Yes, I'm a Secret Agent ✓

Kabanata 30

Kabanata 30: Samantha Monteverde

Josh Miguel Madrigal's POV

"Kamusta po ang kalagayan niya?" Bungad ni mama paglabas ng doktor sa kwarto.

Napa iyak nalang ako sa tuwa na may halong lungkot.

"Critical condition parin ang lagay niya. Mayroon siyang minor injury sa ulo niya dahil sa lakas ng impact noong tumama ang ulo niya sa bato. Naubusan din sa ng dugo, may mga bala ng baril kaming nakuha sa mga binti niya. Also, napaka lakas ng impact sa ulo niya, maaaring pag gising niya ay wala na siyang maalala. It's either permanent or temporary amnesia..." The doctor explained.

I looked at my mom, she's now crying.

"T-thank you, doc." I uttered.

"Just give me a call if you need anything, okay?" Doc Smith smiled, so I did too.

"Does she need surgery?" My mom said.

"Uh yes. May problema sa mga vital chords and also sa spinal chord niya. May mga nabali din na mga buto kaya kailangan talaga ng surgery."

"May iba pa po bang kailangan?" Sabi ko habang naka yuko at nagpupunas ng luha.

"Actually she needs a heart surgery, she have a weak heart. Hindi ko lang alam kung dahil ba 'yon sa mga sugat o natural na 'yon. Masyadong magastos para doon, mr. Madrigal."

"I made my decision." I clarify.

"That's good. For now, I'll go." He said.

Pag alis niya ay kaagad akong pumasok sa kwarto kung saan nahihimbing si Vespera.

Lumuhod kaagad ako sa tabi ng kama niya nang makita ko ang kalagayan niya na maraming naka tusok sakanya. Ang ulo niya ay may benda at ganon din ang mga binti niya. May malaking oxygen tank sa tabi niya na kumokonekta sa bibig niya.

I feel sorry for her.

"Y-you're back..." I cried.

Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan iyon. Iyak ako ng iyak hanggang sa maramdaman ko na may tumapik sa likod ko.

"Josh. Alam kong alam mong hindi si Samantha 'yan." My mom said. I froze.

I know...

"M-mom, baka narinig na Niya ang mga dasal ko. N-na binalik niya talaga si Vespera para saakin. Mom, baka ito na 'yung mahigit isang buwan kong dinadasal." Sabi ko, nanatiling naka luhod at hawak ang kamay ni Vespera.

"Anak, hindi mo siya pwedeng kunin. Alam ko ang gagawin mo, this is wrong. May pamilyang naghihintay sa babaeng 'yan."

"Mom! Didn't you hear what's Doc Smith says?! Maaring mawala ang alala ng babaeng 'to! Kung hahayaan nalang natin siya, sa tingin mo alam niya kung saan siya pupunta?!" Bulyaw ko.

"W-what if kriminal 'yan? Look. Marami siyang sugat! Baka nga galing ng gyera 'yan?!"

"You really hate Samantha that much huh?" I sarcasticly said.

"Hindi mo kilala ang babaeng 'yan! Sa tingin mo matutuwa ang totoong Samantha na nag uwi ka dito ng babaeng kamukha lang niya?!" She shouted.