Roberts #1: My American Apparel Underwear #netties2016#netties2016

24: Blake: Krokodillentranen en nesteldrang

‘Twee nachten kunnen we hier blijven.’ Ze glimlachte zelfvoldaan.

Blake tilde hun tassen van de vloer en liep haar achterna. In de kamer stonden twee losse bedden. Hij voelde een lichte teleurstelling in zich opkomen toen hij ze zag staan. Bailee zei er verder niets over. Blake zette hun tassen op de grond en keek haar aandachtig aan. Ze staarde nog steeds naar de bedden.

‘Ga je mee wat eten?’ vroeg hij zacht. Bailee draaide in een ruk naar hem om, keek hem geschrokken aan; alsof ze schrok van hem. Ze knikte en liep de kamer uit.

Een half uurtje later schoven ze aan een tafeltje bij een pizzeria. Het was één van de vele hier en ze hadden niet goed geweten welke ze moesten kiezen. Een ober bracht hen de menukaarten en keek Bailee flirterig aan. ‘Bella Ragazza,’ zei hij wijzend naar Bailee, ‘beautiful girl.’ Bailee glimlachte verlegen naar de man en wist zich niet zo goed een houding te geven. Blake, daarentegen, kon die gladde spaghettivreter alleen maar woedend aanstaren.

‘Coke please?’ zei hij met op een geklemde kaken.

De Italiaan keek Blake aan alsof hij hem nog niet eerder was opgevallen. ‘And the pretty lady?’ Hij keek weer vol bewondering naar Bailee. ‘Hetzelfde,’ antwoordde die.

Ze bekeken de kaart.

‘Waar hou je van?’ vroeg Bailee toen aan hem.

Hij dacht voor een moment na. ‘Op een pizza bedoel je? Of wat?’ Blake keek over de rand van de kaart naar het meisje met de sproetjes. Ze knikte en hij zag een schittering in haar ogen.

‘Meestal neem ik iets met vlees of iets dergelijks.’ Zijn ogen waren nog steeds op haar gezicht gericht. ‘Jij?’

‘Hm, in ieder geval geen salami. Dat vind ik echt smerig,’ zei ze.

‘Ik vind je een champignon type,’ grinnikte Blake.

Ze keek even nadenkend. ‘Ja, dat vind ik best lekker.’ Een grijns speelde om haar lippen en zijn blik bleef erop hangen.

De ober was al snel terug voor de bestelling. ‘Weet pretty girl wat ze wil eten?’ De man keek weer verlekkerd naar Bailee. Blake beet op zijn lip. Hij was bang dat hij de man anders een opmerking naar zijn hoofd zou slingeren die niet gewaardeerd werd. Ook balde hij zijn vuisten, waarbij hij een kreun van pijn uitstootte.

‘Blake?’ Bailee keek hem vragend aan, ‘gaat het?’ Zijn gezicht was van pijn vertrokken, toen hij naar haar knikte.

‘Zo zie je er anders niet uit,’ zei ze bezorgd.

‘Jawel, ik maakte een verkeerde beweging met mijn hand,’ antwoordde hij. Zijn kaken op elkaar geklemd. Ze bestelden hun pizza’s bij de man: Blake een pizza met verschillende vleessoorten erop en Bailee een hawaii. Hij had een pizza met champignons verwacht, maar hij had kunnen weten dat ze dat niet zou doen.

Bailee deed nooit iets wat je verwachtte. Dat was juist wat hij leuk vond aan haar. Ondanks alle schema’s en dingetjes in haar hoofd, deed ze onverwachte dingen.

Hij had namelijk niet verwacht dat ze met een meisje zou zoenen bijvoorbeeld. Al was dat misschien wel het meest extreme voorbeeld. Of bang was voor lieveheersbeestjes en het daarvan uitschreeuwde. Hij grinnikte.

‘Waarom moet je lachen?’ Bailee keek hem onderzoekend aan.

‘Ik dacht aan je vaders gezicht in die tuin,’ wimpelde hij haar af. Ze zei er niets van, maar Blake wist zeker dat ze doorhad dat hij loog.

Ze besloten om de rest van de avond weinig te doen. Bailee kwam een beetje moe over, toen ze terug naar het hotel slenterden. Ze zei weinig en had haar blik bijna de hele weg op de grond gericht.

‘Wil je een filmpje kijken?’ Blake keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Je weet wel, op de hotelkamer?’

‘Die moeten we betalen en die zijn best duur,’ mopperde Bailee.

‘Dan krijg je die van mij.’ Blake glimlachte. ‘Wat maakt mij nou uit dat het duur is. Als we een filmpje willen kijken doen we dat.’ Er verscheen een zuinig glimlachje op Bailee’s gezicht. Blake sloeg zijn arm om haar schouders en trok haar tegen zich aan.

‘Het komt wel goed,’ fluisterde hij. ‘Geniet er nou maar een beetje van. Anders ben je voor niks weggelopen.’ Hij knipoogde naar haar en zag de bekende blosjes opkomen.

Terug in het hotel, verdween Bailee de badkamer in. Ze mompelde iets over douchen en omkleden. Blake keek haar even na. Vervolgens trok hij zijn eigen kleren uit en kroop onder de lakens. Het was hier niet koud, maar hij sliep niet goed zonder lakens.

Bailee kwam in een tanktopje en een korte pyjamabroek uit de badkamer gelopen. Blake staarde naar het broekje. ‘Wanneer heb je die gekocht?’ vroeg hij en schraapte snel zijn keel.

‘In Barcelona. Victoria’s secret? Vind je hem leuk?’ Ze stak het puntje van haar tong naar hem uit. Blake kleurde rood. Hij vond het broekje zeker leuk, maar ging er maar niet op in. In plaats daarvan pakte hij de afstandsbediening en ging naar het betaalde gedeelte van de hoteltelevisie.

‘Een lachfilm maar?’ vroeg hij.

‘Uhuh,’ reageerde Bailee, waarna hij er eentje uitzocht.

Het was niet de beste film die hij ooit had gezien, maar hij was vermakelijk geweest. Bailee had haar ogen half dicht.

‘Zal ik hem uitzetten?’ vroeg hij zacht. Haar ogen vlogen desondanks toch open en keken hem geschrokken aan. ‘Ja doe maar,’ zei ze. Hij zag nog net hoe ze zich verder in de dekens nestelde.

Het donker van de kamer omsloot hem. Hij ging op zijn zij liggen, met zijn gezicht richting Bailee. Hij wreef langs zijn kin af en slaakte een zucht. Het bleek best lastig te zijn om in slaap te vallen, zonder Bailee naast zich. Ze hadden maar drie nachten naast elkaar geslapen, maar hij begon er toch al behoorlijk aan te wennen. Dat was slecht nieuws, want als de roadtrip voorbij was, zou hij toch ook echt alleen moeten slapen.

Zijn gedachten gingen al snel naar de ouders van Bailee. Ze leek op haar moeder. Tenminste, na wat hij had opgevangen in die tuin. Alhoewel haar vader wel lang en dun was geweest, terwijl haar moeder wat meer gezet was. Bailee was verre van gezet, ze was fijntjes gebouwd. Maar de haarkleur kwam volgens hem, van haar moeder. Bailee’s vader was kaal geweest, dus hij wist het niet helemaal zeker. Bij haar moeder had hij er rode schakeringen in gezien, al was het niet zo mooi als dat van Bailee. Bailee’s haar was net zo rood als haar temperament soms was. Hij hield van de manier waarop ze tegen hem inging. De manier waarop ze hem uitlachte als hij iets stoms had gedaan.

Opeens hoorde hij geschuifel naast zich en hij spitste zijn oren. Het leek alsof Bailee uit haar bed op stond. Waarschijnlijk moest ze plassen of iets dergelijks. Hij bleef in stilte liggen en keek haar kant op. Opeens zag hij haar voor zich staan en van schrik deed hij zijn ogen dicht.

‘Blake,’ fluisterde ze. Iets in hem zei dat hij niet moest reageren. Hij hield zich dan ook muisstil. ‘Blake, ben je nog wakker?’ Ze prikte met een vinger in zijn wang, maar hij reageerde niet.

Toen gebeurde er iets, wat hij niet had zien aankomen.

Bailee tilde de laken aan de rand van het bed op en liet zichzelf eronder glijden.

In eerste instantie lag ze kaarsrecht als een plank naast hem en hij voelde hoe de ongemakkelijkheid van haar af straalde. Hij besloot dat hij deed alsof hij in zijn slaap ging verliggen en draaide zo, dat hij zijn arm over haar middel kon leggen. Voor een moment verstijfde ze en hij voelde haar blik op zijn gezicht. Hij hoopte dat ze niet zou zien dat hij wakker was. Vervolgens voelde hij haar draaien en ze ging op dezelfde zij als Blake liggen. Ze duwde haar rug tegen zijn buik en haar benen raakten zijn benen. Hij legde zijn kin boven haar hoofd. Langzaam begon ze zich steeds verder tegen hem aan te nestelen, totdat uiteindelijk zelfs hun benen waren verstrengeld met elkaar.

Hij ademde diep uit. Het voelde goed en het was alsof ze precies in hem paste.