Hate Me | Complete ✓

Chapter 13 - New Transferee

MASYADO AKONG matamlay at pagod na nagla-lakad patungong sa loob nang mansion.

" 'Wag po.." napahinto ako nang madinig ang hikbi ni Manang sa maids room.

"Get out!" napa-alarma ako nang madinig ang sumunod na boses. It's my stepmother.

Lumabas si Manang namay dalang malaking bag na halatang mga gamit n'ya.

"Manang!" sigaw ko at pumunta sa kinaroroonan n'ya.

"Iha.." bulalas n'ya habang walang humpay na umaagos ang kanyang luha.

I hugged her immediately at pumatak na ang aking luha.
"S-saan ka po pupunta?" nagtatakang tanong ko at mahigpit na yumakap sa kanya. Binitawan n'ya ang kanyang hawak at mahigpit tin akong niyakap.

"Shh, 'wag kang umiyak.." patatahan nito. I so much hurt knowing she'll leave me. Alam kung aalis s'ya at 'di ko kakayanin na mawala sa'kin. She's the only one who love me here.

May biglang madiin na humawak sa aking braso at pinahiwalay sa kanya.

"No..." bulalas ko at nagpumiglas sa humawak sa akin.

"P-pakiusap 'wag n'yo na'kong paalisin.." naluluhang pakiusap ni Manang at bahagyang napaluhod pa sa aking harapan.

Halos sumikip ang aking dibdib, halos 'di ko makakayang mawala s'ya. '

"Get out!" sabi ni Tita Amanda sa aking tabi na s'yang may hawak sa akin.

"No.. please.." luhang pakiusap ko habang malungkot na nakatingin kay Manang.

Tumayo si Manang at mapait na ngumiti. "P-pasensya na.. maiwan na kita.." those words broke my heart into pieces.

Naglakad s'ya patalikod sa akin habang lumuluha. Halos 'di ko maigalaw ang aking katawan.

May tumalak sa akin kaya napasalampa ako sa sahig.

"For now on you're only one who clean the whole house!" parang wala akong nadinig at mabilis na tumayo tsaka tumakbo palabas nang mansion.

"Manang!" naluluhang tawag ko pagkalabas.

Humarap s'ya at nakita ko ang walang humpay nang luha na pumapatak sa kanyang mukha. Agad akong tumakbo sa kinaroroonan n'ya.

"P-please.. don't leave me.." paos kung pakiusap at hinawakan ang dalawa n'yang kamay.

Humahangulgol sa pagiyak, "P-pasensya na.. masasaktan ako kapag 'di ako umalis..." she crying habang nahihirapan magbigkas nang salita.

Mapait akong ngumiti, "Y-you may.. leave now.." anunsyo ko. Those is really pain when you letting go the most important person in your life.

Napahangulgol s'yang umiyak at mabilis na tumalikod sa'kin paalis. Napaluhod ako habang walang humpay na umiyak sa papalayong imahe n'ya. They really want to suffering me in pain. Tinakot at pinalayas nila ang nagiisang taong minahal ako. Napahangulgol ako at walang humpay na pinipiga ang puso kung nadudurog. Subrang sakit na parang nawalan ako nang ina. Subrang halaga n'ya parin subalit wala akong magagawa kundi pakawalan s'ya.

___

KINABUKASAN subrang matamlay akong naglalakad papasok sa classroom. Pagod akong umupo sa upuan ko naikinapagtaka nang dalawa.

"Love, what happening?" agad na tanong ni Kratos at pumunta sa harapan ko.

"Oo nga.." dinig kung sang-ayon ni Stella sa aking tabi.

I signed, "Pagod lang siguro.." sagot ko nalang sa kanila.

"Are you sure?" nagaalalang tanong ni Kratos at hinawakan ang noo ko.