ရင်းနှီးဖူးတဲ့အသံကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အရင်းနှီးဆုံးသူစိမ်းနဲ့လာတွေ့နေတာပါလား။ရီရလိုက်တာ။
"အသေးလေး"
"..အော် ဒီကညီမကcheese cakeနော် ဒီမှာပါ။လာအားပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"
"ဂျီမင်.."
"သွားရအောင်မောင် သွားလိုက်အုံးမယ်နော်"
မောင်တဲ့လား။နာမ်စားလေးတော့ပြောင်းခေါ်ခိုင်းသင့်တယ်မထင်ဘူးလားကူးရယ်။လက်မောင်းကိုဆွဲကာထွက်သွားတဲ့သူမဟာအောင်နိုင်သူတစ်ယောက်လို။အင်းလေ သူမနိုင်ပါတယ်။ကိုယ်ကခုချိန်မှာဘာမှမဆိုင်တော့ဘူးလေ။
ကားနားရောက်တော့တွဲထားတဲ့လက်ကိုအတင်းဖြုတ်ချမိလိုက်သည်။
"မင်းကို မောင်လို့မခေါ်နဲ့လို့ပြောထားတယ်မလား"
"ဘာဖြစ်လို့လဲဂျောင်ကုရယ် ဘာလဲ။သူနဲ့ပြန်တွေ့လိုက်ရတော့ သိပ်ကိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်ပေါ့"
"မင်းနဲ့ငါလမ်းမမှာစကားမများချင်ဘူး။ကားပေါ်တက်လိုက်တော့"
လမ်းသွားလမ်းလာတွေရှိလို့ယူဂျင်းလဲအချေတင်ထပ်မပြောချင်တော့တာကြောင့်ကားပေါ်သာတက်ခဲ့တော့သည်။ကားပေါ်ကလေထုသည် ဝင်ရိုးစွန်းဒေသကိုရောက်နေသလိုကို အေးစက်နေသည်ထင်ရအောင်ပင်ဖြစ်နေတော့သည်။
ထမင်းဝိုင်း၌ဟိုတို့ဒီတို့ဖြင့်သာစားသောဂျောင်ကုကို ဆော့ဂျင်နဲ့မီယောင်းကခနခနကြည့်မိနေသည်။စားပြီးသောအခါတွင်လဲ ညီဖြစ်သူကိုစိတ်ပူ၍သူပဲအရင်ခေါ်ထုတ်လာခဲ့သည်။
"မင်းကိုကြည့်ရတာစိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ်သလိုပဲ"
"Hyung ကျွန်တော်သူ့ကိုပြန်တွေ့ခဲ့တယ်"
"ဟင်းးးးးးးမင်းကအခုချိန်အိမ်ထောင်နဲ့နော်ငယ်လေး"
"ကျွန်တော်သိပါတယ်ကျွန်တော့်ကိုစိတ်နာနေသလိုပဲ"
"မင်းတို့၂ယောက်လုံးရဲ့ခံစားချက်ကိုငါနားလည်ပါတယ်ဂျောင်ကု အမှန်ကိုမကြာခင်မြင်နိုင်မယ်လို့ထင်ပါတယ်"
ဂျောင်ကုလဲသက်ပြင်းသာချကာဘာမှမပြောဘဲနေလိုက်တော့သည်။
× × × × × ×
"အမမီယောင်း မပင်ပန်းဘူးလား"
YOU ARE READING
စက္ကူပန်းလေး(Complete)
Romanceမင်း သိပ်မြတ်နိုးပါတယ်ဆိုတဲ့စက္ကူပန်းလေးတွေကိုငါစိုက်ထားသလို မင်းသိပ်ကြိုက်နှစ်သက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ဆေးလိပ်လေးတွေလဲသောက်တတ်နေပြီလေ။
