10

12.7K 477 16
                                    

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM 😊 İYİ OKUMALAR 🥰

Önümdeki manzaraya sinirle bakıp dolan gözlerimin akmaması için hızla arkamı dönüp yürürümeye başladım. Barış hızla arkamdan gelirken "noldu niye dönüyoruz" dedi. Hiçbir şey demeden biraz daha yürüdüm, Barış sabrının sonuna gelmiş olmalı ki kolumdan tutup "bir şey demeyecek misin? Ne oldu?" dedi merakla. Derin bir nefes alıp "hiçbir şey olmadı Barış onları rahatsız etmemek için döndüm" dedim. Barış tek kaşını kaldırıp "tanıyor musun onları?" dedi. Bıkkınca ona bakıp "yüzbaşıyı tanıyorum, kızı tanımıyorum" dedim. Barış başını sallayıp "yarbayın kızı Aleyna, Doğukan'a biraz takık" dedi. Yavaşça yürümeye başlayıp "neden takık?" dedim asık suratımla. Barış küçük bir kahkaha atıp "Aleyna biraz garip bir kız. Doğukan bunun hayatını kurtardı üç yıl falan önce, o günden beri ona aşık olduğunu falan söylüyor. İki yıl önce sevgiliydiler yani Aleyna sevgiliyiz diyordu ama Doğukan deniyoruz demişti. En sonunda ayrıldılar ama Aleyna hiç peşini bırakmadı Doğukan'ın" dedi. Anlattıklarını gülerek anlatmıştı, derin bir nefes alıp "sarıldıklarına göre tekrar barışmışlar" dedim. Barış sanki yanlış bir şey söylemişim gibi bakıp "Aleyna'nın onu burda görünce üstüne atladığına eminim" diyip kahkaha attı. Barış'a bakıp sinirle "ay beni ilgilendirmez, sende amma da dedikoducu çıktın" dedim. Barış göz kırpıp "burası küçük yer Aslı her şey çabucak duyulur" dedi. Tamam anlamında başımı sallayıp yürümeye devam ettim. Evin önüne geldiğimizde Barış'a bakıp "neyse burası bizim kaldığımız ev, görüşürüz" dedim. Barış tatminkar bir gülüşle "yan komşumsun demek ha" dedi. Zoraki bir gülümseme ile "evet" dedim kısaca cebimdeki anahtarı almaya çalışırken. Barış gülümseyip "görüşürüz de dedin. O zaman yarın kahve içmeye gidelim veya yemek" dedi. Kaşlarımı çatıp "görüşürüzü nezaket olsun diye söyledim Barış. Teklifin için teşekkür ederim ama benim lojman dışına çıkmamam lazım. İyi günler diliyorum sana" diyip evin kapısını açtım. Barış garip bir gülümseme ile "tamam o zaman ben düşünürüm bir şeyler" diyip geriye bir adım attı. Merakla ona bakıp "düşünürüm derken?" dedim sorarcasına. Barış göz kırpıp "yarını Aslı yarını görüşürüz" diyip uzaklaştı. İçeriye girip kendi kendime 'Allahım tüm deliler beni buluyor' diye söylendim. Salona girdiğimde Çisem'i göremedim, mutfağa da baktıktan sonra evde birkaç kez ona seslendim ama cevap yoktu. Telefonumu çıkarıp Çisem'i aradım birkaç çalışta açtı

'efendim kuzum'
'neredesin canım?'
'Emre ile yürüyoruz dışarıda 5 dakika falan oldu çıkalı'
'hmm anladım canım benim tamam o zaman ben hazırlıyorum yemekleri'
'tamam öpüyorum'
'bendee görüşürüz' diyip kapattım telefonu. Üzerimi değiştirip mutfağa girdim. Yemeklik malzemeleri çıkarırken öğrendiklerimi düşündüm, Doğukan'ın o kızla sarılması hatta o kızla bir geçmişi olması benim canımı neden bu kadar acıtmıştı. Herkesin bir geçmişi vardı ama Doğukan'ın geçmişi ile bu kadar yakın olması korkutuyordu beni. Ya tekrar denemek isterlerse ya evlenirlerse ama bana söyledikleri Doğukan'ın korkuları yalan mıydı? Belki beni istemiyordu, belki beğenmiyordu ya da başka bir şey bilmiyordum. Yemekleri yapıp ocağın altını kıstıktan sonra mutfaktaki masaya oturdum. Çalan telefonumun sesiyle irkildim, telefonuna baktığımda ninem olduğunu görünce yüzümdeki istemsiz gülümseme ile açtım telefonu.

Çisem

Evde sıkıntıdan ölmek üzere iken kapının çalması ile heyecanla yerimden kalktım. Kapıyı açtığımda karşımda muzipçe gülümseyen Emre'yi görmemle heyecanlandım. Emre gülümseyip "müsaitsen biraz yürüyelim mi? Yani yüzbaşım da yok biraz yürüyelim mi?" dedi. Bende gülümseyip "olur. Dur montumu ve telefonumu alıyım" diyip hızlı adımlarla içeriye girip telefonumu ve vestiyerde asılı olan montumu alıp çıktım dışarıya, anahtarı da montumun cebine atıp Emre'nin yanına doğru yürüdüm. Emre gülümseyip eli ile sol tarafı gösterip "şöyle yürüyelim lojmanın çevresi geniş zaten" dedi. Gülümseyip "tamam" dedim. Lojmanın sonuna geldiğimizde kenardaki ince yoldan lojmanın arka tarafına geçip yürüdük, o zamana kadar ikimiz de hiç konuşamadan yürütmüştük. Sessizliği bozmak için "hava git gide soğuyor değil mi?" dedim. Emre bana bakıp "üşüdüysen montumu verebilirim Çisem" dedi panikle. Başımı olumsuz anlamda sallayıp "yok hayır üşümedim" dedim gülerek. Emre de gülüp "aslen nerelisin Çisem?" dedi. Ona bakıp "Alanya'lıyım. Peki sen?" dedim. Emre derin bir nefes alıp "Samsun'luyum bende, ailen peki nasıl insanlar, ne iş yapıyorlar?" dedi. Ailem aklıma gelince buruk bir tebessüm edip "babamın dönüm dönüm seraları var onları kiralıyor başkalarına. Toprak ağası gibi bir şey yani kiracıları öyle diyor" dedim. Emre bana bakıp "Alanya da sera tarımı yapıldığını duymuştum" dedi. Başımı kaldırıp ona baktım "ya senin ailen onlar ne iş yapıyor?" dedim. Emre ellerini cebine koyup "babam ziraat mühendisi, annem hemşire" dedi. Gülümseyerek ona baktım "güzelmiş" dedim. Çalan telefonumla ikimiz de bir anda durduk, telefonu elime aldığımda Aslı'nın aradığını gördüm. Emre ye bakıp açtım telefonu, konuştuktan sonra Emre gülümseyip "sen çok güzel bir kadınsın" dedi aniden. Kalbim hızlı hızlı atarken Emre'ye bakıp "teşekkür ederim Emre, sen de yani sen de çok yakışıklısın" dedim zar zor. Emre ellerini cebinden çıkarıp ellerimi tuttu. Kalbimin gümbürtüsü kulaklarımda yankılanırken gözlerinin içine baktım. Emre yavaş yavaş yüzüme doğru eğilirken titrediğimi hissettim. Emre'nin dudakları, dudaklarıma değişince bayılacakmış gibi hissettim. Emre dudaklarıma küçük bir buse bırakıp geri çekilirken yüzünün kızarmış olduğunu gördüm, istemsizce gülümsedim. Emre boğuk sesiyle "ben seni ilk gördüğüm günden beri bir garip oldum. Sürekli seni düşündüm, seni merak ettim eğer bana bir şans verirsen seninle mutlu olmak istiyorum" dedi. Duyduklarım ayaklarımı titretirken gözlerine baktım Emre'nin "veririm şans veririm" dedim. Emre bir anda bana sarılıp "seni çok güzel seveceğim" dedi, bende sımsıkı sarılıp "bende seni" dedim. Birbirimizden ayrılıp yürümeye devam ettik ama bu kez el ele, sanki kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Biraz ilerde bir kız ve yüzbaşıyı gördüğümüzde Emre'nin gerilediğini hissettim, elimi tutan eli biraz gevşemişti. Emre'ye bakıp "istersen elimi bırak, yüzbaşı görmesin" dedim. Emre gülümseyip "en yakın zamanda söyleyeceğim" dedi. Elimi bırakıp aramıza biraz mesafe koyup yürüdük yüzbaşı ve kıza doğru. Yanlarına geldiğimizde Doğukan bize bakıp "bir şey mi oldu Emre?" dedi. Emre başını olumsuz anlamda sallayıp "yok komutanım ben yürüyordum, Çisem hanım da yürüyormuş karşılaştık. Siz ne zaman geldiniz?" dedi tek çırpıda. Doğukan, Emre'ye bakıp "yarım saat oldu Aleyna hanım ile karşılaştık, konuşuyorduk öyle" dedi. Aleyna denen kız bana bakıp "demek yeni hesap uzmanı sensin" dedi. Zoraki bir gülümseme ile kıza bakıp "evet benim" dedim. Kız gülümseyip "bende Aleyna. Yarbay Tahsin Yılmaz'ın kızıyım" dedi elini uzatırken. Elini sıkıp "memnun oldum" dedim ifadesizce. Kız çok ukala gözüküyordu, elimi çektiğimde Emre'ye bakıp "çok oldu görüşemedik Emre sen nasılsın?" dedi. Emre kibarca kıza bakıp "iyiyim Aleyna hanım siz" dedi. Aleyna küçük bir kahkaha atıp "yeter ya hanım diyip durma tamam yarbayın kızı olabilirim ama Doğukan'ın kız arkadaşıydım sadece Aleyna der misin artık?" dedi. Duyduğum şeyle şaşkınca kıza ve Doğukan'a baktım. Doğukan gergince kıza bakıp "Aleyna iki yıl geçti üzerinden ve biz sevgili olmadık senin ısrarların yüzünden sadece denedik ama olmadı" dedi bıkkınca. Aleyna öfke ile soluyup "tanımadığım insanların yanında özelimizi konuşmasak" dedi. Sinirlerden dişlerimi sıkarken Doğukan "sen açtın konuyu ve tanımadığımız dediğin kadını ben tanıyorum lütfen düzgün konuş" dedi uyarırcasına. Aleyna sinirle bize bakıp "neyse gidiyorum ben" diyip hızlıca arkasını dönüp yürümeye başladı. Doğukan bana bakıp "Aleyna biraz şımarıktır kusuruna bakma onun" dedi. Sinirle soluyup "sevgilinin yerine özür dilemene gerek yok" dedim. Doğukan tek kaşını çatıp "sevgilim değil, hiç bir zaman da olmadı ama ona göre eski sevgilisiyim" dedi. Sıkıntıyla nefes alıp "neyse gidiyorum ben" diyip hızlıca uzaklaştım ordan. Adama bak be Aslı'ya korkuyorum falan diyip uzaklaştırdı kendini şimdi ise eski sevgilisi çıktı başımıza hızlıca eve doğru yürüdüm olanları Aslı'ya anlatmak için can atıyordum.

Öğretmen Hanım Ve Yüzbaşı (TAMAMLANDI)Onde histórias criam vida. Descubra agora