ဆိုင်ပိတ်တဲ့အချိန်ထိမပြန်သေးတဲ့ဂျောင်ကုကိုကြည့်ပြီး ဂျီမင်သက်ပြင်းချမိသည်။ဇနီးဖြစ်သူဆီပြန်ဖို့ရောအစီစဥ်ရှိရဲ့လားတောင်မသိ။
"ဂျောင်ကု အိမ်မပြန်သေးဘူးလား ယူဂျင်းစောင့်နေလိမ့်မယ်"
"အသေးလေး"
"ငါ့ကြောင့်နဲ့ မင်းတို့အိမ်ထောင်ရေးကိုမပြိုကွဲစေချင်ဘူး ဂျောင်ကု။ငါ့ကြောင့် ငါ့အဖေနဲ့အမေ ကွဲခဲ့ရပြီးပြီ။မင်းတော့ ထပ်ဖြစ်လို့မရဘူးဂျောင်ကု ငါယူဂျင်းကိုပေးထားတဲ့ကတိ တည်ချင်တယ်။လိမ္မာပါတယ် ပြန်တော့နော်"
"ငါသူ့ကိုမချစ်ဘူး။ဒယ်ဒီလက်ထပ်ခိုင်းလို့သာ"
ခြေလှမ်းတို့သည်ရပ်တန့်သွားသယောင်။ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ မျက်ဝန်းထဲကအရည်ကြည်တွေ။
"အဲ့တော့ငါကဘာလုပ်ရမှာလဲ"
"အသေးလေး!"
"မင်းကွာရှင်းမှာလား။မင်းအဖေကိုမင်းလွန်ဆန်နိုင်လား"
အာစေးမိထားသူတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဂျောင်ကုဘာမှပြန်မပြောမိ။ဘာစကားမှထွက်မလာ။
"မကွာရှင်းဘူးလား။မကွာရှင်းဘဲနဲ့ ငါ့ဆီခုလိုလာနေအုံးမှာလား။အများမြင်မှာ ငါကစနိုက်ကြော် ငါကတိတ်တိတ်ပုန်းလို့ထင်ခံစေချင်တာလား!"
"ပတ်ဂျီမင်!!!!"
ဓားသွားတောင်သူ့စကားတွေလောက်ထက်မယ်မထင်။ဒီနှလုံးသားကိုအက်စစ်နဲ့သာပက်လိုက်ပါတော့လား။နာလက်စနဲ့တစ်ခါထဲအမြစ်ပြတ်သွားအောင်။
"ငါကွာရှင်းမှာပါ"
စိတ်တိုပေမဲ့ လေသံကိုပြန်လျှော့ရသည်။ချစ်ရသူကိုအမြဲအရှုံးပေးသည်မို့။
"မင်းကိစ္စ!ငါသွားပြီ"
မျက်ဝန်းငယ်နှင့်ပိုင်ရှင်သည် မြင်ကွင်းဝေဝါးကာ မျက်ရည်များကျနေသလို ကျောခိုင်းသွားသော ကျောပြင်ငယ်လေးသည်လဲတုန်ရီနေခဲ့သည်။
ဒါဟာရွေးချယ်မှုမှားခဲ့တဲ့ ငါတို့၂ယောက်ရဲ့ပြစ်ဒဏ်များလား။
× × × × × × × × ×
မနက်အိပ်ယာနိုး ဆိုင်မသွားခင် အိမ်သန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်နေသော ပတ်ဂျီမင်တစ်ယောက် လမ်းထိပ်အမှိုက်သွားလွှတ်မပစ်ခဲ့ရင်ကောင်းသားဟုသာတွေးရင်း နောင်တတွေ တစ်သီကြီးရခဲ့သည်။အကြောင်းမှာကတော့ အိမ်ရှေ့မှာ ကားကြီးနှင့်ဘယ်အချိန်ထဲကရှိနေလဲမသိသော ဂျွန်ဂျောင်ကုကြောင့်ပင်။
YOU ARE READING
စက္ကူပန်းလေး(Complete)
Romanceမင်း သိပ်မြတ်နိုးပါတယ်ဆိုတဲ့စက္ကူပန်းလေးတွေကိုငါစိုက်ထားသလို မင်းသိပ်ကြိုက်နှစ်သက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ဆေးလိပ်လေးတွေလဲသောက်တတ်နေပြီလေ။
