"Eyes like the Atlantic, and I'm going down like the Titanic"
Yesterday, is a history... tomorrow is a mystery, but today is a gift. That's why it's called the present.
"Help, will always be given at Hogwarts, to those who ask for it."
•Ho...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift. That is why it's called the present. "
Yaz aylarının bitmesine az kalmıştı, sonbahar ayının en görkemli zamanlarında Hogwarts kapılarını açıyordu ve hemen hemen herkes bunun için fazlasıyla heyecanlıydı.
Dün sabaha karşı Potter'ların Godric's Hallow'daki evine gelmiş ve orada kalmayı tercih etmişlerdi.
Amelia, gözlerini huzur dolu bir uyku çekmenin verdiği mutlulukla açtı. İlk farkettiği şey; biri arkasından beline dolanmış, diğeri ise başının altından geçen iki kol olmuştu. Genç kızın sol eli yastık altındayken, sağ eli sevdiği adamın hemen yüzü hizasındaki parmaklarına kenetlenmişti.
Açık pencereden içeri giren hafif esinti, kulağına uğultu gibi gelmişken daha da huzur doldurmuştu içine. Mutlu hissediyordu, onca şeye rağmen. Anı yaşadı bir süre, kıpırdamadı veya ses çıkarmadı. Sakin nefesleri, arkasındaki bedenin huzur dolu nefeslerine ayak uydurdu. Kenetlenmiş parmaklarında gezindi kızın maviye çalan yeşilleri. Başparmağı ile okşadı yavaşça. Bir insanın parmaklarına bile aşık olmak mümkün müydü? Amelia aşık olmuştu. Her noktasına, her hücresine ve her gülüşüne.
Ardından ağır hareketlerle arkasını döndü. Karşısındaki adamın güzel yüzünü inceledi. O kadar masumdu ki, ayın lanetine kelepçelenmiş bu adam; güneşin en aydınlık tonunu çehresine bütünlemişti. İmkansız gibiydi.
Genç kızın parmakları Remus'un yanağına dokundu. Yeni yeni çıkmaya başlayan sakalları varlığını belli ediyordu, fakat bu adama her şey yakışırdı. Onun ela gözleri içinde kaybolmak bile yeterdi. Yüzlerinin yakınlığından aldığı nefesi hissedebiliyordu, kızın nefesleri de bir süre sonra ayak uydurmuştu ona.
İşaret parmağı, iki düz çukura indi gencin yüzünde her zaman beliren. Güzel gülüşü kendini kondurduğunda, dudaklarının kenarında iki çizgi oluşurdu. Özenle çizilmiş gibi. Yavaşça uzanarak küçük bir öpücük kondurdu dudaklarına.
Sevgilisinin mırıltısının ardından açılan elalarını gördü, her yanından uyku akıyorken bedeninin ağrılar çektiğini ve yorgun olduğunu biliyordu, yarın dolunay gecesiydi ve genç kız sevdiği adamın en az acıyı çektiğinden emin olmak için orada olacaktı, onu asla yalnız bırakmazdı ki zaten.
