A thousand Sunset with Denise

14

GTKTA: I love BTS.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~•~•

Instead of pursuing Business, I go to Law school. Today is my 18th birthday. I said to my lola na no to parties. I'm going to celebrate my birthday together with my best bud. Kahit na saglit lang kami nagkakasama alam ko na solid s'yang kaibigan dahil sa bagay na ginawa n'ya sa akin.

It's Sunday so lessen 'yung hassle kung may class kami. Today is December 6, I'm going to Ivan's grave. May dala akong cake at wine. Mag-isa lang ako dahil wala naman akong makakasama talaga. Nakauwi na si Kat, pero ayoko namang istorbohin s'ya.

Ang sabi ni lola ay by 7, umuwi raw ako ng mansyon. Hindi na kasi ako nakatira kila lola. I have my own condo now, magkatabi kami ng condo ni Merlyn. Since the day I told her about my opinion about their set-up, hindi na s'ya masyadong nagtalk sa akin.

Hindi masyadong umuuwi ng condo n'ya si Merlyn, I think kay Asher s'ya umuuwi. Malalaki naman na sila, and I know that they know what to do and what is not. As her cousin, nag-aalala pa rin ako rito. Siguro, hindi lang s'ya nagsasabi sa'kin dahil takot s'yang majudge ulit. I know, kasalanan ko rin naman.

"Hey, Ivon..." pag-upo ko sa puntod n'ya. "You know what's funny? Araw-araw akala ko ikaw 'yung nakikita ko, but the truth is, it was Ivan. We were both pursuing Law. But unlike him, he's in the section 1, as usual. While me? Uh, irregular?" I chuckled.

"Remember the first time we talk?" Unti-unti kong binuksan ang wine na dala ko. "You just listened to my rant about how insensitive your twin is. Ni hindi ka nga nagsalita non e. Then, we both laugh because we saw your twin. Ang cute n'ya non, ang sarap tirisin." Napangiti ako nang maalala ang masasayang alaala kasama s'ya.

"You know naman na we are both introvert. I only have 4 friends. Yeah, hindi kasama kakambal mo," I laugh at my thought. "Merlyn, Kat, Jiro and you," I drank my wine. "Ang hirap naman ng ganito. Iniwan n'yo 'kong lahat. Si Merlyn, hindi na ako gaanong pinapansin. Si Kat? She's busy dealing with her life. Si Jiro? Well, I know naman na ako ang dahilan kung bakit kami ganito pero... basta," I laugh again. "Then you... you left me. You're now in the paradise," unti-unting namuo ang mga luha ko.

"You know? I need a friend right now. I need someone who'll celebrate with me. I need someone who'll go with me on my ups and downs. I need someone who'll let me rant and listen to my nonsense talk. I need someone who'll let me do things I wanted to do. I need a friend. But where's my friend?" Nag-uunahang magsibagsakan ang mga luha ko. 

"Busy dealing with their own problem, right? But... I want to selfish. Gusto ko ako naman ang dinadamayan nila. Gusto ko... ako lang 'yung makita nila. Kahit ngayon lang... kahit... kahit, ngayong araw lang," mauubos ko na ang wine na dala ko.

"None of them remember how important this day to me is. Oh, no, Kat greeted me with flowers early in the morning. She said, 'I can't go to you. You know naman my schedule is hectic super! But happy birthday my love.' Kung bangag siguro ako sasabihin kong namali s'ya ng deliver. My love amputa, baka kay Adam talaga 'yung bulaklak," natawa nanaman ulit ako. Siguro kung may makakakita sa akin iisipin nilang baliw ako.

"Sana pala hindi mo nalang ako niligtas... sana ikaw pa 'yung buhay ngayon... sana pala hindi na natin ginawa kung ano man 'yung ginawa natin. Hirap e, hanggang ngayon wala pa rin akong maalala. Hanggang ngayon, hirap pa rin ako makacope up sa lahat." Tumayo na ako dahil ubos ko na 'yung wine ko. It's already 11 am, uuwi na ako para makatulog.

"Bye, matteo, wish me luck everyday..." huling sinambit ko saka umalis sa puntod n'ya. Pagkapasok ko ng sasakyan ay hindi ako sure kung makakapagdrive pa ba ako. Kahit wine lang 'yung ininom ko, nakaisang malaking bote rin naman ako.

Mabuti nalang at nakauwi pa ako ng ligtas. Pagkaakyat ko ng floor ko ay nagulat ako nang makita ko sila Merlyn at Asher na naghahalikan sa hallway. Agad akong umiwas, nagtago nalang ako sa gilid. Privacy pa rin naman nila 'yon. We're not that close pa rin naman tulad ng dati, kaya hindi ko sila mabibiro na nakita ko silang nagkiss.

10 mins akong nagtago at hindi nanood. Ayoko namang mainggit sa sweetness nila. Nang matapos ang 10 mins ay agad akong pumasok sa condo ko. Nag-alarm ako ng 5 para makapag-ayos pa ako. Natulog na ako. Wala rin naman akong ganang kumain ng lunch.

Habang nagshoshower ako ay naiisip ko ang masasayang mga alaala namin. Mga alaalang hindi na mababalikan muli. Sana... 'yung mga ginawa ko noon, sana... hindi ko nalang ginawa. Totoo ngang nasa huli ang pagsisisi. Na kapag nagawa mo na ay hindi mo na mababalik pa.

Sana totoo 'yung time travel, para naman mabalaan ko si old self ko na 'wag mo nang ituloy. Sana rin makaalala na ako. Ang hirap naman kasi na ang aksidente lang namin ang 'di ko maalala. Kahit na ba maayos ang pakikitungo sa akin ni lola Bright, alam ko pa rin na nasaktan ko s'ya. Nawala ang isang apo n'ya ng dahil sa akin.

After I shower, natulog na ako. Hindi ko na kayang mag-isip pa ng mag-isip. Baka... baka masaktan ko lang ang sarili ko. Baka... baka hindi ko na kayanin ang susunod na io-overthink ko.

~~~~~~~~
•LIGAYA•