magulang ni Shua sa'kin kapag nakita nilang may laruang langaw sa niluto naming handa.

"Why? You missed me?" he hung his arms around my shoulders.

"May ibibigay ako sa'yo," hinigpitan ko ang kapit sa bagay na nasa likuran ko, bahagya siyang tumingin sa likuran ko pero agad akong lumayo para hindi niya makita.

"Kaso, baka hindi mo 'to magustuhan. Rush kasi, hindi ako makahanap ng magandang tiyempo para gawin siya. Sorry," nagkamot ako ng ulo sa hiya. Bakit ko pa ba 'to ibibigay, baka mabato niya lang.

"Ano ba kasi 'yan?" he impatiently asked me. I cleared my throat before giving him my present.

"I'm happy being your lawfully wedded wife," I looked away in embarrassment.

I gave him a portrait painting of him. I framed it for it contains a letter inside. Napakamot nalang ako ng ulo habang pinagmamasdan siyang suriin ang painting ko. I used his smiling face as my reference, the source of my cravings and weird likings back when I'm still pregnant with Sandy.

"Ang gwapo naman nito," he complimented, hindi ko alam kung pinupuri niya ang painting ko o ang mukha niya na pininta ko.

"Duh," I flipped my hair.

"I also have a present for you," he grabbed my hand and put something on it.

"It's not as expensive as your paint brushes and acrylic paints. But it's just a bonus for a whole package gift like me," I looked on what he gave me. It's a simple handmade bracelet.

Hindi niya alam, wala siyang kaalam-alam na kay tagal ko na siyang hinihintay na gawa'n din ako ng ganito. Noong huling tanong ko kasi sa kaniya, pinapabayad niya ako, ang pangit kabonding!

"I will keep it, I promise, I love you," I told him.

"As you should," he chuckled.

"I love you Jun," I pressed my lips after I saw his pissed face.

"Galit na galit, joke lang naman hehe. Ikabit mo nga sa'kin 'tong bracelet," I told him. He just heaved a deep sigh and put the bracelet on my hand. Saka ko nalang napansing may kaparehas pala itong nakakabit din sa kamay niya.

"Oh? Matchy pala tayo," I lifted his arm and leveled it to mine. I smiled while looking at the pair or bracelets on our hands.

"If it will break, I will gladly create another one for you," that's too sweet!

"Bakit ka ganiyan? Kapag nabasa mo 'yang painting ko hindi na kita ulit gagawan eh, baka sermonan pa kita at bigla akong mag-audit ng nagastos ko sa harapan mo," napakaunfair niyang magmahal.

"And I am so much willing to hear all of those," napatikom nalang ako ng bibig.

"In love ka nga," tumango-tango nalang ako.

It's too disappointing for me, I can't think of ways to reach his efforts. Napakaimposible lang niyang tapatan sa pagiging ganito. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula, kahit mahal na mahal ko rin naman siya, hindi ko magawang hindi isipin na bakit ako pa ang napili niya?