Daddy Shua

36

THIRD PERSON

It's been three days since his daughter had discharged. Nagrequest siya ng one month leave para matutukan niya ang baby niya bago ito ipaiwan sa dorm nila.

Nagulat ang mga magulang niya sa ipinaalam niya. Disappointed din dahil aksidente ang pagkakabuo sa bata. They thought that Joshua would take their advices seriously, they thought he can wait for the right time of marriage. Pero wala na silang magagawa kung hindi tanggaping magiging single dad ang anak nila. They even offered a baby sitter for him but he declined, he wanted himself to take good care of his own child.

He's sleeping peacefully, not until he heard his baby's cry. Pinikit niya nang mariin ang mga mata bago dumilat. Pinigilan niyang magalit, mairita sa iyak ng sarili niyang anak. Lilipas din ito, minsan lang siyang sanggol, pagpapaalala nito sa sarili.

He immediately went to Sandy's crib and cradled her to stop crying, "It's okay, baby. Daddy's here," he calmed her.

He sighed as his daughter cried louder, baka gutom na si baby, "Madaling araw mo pa talaga naisipang magutom," he chuckled and then they went downstairs for a milk.

Sobrang thankful siya sa sinupply ng kanilang doctor na breast milk, as if alam na ni Doc na wala si Era sa tabi ni Joshua ngayon para magprovide ng gatas.

If he only knew that those milks were from Chimera.

Nang masalpakan na ng bote ng gatas ang bibig ni Sandy ay agad naman itong kumalma, at hindi kalaunan ay nakatulog nang muli sa braso ng kaniyang ama.

Joshua smiled as he stared at his daughter, "She's really selfish, you looked more like her than me. Ganoon niya na siguro kamahal ang sarili niya,"

He sat at the couch, still carrying his sleeping child, "Well at least, you don't look like Jun," he talked to himself.

It's more exhausting to take care of an infant than doing paperworks. If her mother's here, hindi lang si Joshua ang maghihirap ngayon.

Dalawa sana silang magpupuyat, dalawang magpapatahan sa bata, parehas na present sa mga first times ng anak nila, magkasamang malulungaran ng baby, kung nandito lang ang mama niya, hindi siguro masyadong mahihirapan si Joshua sa sitwasyon dahil kahit papaano ay may karamay siya.

Nasaan na kaya siya? Masaya kaya siya sa ginawa niya? Ano na kayang nangyayari sa kaniya ngayon?

"Sana nabinat ka na, Rara," he looked at the ceiling, wishing for Chimera's bad luck.

"Sana hindi maayos ang pagkatahi ng doctor sa'yo, sana may naiwang karayom sa loob,"

A month had passed at kailangan na niyang bumalik sa trabaho. Kasama sina Seungcheol at Jeonghan, umuwi sila sa dorm bitbit ang unica ija ni Joshua na si Sandy.

"Once na makakita ako ng scratch sa anak ko, kakalbuhin ko kayong lahat," pagbabanta ni Joshua kina Jeonghan.

"Sige ba basta kapag kami ang kakalmutin ng anak mo, kakalbuhin mo rin siya," natatawang rebutt ni Seungcheol, sinamaan siya ng tingin ni Joshua.

Nang makapasok sila sa loob ng bahay ay nagulat sila sa bitbit na bata ni Joshua, at mga bagahe naman kina Jeonghan. Inakyat nila ang mga gamit sa kwarto ni Joshua't saka bumalik sa sala para pormal na ipakilala ang anak nito.

"She's Sandy, my daughter," ang lahat ay nagulat sa kalmadong pag-aannounce ni Joshua.

He sat beside Seungkwan, still carrying his child with care. "Homaygatt Jasmine, true stone?"

"Bakit nadamay si Jjongddol?" pagtatanggol ni Jeonghan sa alaga niyang batong pamangkin ng kay Darna.

Napakunot ang noo ni Joshua sa tinanong ni Seungkwan, "True stone?"

He rolled his eyes, "Totoo ba 'to. Ano ba naman sayang high quality english ko sa'yo hyung!"

"Chan, I'm sorry for what I did last time. It just happened na noong araw ding 'yon lumabas si baby," he sincerely apologized.

Chan smiled and nodded, "Ayos lang hyung, natanggap ko naman 'yong regalo mo," he winked, Joshua smiled.

"Kaya pala may vitamins ka ng buntis kasi may nabuntis ka talaga!" paghihinuha ni Hoshi habang dinuduro si Joshua.

"Sinong mama niyan?" naguguluhang tanong ni Woozi habang tinitignan ang baby.

He just chuckled and shook his head, "It's not important. Produkto 'to ng one night stand," nagulat ang lahat sa pag-amin ni Joshua.

"Hyung!" hindi makapaniwalang tumayo si Seokmin at nagdramatic walling sa gilid.

"True country?" tanong ni Seungkwan.

"Huh?"

"Totoo ba 'yan!? Ano ba naman kayo marunong ba talaga kayong mag-english?" he rolled his eyes again.

"It's true. I'm sorry for hiding this matter. Pero plano ko naman talagang ipaalam sa inyo as much as possible, I swear," he told them.

He looked at Jun, "That night was a complete mistake, I'm telling you I'm not supposed to be the one who's carrying a child today. Some of you might be disappointed about my action, but I have to be responsible for taking care of my child," he added.

"Paampon daddy Shua, rawr," nakangiting sambit ni Wonwoo.

Sinabi ni Joshuang kailangan niyang iiwan ang bata sa kanila habang nasa trabaho siya. In-instuct niya ang mga kailangang gawin sa bata, nagpaseminar pa siya kung paano magsuot ng diaper nang tama.

"Hyung puwedeng pakarga kay baby? Hehe," Jun asked him.

He gulped, hesitating to give the child to her 'almost' father. "Sure," he gently gave his baby to Jun. He smiled widely as he started cradling Sandy.

"Dapat ang nanay ang nasa tabi niya kapag absent ang papa niya hindi ba?" Vernon asked.

"Nasaan na ba ang nanay niya? Hindi na ba talaga siya nagpakita sa'yo matapos niyang manganak?" Seungcheol asked.

"I don't want my daughter to have a bitch mother," he nonchalantly spoke. Nagkatinginan ang lahat sa sinabi niya, halatang may galit siyang kinikimkim sa kaniyang dibdib.

"I don't want to spend my life with a selfish lady," he let out a gentle smile.

"Desidido kang mag-isa mo lang siyang papalakihin?" Mingyu asked him.

"Hindi siya mag-iisa, puwede tayong maging tatay lahat," pag-eencourage ni Seungcheol.

"Oo nga tapos asawa natin si Joshua hyung," sinamaan ng tingin ni Joshua si Wonwoo.

"Hyung puwede ka pa rin namang makahanap ng tatayong nanay ni Sandy. Sabi mo naman aksidente lang ang lahat, siguradong may hahanga sa'yong babae kasi hindi ka tumakas sa responsibilidad mo sa bata bilang tatay," Jun said to him.

"Si Chimera noona pala, hyung? Nasaan na siya?" Joshua overheard Dino asking Minghao about his sister.

Napatingin siya sa gawi nila, nakita niyang nagkibit balikat si Minghao. "Ilang araw na rin siyang hindi nagpaparamdam sa'kin,"

"Hindi pa niya kasi ako ginigreet, baka hindi mo naman sinabing grumaduate na ako,"

"Tanga alam niya na 'yon. Ewan ko ba kung nasaan na siya ngayon," Minghao sighed.

Joshua thought hard, where's she? Does she really abandoned her own daughter?

He told himself that he hates her, but then there's him, still worrying about her.