Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna' (Tamamlandı)

3.Bölüm:'Anka'

Albay birkaç detay verdikten sonra çıktı. Oğuzhan haritayı açıp masaya koydu. "Albay'ın söylediği yer burası." dedi Oğuzhan. "Biz bölgenin iki kilometre aşağısından yürümeye başlayacaz. Tahmini yarım saat içinde varıp sag taraftan baskın yaparız." dedi Poyraz. "Öyle yapmak yerine daha ileride helikopterden inip arkalarından dolansak. Hem yürüme mesafemizde kısalır ve kaçma fırsatları pek olmaz." dedim.

Haritayı inceliyordum. Kimseden ses çıkmayınca başımı kaldırdım. Hepsi gözlerini kocaman açmış bana bakıyorlardı. "Tamam plan hazır 10 dakika içinde tam teçhizat aşağıda toplanın." dedi Poyraz. Gülümsedim. Benim planımı uygulayacaktık. Eh bi zahmet. Bordo bereli kızıyım ben.

Kapıya doğru dönüp adım atacakken, postal'ın bağına ayağım takıldı. Yine tam düşecektim ki Poyraz yakamdan tutup beni kaldırdı. "Bak bu üç oluyor. Dördücüsünde seni tutmam." dedi ve gitti. Sende üçüncü defa beni boğuyorsun. Belimden tut, kolumdan tut, yakadan tutup çekmek ne arkadaş. Allah Allah.

Boynumu ovaladım. Bizimkilerin ardından bende teçhizat odasına girdim. Postalları sıkıca bağladıktan sonra çelik yeleğimi giydim. Ceplerini doldururken Batu elinde benim Sniper ile yanıma geldi. "Oha komutanım. Ne güzel. Adınız da yazıyor." dedi. Gülümsedim. Aslında annemin olur kendisi ama neyse. "Teşekkür ederim." dedim.

Çabucak hazırlandıktan sonra Askeri kaskımı takıp kemerini bağladım. Sniper'ı parçalarına ayırıp çantasına koydum. İlk yardım çantamı da aldım. İki meslek birden olunca. Odadan çıkıp aşağıya indim. Bizimkiler henüz inmemişti. Albay yanıma geldi.

"Asena dikkatli ol. Sonra Bozkurt başımızı ağırtır."

"Emredersiniz komutanım."

"Annenin adını aldın diye de delilik yapmaya kalkışma."

"Emredersiniz komutanım."

Poyraz gelince Albay sustu. Yanımdaki yerini aldıktan hemen sonra diğer tim üyeleri de geldi.

"Önce Allaha sonra birbirinize emanetsiniz. Güzel bir temizlik yapıp dönün."

Dedi Albay, kessin bir dille.

"Emredersiniz komutanım."

Deyip helikoptere bindik. Heyecanlanmıştım. İlk operasyonum olmasa bile Kurt Timi üyesi olarak ilk görevimdi. Ve uykusuzluğumun 20. saatine girmiş bulunmaktayım. Umarım halsizlesmeden hallederiz.

"Oraya vardığımızda Fırtına sen yüksek bir yere çıkıp etrafı kontrol et. Usta ve Casper, siz ikiniz ön cephede olacaksınız." dedi Poraz.

"Ben?" dedim.

"Sen benimle olacaksın Anka."

"Keskin nişancıyım ben. Fırtına'nın yapacağı görevi ben yapsam daha mantıklı olmaz mı?"

"Acemisin, şimdilik yanımda olacaksın."

"Yalnız ben acemi değilim komutanım."

"Konu kapandı Anka."

Kono kopondo onko. Kaşlarımı çatıp arkama yaslandım. Batu cebinden çikolata çıkarıp uzattı. "Yer misiniz komutanım?" dedi. "Hayır." dedim.

Bir saate yakın zaman geçmişti. "Herkes kulaklığını kontrol etsin." dedi Poyraz.

"Benim tamam."

"Benimde."

"Benimde."

"Anka?" dedi Poyraz. "Duyuyorum. Sağlam." dedim. Kaşlarını çattı.

Helikopter inişe geçince. Son kontrolleri yaptım. Batuya baktım. Gözlerini benden kaçırdı. Sessiz bir şekilde "Ya ben sesimi yükseltmek istemedim. Kusura bakma." dedim. "Sorun yok komutanım." dedi. Gülümsedi.