I PASSED my project on my teacher in faculty earlier. Halos busy kami nga students ngayon.
I was sad dahil wala si Kratos ang mga kaibigan nito sa 'di ko alam na kadahilanan. I don't know why he absent today.
Napabuntong hininga nalang ako at kakaliwa sana maglalakad nang may lumapit sa akin na isang dalagi.
"Are you Anthenia Legaspi?" tanong nito bigla.
Napakunot-noo noo naman. "Oo, bakit?" sagot at balik kung tanong sa kanya.
She smiled sweetly at me, nakakahaawa ang ngiti nito.
"Someone want to get this to you.." may nilahad s'ya biglang pulang papel.
Mas lalong kumunot ang aking noo sa kanyang nilahad at kalaunan rin ay kinuha ko mula sa kanyang palad.
"Whom?" nagtatakang tanong ko.
Mas lalong lumawak ang ngiti nito, " 'Di n'ya sinabi ang pangalan subalit ang sabi n'ya lang buksan mo daw ang sulat.." sagot nito at nagmadaling umalis sa aking harapan.
Mas lalo akong nagtaka at napatingin sa sulat nasa aking kamay.
Agad kung binuksan ang sulat kaya nang sabi nito.
'Rooftop'
Mas lalo akong nalito sa nakasulat. Isang salita lang na halatang sinadya.
Anong klaseng sulat 'to?
Kahit nalilito ay sinunod ko ang nakasaad sa sulat at pumunta sa rooftop.
Subalit sa bawat hakbang ko bumibilis ang tibok nang puso ko sa 'di malamang kadahilanan.
Napahinto ako nang nasa harapan na 'ko nang pinto patungong rooftop. May kakaiba akong nararamdaman ngayon na 'di ko mapaliwagan kung ano.
"You and I, we're like fireworks and symphonies exploding in the sky
With you, I'm alive
Like all the missing pieces of my heart, they finally collide
So stop time right here in the
moonlight
'Cause I don't ever wanna close my eyes.~" I stopped when I heard a familiar voice. Subrang napakagandang pakinggan ang kanyang boses.
Agad kung hinawakan ang door knob at binuksan ang pinto. Bumugad sa akin ang malakas na hangin sa aking mukha. Halos mapaluha ako sa nakita.
"Without you, I feel broke
Like I'm half of a whole
Without you, I've got no hand to hold
Without you, I feel torn
Like a sail in a storm
Without you, I'm just a sad song
I'm just a sad song..~" he sang a song while holding a guitar. Many red rose petals on the floor, one table on center with big cute stuff toys.
Napaiyak ako sa saya sa kadahilanang ito ang una namay gumawa sa akin nang ganito.
With you, I fall
It's like I'm leaving all my past and silhouettes up on the wall
With you, I'm a beautiful mess
It's like we're standing hand and hand with all our fears up on the edge
So stop time right here in the
moonlight
'Cause I don't ever wanna close my eyes.~" he continued sang a song. I know that song is Sad Song by We The Kings. One of my favourite songs.
Napatakip ako nang bibig habang umaagos ang aking luha. I can't explain my feelings. I was so speechless that I don't know how to react.
He immediately put down the guitar at mabilis na pumunta sa aking kinaroroonan.
"Hey, what happening? Why are you crying?" sunod na sunod n'yang tanong. Nakikita ko ang subrang pag-alala n'ya.
Umiling-iling ako habang humihikbi. "S-subrang masaya lang ako.." I'm not expected that he was doing this. Parang nakatalon ako sa ulap sa subrang saya.
He hugged me kaya niyakap ko rin s'ya habang umiiyak parin. "Shh.. tahan na.." patatahan nito habang hinagod ang aking likod.
Mahina akong napatawa, "I'm ok, subrang masaya lang ako.." paliwanag ko dito.
Humiwalay s'ya sa yakapan namin. "Don't cry again." pinunasan na ang aking luha sa pamamagitan nang hintuturo n'ya.
"Sana all!"
"Naiingit ako!"
Napatingin kami sa dalawang humiyaw.
"Shut up!" masungit na sita ni Kratos sa kanila. Bahagya silang napatawa.
"Sayang nasira ang suprise mo.."
"Yeah, umiyak kasi ang baby mo."
Nakita kong napabusangot ang mukha ni Kratos sa kanilang sinabi.
"Teka, ba't wala ka kanina?" biglang tanong ko nang malaman na wala s'ya sa buong klase.
"You're soon boyfriend it's really sweet!"
"He was absent from class today because of you!"
Hiyaw nang dalawa na parang kinikilig na ewan. Napatawa nalang ako sa kanilang dalawa.
" 'Di ka pumasok dahil sa lahat nang ito?" I asked at him.
Napabusangot ang kanyang mukha, "Yeah." tipid n'yang sagot.
"Haha, nasira kasi ang ginawa n'ya!"
"Can you be my girlfriend!"
Panglalait nang dalawa at inangat ang papel na pinagtampi-tampi.
'Can you be my girlfriend?'
That's the letter I readed on the paper. Halatang sulat kamay nang kung sino.
"Mga walang kwentang kaibigan ko! Labas!" bulyaw na palayas ni Kratos at nakasalubong ang kilay na parang bad trip na bad trip.
Tumawa lang ang dalawa habang hawak-hawak ang kanilang tiyan.
"Yes.." I whispered my answered. I guess wala namang masama kung papayag ako.
Bigla s'yang napahinto at gulat akong tiningnan.
"What?" takang tanong nito.
I smiled so widely, "I'm willing to be your girlfriend.." paulit ko sa aking sagot.
Agad n'ya akong niyakap sa aking sinagot kaya tumawa akong sinuklian s'ya nang yakap.
"Sana all, mahal! Sana all may mahal!"
"Break up na 'yan!"
Dinig naming hiyaw nang dalawa. Agad kumalas si Kratos nang yakap at subrang madilim ang kanyang mukhang binalingan n'ya ang dalawa.
"MAGSILAYAS KAYO! BAGO KO KAYO MAPATAY!" nagaapoy na bulyaw nito sa dalawa.
"Ay, tae ko!" humahalakhak ako sa tawa dahil muntik pang madapa si Sandre dahil sa mabilis na pagtakbo.
"Yuck, kainin mo tae mo!" bulyaw ni Gion dito na naunang lalabas sana nang hilain ni Sandre ang damit nito.
"Wait for me!" halos magrambulan silang lumabas sa rooftop.
Walang tigil ang tawa ko dahil sa kanilang dalawa.
"Baby nia ko.." napahinto ako sa pagtawa at binalingan nang tingin s'ya.
He hugged me again, "Thank you so much sa pagsagot sa akin.." he whispered.
Pabalik ko rin s'yang niyakap, "You're always welcome.." I smiled so widely. I really happy now. It's like a dream come true for me.
Sana 'di na matapos ang kasiyahan ko kahit subrang napakaimposible. But I don't care about now at least I being with him. Being with my boyfriend.
أنت تقرأ
Hate Me | Complete ✓
العاطفيةShe's angel that can't help people amazed his kindness, and strong enough but she met a guy na nagpatibok ng puso n'ya subalit nalaman that's all planned to make her fall in love and hurt her in the end.
