Hate Me | Complete ✓

Chapter 26 - Planned

ONE WEEK later, I always cried, screamed in pain and shouted in place that no one can saw me. Halos 'di ko na nakikita ang sarili ko no'n na pagkatapos lumuha maging maayos na ang lahat. No, there's no way to fine If I still fighting for him. Kunting-kunti nalang bibitawan ko na s'ya. Subrang sakit na sakit, halos wala na'kong tigil sa kakaiyak.

This day is monday, panibagong araw at sakit naman ang haharapin ko. Napahinto ako sa paglalakad nang magvibrate ang aking cellphone. Agad kung kinuha sa bulsa at nanlaki ang mata nang nagtext s'ya.

'Rooftop.'

One words can my heart beats so fast. Biglang lumiwanag ang mukha ko at nagmadaling nagtungo papunta sa rooftop. Tanga na'ko kung tanga subalit umaasa parin ako sa himala.

Napahinto ako nang mahagip ang adviser teacher ko na nahihirapang buhatin ang dami n'yang mga gamit. Agad akong tumungo sa kinaroroonan nito.

"Ma'am, tulungan ko na po kayo.." agad kung kinuha ang mga libro sa kanyang kaliwang kamay.

"Hay, salamat naman. Mga walang kwenta talaga ang mga kabataan ngayon tinawanan lang akong kanina nang makitang nahihirapan akong magbuhat.." mahabang pahayag nito na parang stress na stress.

Napangiwi ako, "Baka naman po, pagod po sila.." may rason naman siguro kung bakit.

Umismid ang mukha n'ya. "Ang sabihin mo mga walang kwenta talaga sila!" sigaw nito na ikinatingin nang taong madadaanan namin.

Mahina nalang akong natawa at nagtungo kami sa faculty. Agad akong nagpaalam para tumungong rooftop.

Halos takbuhin ko na ang daan para makapunta lang nang mabilis. Halos sumabok ang puso ko at nakaramdam nang subrang kaba. Pipihitin ko sana ang door knob namay nadinig akong ingay.

"It's the perfect time para malaman n'ya ang katotohanan.." napahinto sa ere ang kamay ko. Nagtaka ako nang madinig ang boses ni Samantha. Subrang kaba ang naramdaman ko.

"She's really stupid. 'Di n'ya alam pinaglalaruan n'yo lang s'ya.." masayang dagdag nito. Parang sinaksak ang puso ko sa narinig. Now I know they all fooling me around not just my boyfriend and bestfriend. But why they doing this?

"Yeah, she's ugly." halos mawasak ang puso ko sa commento ni Kratos. I really love you but you always hurting me so much.

"Not just ugly. She's so cheap like garbage." dinig ko naman boses ni Stella. My only bestfriend but she betraying me. They all.

"Nah, she's so yuck and eww.." kahit pa naman ikaw. Kasabwat rin sa pagpapasakit at paghihirap sa'kin nang ganito.

Umagos ang luha ko sa aking nadinig. Halos pinatay n'yo na'ko sasakit. Subrang saya n'yo sigurong paglaruan ako nang paglaruan.

"Nakakasuka ang mukha n'ya.." nagtawanan silang lahat. They all here kahit sina Samuel at Samantha nandito. They all planned this. Ano bang nagawa ko kasalanan? Gano'n ba talaga kayo kasaya para saktan ako nang paulit-ulit. Physical and emotional.

All people my own family planned to hurting me like this. Masaya talaga sila nasaktan ako nang ganito.

Napahawak ako sa dibdib kung kumirot sasakit at pasakit. Halos sunod na sunod ang pagpatak nang luha ko. Kahit nahihirapan pinihit ko ang door knob at agad na pumasok sa loob.

"A-alam ko naman na niloloko n'yo akong dalawa subalit masakit malaman lahat tayo pinagkaisahan ako.." pilit kung magsalita.

Napahinto silang lahat at 'di makapaniwalang nakatingin sa'kin.

"B-but the most painful one is when I know my own family planned for all of this.." naluluha akong tiningnan ang dalawa. Samantha and Samuel.

"O-ok lang sana.. kung sila lang ba't kayo pa.." I added at 'di ko na nakikita sila nang maayos dahil sa umaagos kung luha.

I smiled so widely habang lumuluha. "K-kasiyahan n'yo ang saktan ako.." subrang sakit na sakit. Lumalambot ang aking tuhod.

They didn't say anything.

"S-subalit ba't wala akong nararamdaman na galit... maliban sa matinding sakit.." gano'n ba talaga ako magmahal. 'Di kayang magalit sa lahat-lahat na ginawa nila.

Humahangulgol ako at tinakpan ang mukha. "I-i'm stupid, ugly, cheap, and anything.. tanggap ko 'yun.." subrang lambot nang tuhod ko. Sukong-suko na'ko sa lahat-lahat.

Pinilit kung tumayo at magsalita sa kanila kahit subrang nahihirapan na'ko.

"I-isa lang ang hiningi ko.. pagmamahal n'yo.." halos ginawa ko na ang lahat para makamtan 'yun. Halos ibigay ko ang lahat-lahat.

"M-mahirap ba akong mahalin?" pinunasan ko ang aking luha kahit sunod-sunod parin ang pagpatak.

Tiningnan ko sila isa't-isa na ngayon ay nakatingin sa'kin.

"A-anong kasalanan ko?" 'yun ang tanong na gusto-gusto kung itanong sa kanilang lahat.

"W-why you really hate me so much? W-why are you all doing this? W-why!" 'di ko na mapigilan na sumigaw sa harapan nila. Desperado na'kong malaman ang lahat na lahat na sagot nila.

"Are you asking why." napatingin ako kay Samantha. Tumaas ang kilay nito at galit parin nakatingin sa'kin.

Tumango ako at naluluhang napatingin sa kanya. "I-i badly need your answer.." paos kung tungon. Dahil mapapatay na'ko kakaisip kung bakit.

"One reason but everyone life destroyed." seryosong makahulungang sabi nito.

"Your mother." halos natahimik ako sa pagsingit ni Samuel. Ba't nasali sa usapan ang aking ina?

"May malaking kasalanan ang mama mo sa'min. No I mean our father and my mother." halos naguluhan ako sa kanilang sinabi.

"We're really sister. Iisa lang ang tunay nating ama." napaatras akong tumingin sa kaniya.

Maraming tanong ang pumasok sa aking isipan. Halos sumabog na ang utak at puso ko.

"Your wish is my command.." naguluhan silang napatingin sa'kin.

I smiled habang naluluha parin. 'Yung ngiting masaya walang halong biro.

"K-kakausapin ko ang aking ama o ating ama sa lahat-lahat na gusto kung malaman.." huminto ako sa pagsasalita at matamis silang ngitian, "I'll leave immediately as you wish.." I added kasabay nang pagpatak nang aking luha.

"M-malaya kanang mahalin s'ya.. ingatan mo s'ya parin sa'kin ha.." pakiusap ko sa taong mahal ko bibitawan ko na. Kung talagang mahal nila ang isa't-isa, 'di na'ko hahadlang pa sa kanilang dalawa.

Nagulat silang dalawa sa'kin at 'di makapaniwalang tumingin.

"I wish.. magseryoso kana sa pagmamahal.." tiningnan ko si Sandre.

"I wish.. makita mo na s'ya.." tiningnan ko naman si Gion.

"I-i'm sorry for everything.. mahal ko kayang lahat.. sana maging masaya kayo pagnawala na'ko.." utal kung sabi kay Samantha at Samuel.

"G-good bye.." huling sabi ko at mabilis na umalis sa lugar na 'di ko na kailanman makikita.

Tumakbo ako nang tumakbo makauwi lang sa bahay. I was so tired for everything and I want to rest now. I badly need a explanation from my father. Wala na'kong magagawa kundi pakawalan sila lahat.