Carrying The CEO's Baby (REVISING)

Chapter 22

Xerra's POV

Hindi ako makali habang inaalo si Rin na panay iyak. Si kuya naman ay may sinisigawan sa telepono. Nanlilisik ang mga mata nya at halatang galit na galit. Pabagsak nyang ibinaba ang telepono at bumalik sa kaibigan nyang nakaupo sa sofa at ang buong atensyon ay nasa tatlong laptop itong nasa taas nang babasaging mesa.

"Can you track his phone?" Biglan tanong ni kuya rito pero umiling din ito kaagad.

"I can't kahit yung Kaisen ay hindi ko mahanap." Sagot nito ka kuya.

"Then find another way to look for him Wrath!" Sigaw ni kuya.

Magtatatlong oras na nang mawala si Ram dito sa bahay. Ang sabi nang isang tauhan ni kuya ay nakita nya raw itong sumakay nang kotse at umalis. Hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko dahil sa nangyari. Sana sinagot ko na lamang sya nang oo, edi sana hindi sya nawawala ngayon.

Kakabalik lang nang anak ko sa akin pero nawala naman si Ram. Hindi ako pwedeng makialam kay kuya, pinagbawalan nya rin akong lumabas nang bahay dahil sa nangyari.

Kaisen had been so desperate, marahil ay galit na galit iyon kasi hindi ako tumupad sa usapan. Was it really Kaisen? Paano kung hindi sya?

"Xerra, halika na doon sa room nyo ni Rin. Hindi titigil sa kakaiyak niyang anak mo lalong lalo na at sigaw nang sigaw ang kuya mo."

Umiling ako kay Mindy, "I want to stay here, Mindy. Gusto kong malaman agad kung meron na ba silang lead kay Ram." Pagpipilit ko.

She sighed, "Xerra let us leave this to your brother and his team."

Mahaba-haba pa ang usapang naganap sa aming dalawa hanggang sa tuluyan na akong sumama sa kanya papunta sa kwarto namin ni Rin dito sa bahay ni kuya.

"Kasalanan ko ang lahat, Mindy. Bakit ba kasi hindi ko sya kinibo? Bakit nalilito ako? Hindi ko maintindihan Mindy pero ayokong mawala sa akin si Ram. Halos mamatay ang puso ko noon nang maghiwalay kami, hindi ko alam kung anong gagawin ko kung sakaling mawawala ulit sya sa akin." Umiiyak na sabi ko sa kanya.

Lumapit sya sa akin at tinulungan ako kay Rin. "Alam mo Xerra, ako mismo ay naguguluhan sa iyo. Nang ikwento mo ang nangyari sa inyo sa isla ay sinabi mong handa mo syang bigyan ng isa pang pagkakaon. You are just waiting for him to ask again, pero ano to? Anong ginagawa mo?"

Natememe ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"You love him, Xerra. Just accept the fact that you still love him! Oh, wait no, you love him noon hanggang ngayon. Now, that he is missing you are looking for him. You are worried to the point that you are forgetting your own child's well-being." Sermon nya.

"Alam mo, Xerra? Yung totoo, naiinis ako sa iyo! You are just making things worst! I may be your best friend, but this time I won't be on your side." Ani nya.

"You are so stupid, Xerra." Ani nya saka padabog na lumabas sa silid.

We have never been in a fight before. Parati syang nandyan sa tabi ko para bigyan ako nang advice. Pero sa pagkakataong ito ay naiwan akong mag-isa.

Pilit kong pinatatag ang damdamin at isinayawsi Rin hanggang sa nakatulog ito. I laid him on the bed. He is peacefully sleeping. Humiga ako sa tabi nya.

I remembered the time when me and Ram shared our night on the island. Bumalik ang lahat nang iyon hindi ko muling maiwasan ang umiyak. Bakit nga ba pinagdududahan ko ang sarili ko? Bakit pinagdududahan ko ang nararamdaman ko?

Bakit binawi ko pa lahat nang pag-aamin ko sa sarili kong mahal ko pa talaga ang asawa ko? Bakit kailangan kong magpadala sa takot?

Mapait akong napangiti, maybe Mindy was right. I am stupid.

Ano nang gagawin ko ngayon? I kept on wasting chances, time, and moments.

"I'm sorry, Ram kung bigla akong nagpadala sa takot. Mahal na mahal naman talaga kita eh, hindi ko lang maibuka ang labi ko para magsalita. Takot ako sa mga paano, naguguluhan ako sa bakit at mas lalong nagigimbal ang puso ko sa sana. Hindi ko alam kung papaano sisimulan at hindi ko alam kung papaano sasabihin. Gusto kong humingi nang kapatawaran sa pagiging matigas na ulo, gustong kong humingi nang sorry kasi nagpadala ako sa takot na kunin mo si Rin at mas lalong gusto kong humingi nang sorry kasi ang dami daming nasayang na panahon dahil lang sa pagiging makitid ang utak ko at pagiging makasarili ko." Ani ko habang nakatitig sa mukha nang anak ko.

"Mahal na mahal ko ang tatay mo nak."

"Ulitin mo."

Agad na napako ang tingin sa pinanggalingan nang boses. Ram is standing on the door staring at me. Bigla akong napatayo at lumapit sa kanya para tignan ang kabuan nya.

"Saan ka ba nagpupunta?! Babaliwin mo ba ako sa takot at pag-aalala!" Sigaw ko sa kanya.

Mayroong sugat ang kanyang noo at yung kanyang bibig naman ay sugat din. Aabutin ko sana ang sugat sa mukha nya nang pigilan nya ako at hawakan ang kamay ko.

"Say it again, wife." Ani nya saka inilapit sa kanyang labi ang akong kamay at hinalikan iyon.

"Say that you love again." He said.

Kumakabog ang puso ko at nag-uumapaw ang kasiyahan sa puso ko. Muling nagsituluan ang luha ko kaya napayakap ako sa kanya at sa kanya ko binuhos pa ang luha ko.

"I love you, Ram. I'm sorry for -"

"Shhh."

Hindi nya ako hinayaang magsalita pa, basta nya nalang akong niyakap ng mahigpit. "Narinig ko lahat nang sinabi mo, Xerra." Ani nya at mas lalo pa akong niyakap.

"Kalimutan nalang natin yun. Ang importante lang naman sa akin ang malaman na mahal mo parin ako. Wala nang bawian yan ha, akin ka na ulit ah."

Tumango-tango at mas umiyak pa nang maramdaman kong basa na ang buhok ko.

Nag-uumapaw ang saya sa puso ko. Pakiramdam ko ay sasabog ang puso ko sa sobrang saya. Hindi ko hahayaang may mangyari pang masama sa pamilya ko. Hindi ko hahayaang muling kaming magkahiwalay-hiwalay.

Itatayo ko muli ang puso ko para sa taong mahal na mahal din ako.

I'm sorry for being selfish Ram, wag kang mag-aalala at babawi ako sayo. Kumawala ako sa yakap nang maalala ko ang mga sugat nya.

"What happened to you, Ram? Saan ka ba nagsusuot kanina at hindi ka namin mahanap?" tanong ko habang hawak ang panga at ininsipeksyon ang kanyang sugat sa labi.

"Napaaway lang." Ani nya na ikinakunot nang noo ko.

"What? Kanino ka nakipag-away na talagang hindi ka man lang namin makontak? Was it Kaisen?"

Umiling sya na ikinakunot nang noo ko. "Edi sino?"

"Hindi ko sya kilala pero ang sabi nya ang pangalan nya ay Pride. Kaibigan raw sya nang kuya mo Lust." Sumbong nya.

"Oh, and he also mentioned that the seven sins are coming here."

-----------------

Okay na silaaaa. Ayieeee Happy 4.3k Reads.

-Anjie_Ly