Yunan mitolojisine göre insanlar dört kol, dört bacak ve iki yüzü olan bir kafa ile yaratılmışlar. Güçlerinden korkan Zeus onları ikiye ayırmış ve onları hayatları boyunca diğer yarılarını aramaya mahkum etmiş.
her şey bir oka bağlıydı.
...Altı kişilik bu insan grubu eğlenmeye gelmişti. Ah zavallı diye geçirdim içimden kahkahası hâlâ kulağımı dolduran adama bakarken. Ardından izlemeye başladım onu. Ateşin başında oturmuştu arkadaşlarıyla birlikte. Yüzüne vuran kızıl ateşin kusursuz güzelliği gecemi güzelleştiriyordu.
Uzun süre birlikte oturmuşlardı, hepsini tek tek inceleyecek fırsatım bile olsa bile bunu yapmamıştım, sadece iki kişi de gözlerimi oyaladım. Bir yandan sohpet edip diğer yandan ellerindeki oldukça kalın ve eski kitapları inceliyorlardı.
Kahkahasını duyup geldiğim aciz insanın gülümsediği anlar dışında gayet ciddi bir surat ifadesi vardı. Beyaz tenine vuran ateşin rengi gözüme ilk defa bu kadar güzel gelmişti, onun yanında gözümün önüne gelen günahı beni daha da neşelendiriyordu.
Altı kişinin de günahı vardı. Hepsi ufak tefek günahlar işlemişti. Duyuyordum onları da. Belki ilerde karşıma çıkarlarsa onları da hedeflerdim.
Ama şu an beyaz tenli bu adamın günahı onların günahlarından daha acı vericiydi, daha acımasızdı. Gözlerimin alev alev parıldamasını sağlıyordu.
Yüzyıllar sonra ilk defa bu kadarı çıkmıştı karşıma. Keyifle son bir kez iç çektim. Ardından kolumdaki yayımı alıp, sırtımdaki çantadan okumu çıkardım, yan bir gülüşle tek gözümü kapadım ve hâlâ büyük bir şevkle atmakta olan şah damarını nişan aldım.
Kafasını kaldırdı hissetmiş gibi, sanki göz göze gelmiştik, ki bu imkansızdı. Uzaktaydım binlerce adım uzaktaydım. Biraz daha baktı olduğum tarafa, ben de ilk defa aciz insanoğlunun gözlerinin içine o kadar uzun süre bakmıştım...
Ardından kurcaladığı eski püskü kitaba geri döndü, okumu iyice gerip bıraktım, birazdan ok hedeflediğim yere girecekti, damarlarındaki kan maviye dönüşecek ve çığlık atacaktı, acıyla ölecekti bu adam. Ardından dirilip benim kölem olacaktı. Saliseler içinde okum şah damarından girdi. Büyük kalın bir çığlık süsledi kulaklarımı...
... ama mavileşen damarlarını göremiyordum, ölüm çığlığını duyamıyordum. Öylece yere yığılmıştı. Zehrim... zehrim etki etmemiş miydi? Arkadaşları korku ve endişe diye tarif edilen duygular ile etrafında toplanmıştı. O an geçirdim içimden.
"Nasıl..? Bir aciz benim zehrimden nasıl etkilenmez? Okumun hedefinde olan bu adam... bu aciz adam zehrime karşı dirençli mi? Kimsin sen insan? Benim kölem olamayan tek aciz insanoğlu kimsin sen?"
*** Sizce dirençli bir insanla karşılaşmak Hoseok'u korkutacak mı?
Aşağıdaki küçük yıldızla dokunmayı unutmayın🧡
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
