Always You

35

I’m done packing some of the things that Zeke bought. May iniwan din akong mga damit at gamit dito, sa utos na rin niya. Babalik na kasi kami ng Manila pagkatapos ng sampung araw dito sa resort house. I will surely miss this place. Staying with him was the best decision I’ve made so far. Hindi ko na iisipin ang magiging kahahantungan ng relasyon namin. Gusto ko rin sumaya, at alam kong kay Zeke ko lang iyon matatamasan.

Kahit alam kong magulo na sa umpisa, pinipilit ko ang aking sarili na pasukin ang relasyong ito. Hindi ko na kayang pigilan pa itong nararamdaman ko. Masaya ako kay Zeke, siya lang ang nagpapasaya sa akin. Kahit na noong nasa Japan ako, naiisip ko siya, ang lahat-lahat sa kanya. And now that I’m already his, I won’t let him go again this time.

Hindi na rin siya umalis pagkatapos noong may nangyari sa amin. Hindi rin naman kasi niya ako tinantanan. Walang araw na hindi kami nagsisiping, at dumating din sa puntong kahit sa madaling araw ay ginagawa namin iyon. Hindi naman ako nagrereklamo, kaya lang nakakapagod din. His stamina was too much to handle. I forced him to use condoms every time we do it. Mahirap na. I’m still young and wanted to do a lot of things first, and getting pregnant is not one of them.

Noong sinabi niyang pananagutan niya kung mabuntis man ako, medyo nag-alala ako ng kaunti. My family will really disown me, and the people around us will undoubtedly judge me. But the thought of having a child with him makes me happy, pero sana huwag muna ngayon.

I know that everyone will be disappointed if they’ll find out about us, lalo na ang pamilya namin.  Natatakot ako sa sasabihin nila, pero iniisip ko rin ang kaligayahan ko. Naiisip ko rin si mom, pero mas nangingibabaw talaga ang pagmamahal ko kay Zeke. Hindi na ako mag-aalala dahil hindi niya ako pababayaan. With him, I feel safe. I remember what I told him before, that once I finish my studies, sasama na ako sa kanya. And that’s what I’m going to do.

He was hugging me from behind while talking to someone over the phone, ang alam ko, ‘yong kaibigan niya na abogado, si Gavin. I whimpered when I felt his hand slowly and sensually made its way between my thighs.

I moaned softly when he started to move his fingers. I heard him cussed, and he immediately ended the call.
I turned around to face him and laughed.

“Maligo ka na Mr. Montenegro”, I chuckled.

“Mr. Montenegro?” Why would you even call me that?”, simangot niyang tanong.

“You’re still my boss”, I teased him.

“Okay, then this boss wants to take a shower with you.”

Hindi na ako nakapalag at napatili nalang nang binuhat niya ako at dumiretso kami sa banyo. Kakaligo ko lang, pero sinigurado ni Zeke na maliligo ulit ako na kasama siya.

Hindi lang basta ligo ang ginawa namin. He really made sure na mapapagod ako upang hindi matuloy ang pag-uwi namin sa Manila.

Pinilit kong hindi matulog pagkatapos may mangyaring milagro sa amin. Nagugutom din kasi ako dahil hindi pa kami nakapag-almusal kanina.
While I was drying my hair, biglang may tumawag sa phone niya.

Tiningnan pa niya ito sandali, bago sinagot ang tawag. Dali-dali siyang pumunta sa may balcony para kausapin ang nasa telepono.

Habang tinititigan ko siya, hindi ko maiwasang isipin ang sinabi niya kagabi sa akin. He insisted na doon na ako sa condo niya tumira, pero tumanggi ako. Muntik na kaming mag-away dahil mapilit talaga siya. Pero ayoko talaga, at wala din naman siyang magagawa.

Nakita kong napahilamos siya ng mukha habang may kausap sa phone. I wondered kung sino iyon, baka si Gavin ulit ang tumawag. Baka may update na tungkol sa pictures at kay Jay.

Zeke already informed me about him, and how he’s involved in kuya’s scandal before. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit nadamay ako. Kelangan namin malaman kung sino pa ang mga taong nasa likod nito at kung ano talaga ang motibo niya. I got a feeling that Zeke already knew pero wala na man siyang sinasabi sa akin.

Nagulat ako nang pagkatapos niyang makipag-usap, humiga siya sa kama at pinikit ang mga mata.

“May problema ba?”, I worriedly ask him. I placed the palm of my hand over his forehead.

“Kelangan mo na ba talagang bumalik?”, he sighed. “Dito ka na lang, babe.”

He opened his eyes, grabbed my hand and kissed it. Natawa ako sa sinabi niya. He keeps calling me babe at para siyang batang nagrereklamo.

“I need to go back, sobra-sobra na ang leave ko.”

“Well, we can just call the office if there’ll be problems, hindi ba?”, he suggested.

“Mas maganda ‘yong nakikita tayo ng mga empleyado”, I firmly said.

I cupped his face and kissed him quickly. Pero sana hindi ko na lang siya hinalikan dahil nauwi na naman ito sa pag-iisa ng aming katawan at halos hapon na kami natapos.

***

It’s almost four in the afternoon when we went downstairs and prepared for a long ride going back to the metro. Inaayos pa ng driver ang mga dala naming bag when he told me to have a quick walk on the beach.

Naglalakad kami sa dalampasigan na magkahawak ang mga kamay, habang minamasdan ang alon ng dagat. Napansin kong malalim ang iniisip niya, siguro marahil ay uuwi na kami mamaya. Kung pwede lang sana na dito na kami, pero kailangan naming harapin ang katotohanan kapag bumalik na kami ng Manila.

“Are you okay?” I asked him.

He looked at me and smiled. Hinalikan niya ang kamay ko at patuloy kaming naglakad sa dalampasigan.

“Andi, will you regret this?”, he suddenly asked.

I arched my eyebrow. Bakit naman niya tinatanong iyan?

I faced him and shook my head. “Ikaw?”

“Hindi. Pero nagsisisi ako noong nasaktan kita noon”, he answered. Hindi man lang ako nakapag-explain sa iyo noon. Nasaktan ka dahil sa akin, at wala akong nagawa.”

“Tapos na ‘yon, Zeke. Kalimutan na natin ‘yon”, I answered.

“Hindi kita naipaglaban sa lahat. Tapos nagkagulo pa sa Polaris.”

“We were still young at that time”, I replied. “Teka, saan ba patungo itong usapan natin?”

He cupped my face with his hands.

“I love you so much, Andi. Hanggang ngayon, ikaw pa rin talaga ang nasa puso ko.”

I smiled and held his hands.

“This time, I will make it right. Do you trust me?”

It’s as if I’m looking through the very soul of him. He’s sincere and serious, and I don’t know how could he easily govern every inch of my being, with just one look from his eyes.

He kissed me and I was taken aback when he took something out from his pocket. A familiar velvet box. My mouth parted when he opened it and saw the necklace he gave me years ago.

“Zeke”, it almost came out as a whisper.

I could see that his eyes were clouded with tears.

“Wear this and be mine again.”

Isinuot niya iyon sa akin. Nahihiya ako ngayon sa kanya. I remember how I asked Olly to give it back to him. Pinilit ko kasing kalimutan siya sa pamamagitan ng pagsauli ng necklace. Pero heto siya at binabalik ito sa akin. Hindi niya talaga ako nakalimutan. Then, I remembered vividly this scene where he gave me this necklace a few years ago. It was during the Christmas season, and it was on his birthday.