anonim: senden nefret ediyorum / anonim: seni seviyorum

20

Katsuki:

Boğazım o kadar kurumuştu ki uyanmak zorunda kaldım. Söylenerek kalkıp başucumdaki lambayı yakıp, sürahiden bardağıma su doldurdum. Tam içmek için bardağı alıp önüme dönmüştüm ki onu görmem bir oldu.

Her zaman onu düşünerek oturup ayı izlediğim yerdeydi. Camın pervazına oturmuş, bacaklarını kendine çekip başını dizlerine dayamıştı. Üzerine vuran ay ışığı sanki onu hayalmiş gibi gösteriyordu. Bu yüzden bir an bunun rüya mı gerçek mi olduğunu idrak edemedim. Sonra yavaşça kafasını kaldırdı ve bana gülümsedi. 

"Hey~"

Gerçek.

Şaşırıp aniden nefes aldığım için içtiğim su boğazıma kaçtı.

"Öhhö! Öhhö! Siktir."

Hemen içeriye girip yamacıma sokuldu ve sırtımı sıvazlamaya başladı.

"Kacchan? İyi misin?"

Bu ne cüret amına koyayım ya. Hışımla bardağı şifonyere koyup geri döndüm ve elini tutup onu yatağın diğer ucuna ittim. Gözleri kocaman açılmış endişeyle bana bakıyordu.

"Ne sikim yiyorsun lan sen!?"

Ellerini havaya kaldırıp bana yaklaşmaya yeltendi.

"Kacchan bi saniye din-"

"Dinlemek mi?! Ulan sen benimle dalga mı geçiyorsun? Siktir git Deku! Beni orada kim için beklettiysen defol git o dinlesin seni! SİKİK HERİF!"

"Kacchan bağırma. Annenler-"

"LAN BEN KİME-"

Bir anda üzerime çıkıp beni altına aldı ve ağzımı eli ile kapattı. Ondan kurtulmak için debelendim ama nafile. Diğer eli ile ellerimi başımın üzerinde birleştirmiş, dizlerini iç bacağıma dayayarak da ondan kurtulmamı iyice imkansız kılmıştı. Siktiğimin piçi ne halt yediğinin farkında mı acaba?

Hiç sanmıyorum. Kendini dizginle Bakugou ne kadar güzel bi pozisyon olsa da sinirli kalmamız gereken bi durumdayız. :(

"Bağırma. Tamam mı? Annenler hala uyanık az daha yakalanıyordum zaten."

Başını iyice dibime sokmuş gözlerini gözlerime kenetlemişti. Fısıldayan sesi içimi daha da bi hoş etmişti. Yavaşça elini ağzımdan çekti. Bir anda kendimi dudaklarına bakarken buldum. Tekrar ona baktığımda o da benim dudaklarıma bakıyordu. Elini henüz tam çekmemişti, bilerek dudaklarımı yaladım. Dilim eline sürtündü.

Çıldıracağım.

Yapma.

Hareketim yutkunmasına sebep oldu. Üzerimdeki pozisyonu iyice bozulmuştu artık ne bileklerime baskı uyguluyor ne de dizleri doğru yerdeydi. Truva atı işe yaramıştı.

Seni akıllı piç. ;D

Fırsattan istifade edip hemen onu üzerimden tekrar yatağın diğer ucuna attım. Sarsılmış yüz ifadesini izlemek o kadar keyifliydi ki keşke daha çok devam etseydim.

"Bir daha sakın bana elini sürme. Şimdi defol git."

Başını yere eğmiş düşünüyordun. Daha neyi düşünüyorsun acaba.

"Kacchan. Açıklamama izin veremez misin?"

Açıklamanı istiyorum. Ama çok sinirliyim. Daha çok kalbini kırmadan gitmeni istiyorum.

"İstemiyorum. Git."

İç çektin ve başını kaldırdın. Zümrütlerine bakmak beni deli ediyor. Biraz daha bakarsam seni hemen affedeceğimi bildiğim için kafamı daha demin oturduğun pervaza çevirdim. Bir süre daha sessizce orada oturmaya devam ettin. Sonra camdan çıkmak için benden tarafa doğru geldin. Seninle ilgilenmediğimi göstermek için elimi şifonyerin üzerindeki telefonuma doğru uzattım. Avcumdaki kırmızı lekeleri görmem ile donup kalmam bir oldu. Bu ne? 

Siktir...

Hızla camdan çıkmak üzere olan sana doğru döndüm ve kolunu tutup seni kendime çevirdim. Şaşkın zümrütlerindeki bir umut ile bakıştım. 

"Yaralı mısın?"

Kaşların yavaşça havaya kalktı.

"Ha?"

Ona avcumu gösterdim. Daha demin debelenirken bulaşmış olmalı bu. Ellerime baktı. Gözlerini yere dikti ve elini başının arkasına götürdü. 

"Ah~ Kusura bakma Kacchan. Etrafa bulaşacağını akıl edemedim. Özür dilerim."

Aptal herif.

"Kes sesini de yaranı göster."

Gözlerini yavaşça yukarı kaldırıp bana yavru köpek bakışları atmaya başladı.

"Boş ver Kacchan, en iyisi ben gideyim."

Nefesimi bıkkınlıkla dışarı verdim ve tuttuğum kolu ile onu yatağa ittim. Ayağa kalkıp dolabımdaki ilk yardım kutusunu getirdim. Yanındaki boşluğa oturdum ve merakla bana bakan gözlerine baktım.

"Soyun."

Devamını yazıyorum yarın kesin atmış olurum bebeklerim, iyi gecelerrr ;) ♡