Kum saati hayattır. Geçmiş, şuan ve gelecektir, hayatı anlatan en somut kanıttır. Sürekli azalan bölme hızla tükenir, sen daha tek bir kelime bile edemeden alt bölmeye dolmaya başlar. İşte orası geçmiştir, geleceğe dair olan her şey o kum tanelerinin toplamıdır. Geçmiş, bir keşkeler çöplüğüdür.
İkisi, o kum saatinin tam ortasındaydı işte, o daracık boğumda. Yani şu anda. Geçip giden kum tanelerini izlemekle meşgullerdi. Kum tanelerini yakalamaya çalışsalar da parmaklarının arasından kayıp gitmelerine engel olamıyorlardı. Geçmiş haznesine kederle doluyordu. Arada sıkışmışlardı.
Ama sonra düşen son bir kum tanesi, birini yakaladı o boğumda. Sımsıkı, buz gibi kavradı onu. Aşağıya çekti. En yeni geçmiş olarak yerini aldı alttaki bölmede. Ölüm kapladı geçmişi.
Sonra Tanrı, kum saatini ters çevirdi. Geçmişi gelecek, geleceği geçmiş yaptı. Ve o boğumun ortasındaki adama bir şans verdi. Kumlar akıp giderken sevgisini kurtarabilme şansını. Geçmişte yapılan hataları telafi edebilme şansını vermişti ama hafızalarını silmişti. Ve hatırlamaksa yine onların elindeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
