💞ក្មេងច្រឡឺម💕

EP2:កូនស្រឡាញ់ប៉ាៗ

អ្នកស្រីគីម<ក្មួយកុំគិតច្រើនអី មើលទៅកូនចុះ~>គាត់បូញមាត់ទៅជុងហ្គុកដែលកំពុងនៅលើដៃយ៉ុនគីដែលមិនដឹងរឿងអីសោះ

ស៊ុកជីនក៏លូកដៃទៅរកជុងហ្គុកហើយលើកគេពរ~គេមិនចង់ឲ្យកូនដឹងថាគេជាកូនដែលគ្មានម្ដាយឡើយគេនឹងឈឺចាប់~

យ៉ុនគី<ដល់ម៉ោងកាត់នំហើយ>យ៉ុនគីក៏និយាយប្ដូរបរិយាកាសវិញ ហើយកម្មវិធីក៏បន្តរហូតដល់បញ្ចប់

ស៊ុកជីនលាងជម្រះខ្លួនកូនប្រុសសំណព្វចិត្តហើយក៏ដាក់ឲ្យគេដេកមុនហើយខ្លួនទៅទៅងូតទឹកតាមក្រោយ

មួយស្របក់ក្រោយមកស៊ុកជីនដើរមកមើលជុងហ្គុកព្រោះចង់ដឹងថាគេគេងឬនៅ។

ស៊ុកជីន<គុកគីមិនទាន់គេងទេហ្ហេសកូនសម្លាញ់!>ឃើញកូនអង្គុយលើគ្រែធ្វើមុខម៉ក់ៗបែបនេះស៊ុកជីនក៏អង្គុយក្បែរគេ

ជុងហ្គុក<កូនគេងមិនលក់ទេ~~>

ស៊ុកជីន<យប់ជ្រៅហើយគេងយឺតប្រយ័ត្នឈឺ>

ជុងហ្គុក<តែកូនពិតជាគេងមិនលក់ពិតមែន!>ជុងហ្គុករអ៊ូ

ស៊ុកជីន<តើកូនកំពុងគិតអ្វីមែនទេ?>តាមធម្មតាកូនប្រុសខ្លួនគេងលឿនណាស់ ណាមួយក្មេងគ្មានរឿងស្មុគស្មាញត្រូវគិតឡើយគេឆ្ងល់ក៏សួរកូនចំៗតែម្ដង

ជុងហ្គុក<ប៉ាៗប្រាប់កូនបានទេថាមានរឿងអី?នរណាផ្ញើរអីមក?ហេតុអីបានជាប៉ាដូចជាខឹងម្លេះ?>គេជាក្មេងចូលចិត្តសួរត្រង់ឆ្លើយត្រង់ដូច្នេះគេគ្មានអ្វីស្ទាក់ស្ទើរឡើយ

ស៊ុកជីនមើលទៅកូនទាំងមានស្នាមញញឹមតិចៗ រាងក្រាស់ទម្លាក់ខ្លួននៅក្បែរកូនហើយចាប់និយាយឡើង

ស៊ុកជីន<គ្មានអីទេ ប៉ាគ្រាន់តែធុញថប់រឿងការងារតែប៉ុណ្ណឹងឯង គេងទៅប៉ាគេងជាមួយ>ស៊ុកជីនយកដៃអង្អែរខ្នងគេតិចៗដើម្បីឲ្យជុងហ្គុកឆាប់គេង

ជុងហ្គុក<ពិតមែនហ្ហេស៎?ប៉ាធ្វើការហត់ទេ?>គេនៅបន្តសួរលោកប៉ាគេ

ស៊ុកជីន<មិនហត់ទេ!ប៉ាអាចធ្វើគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់កូនប៉ាទាំងអស់ហ្នឹង>
ស៊ុកជីននិយាយទាំងញញឹម

ជុងហ្គុក<ប៉ាៗ~~>គេហៅប៉ាគេតិចៗ

ស៊ុកជីន<ហឹមមម~~~>

ជុងហ្គុក<កូនស្រឡាញ់ប៉ាៗ>

ស៊ុកជីន<ប៉ាក៏ស្រឡាញ់កូនដូចគ្នា>
ស៊ុកជីនតបទាំងរីករាយទោះជាយ៉ាងណាកូនប្រុសម្នាក់នេះជាគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់គេទោះគេហត់ឬមានអារម្មណ៍ថាលំបាកតែរាល់ពេលឃើញវត្តមានកូនប្រុសម្នាក់នេះអារម្មណ៍ទាំងនោះរសាត់ខ្ចាត់ខ្ចាយអស់រលីង

យ៉ុនគីបើកទ្វារតិចៗមើលទៅឪពុកកូនទាំងមានក្ដីសុខ........ការពិតណាស់ជុងហ្គុកជាគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់ពួកគេ។

~រង់ចាំភាគបន្ត~

Cmtជាសាច់រឿង