The Evil Sister Who Meets Her Prince (Villain Series #1)

Chapter 12

12

Sumabay pa rin ako magbreakfast sa kamila kinabukasan. I still have grudges for them pero I don't want to be rude. At least, pinakikisamahan ko sila kahit sa breakfast na lang. Para wala nang masabi si Daddy. I can feel Karus' stare on me but I just focused on my food. Sa susunod ko na lang siya iintindihin. When we finished our breakfast ay nagpaalam na ako.

"Bye, Dad." I said as I kissed his cheek. He just smile and nod kaya naman lumabas na ako. Nauna na si Dessa at driver niya habang si Karus naman ay nasa labas pa.

Nilapitan ko siya.

"Sasabay ka sa akin?" I asked.

"Can I?"

I rolled my eyes.

"Tara na." Sabi ko at pumasok na sa kotse. Sumunod naman siya at saka pinaandar na ni Kuya Lando.

The whole ride was surprisingly quiet. Siguro ay nasanay lang ako na laging nag-iingay kapag kasabay si Karus sa car. Pero kasi now, I want to have some peace. Kahit ilang minutes lang. Wala rin namang problema kay Karus iyon dahil favorite moment naman niya ang katahimikan at allergic siya sa pagiging noisy ko.

When we arrived at the campus, I told him na papasok na ako. He suggested na ihatid pa ako sa room na ipinagtataka ko. But then, Vivien arrived at hinatak na naman siya. Nandoon na raw ang prof nila kaya I urged Karus na sumama kay Vivien at huwag na akong ihatid. Ayoko naman na malate siya because of me.

"Hi," I greeted Dani as I entered the room. "Wala pa si Margo?" I asked as I sat beside her. Vacant pa kasi iyong seat ni Margo e.

"Mala-late raw. Ewan ko pinaggagawa nun."

"Maybe it's just one of her boys."

"Probably." She shrugged. "E ikaw? Musta?"

Then I shrugged too.

"I don't want to talk about it anymore. Moved on na lang."

I can see Dani's disapproving look.

"What?" tanong ko.

"Ganoon na lang 'yon?"

I sighed in hopelessness.

"I tried. Pero wala e. Ngayon, pagod na ako."

She looked at me in pity. Nakakaawa na ba talaga? Pero hindi ko naman kailangan ng awa. I need peace.

"Love you," She said and just hugged me tight.

"Love you too. Thank you for being at my side. Kayo ni Margo kahit na mga crazy kayo."

"Kapal mo. You're the craziest of us three, FYI." I just let out a laugh at that. "But we always got your back, okay? We ride or die 'di ba?" I nodded and hugged her again.

"Hep! Sali ako!" narinig namin si Margo tapos ay nakiyakap na rin sa amin. When we broke the hug ay tinanong ko agad siya kung bakit siya late.

"Secret!"

Inirapan namin siya ni Dani.

"Fine. But let me guess, lalaki iyan 'no?" I said habang pinanliliitan siya ng mata.

"H-Hoy grabe you! H-Hindi ah."

Napailing na lang si Dani dahil sa sobrang obvious ni Margo. Nauutal pa.

"Sure, babe. Sure." Sabi ni Dani at umiling ulit. Kahit ako napapailing na lang din e. Margo pa.

"Hindi nga!" defensive pa na dagdag niya.

"Oo nga Margo. Wala namang nagsasabing oo e." sabi ko na lang at pinaupo sa tabi ko.

We just listen to our prof's lecture at tinake down iyong mga details para sa pinapagawang niyang plates sa amin.