Be For You and Me (Friends Series #2)

Chapter 6

"Mag-isa ka lang?" Tanong nito saakin while we are seating on the benches of the convenience store. 

Umiling naman ako sakanya. "Hindi, kasama ko sila Chi pero nasa loob pa sila. Ako naman kailangan kong ng mag-sober up. Ayaw kasi ni Chi na mag-uwi ng lasing sa bahay nila. Kahit tipsy lang ayaw niya parin." Tawa ko, kaya naman napatawa narin siya. 

Tahimik lang kaming dalawa while he is drinking his water, I am alternately eating and drinking the chocolate and water. 

"Bakit kayo nag-bar ngayon?" Usisa nito saakin. 

Hindi ako makapaniwala sa naririnig ko. 

"Why would you care?" Diretsa kong tanong sakanya. 

Malakas naman itong tumawa. "Miss, wag kang assuming. Kung anu-ano na ata yang pumapasok dyan sa utak mo." 

Binalingan ko naman siya ng masamang tingin. 

Tumawa siya saakin because of my actions. Nagulat ako dun sa pag-liit ng mata niya. Just like how Chione's. It also looks like it is twinkling. "Really Miss innocent question. Bakit ka nandito ngayong gabi." 

Since he asked nicely, sasagutin ko din siya ng maayos.

"Well Mister, Chione nicely asked me if I want to party tonight pero as you can see I am not inside the bar and currently munching on a chocolate bar." Sarcastic ko sagot sakanya. 

Tumawa naman ito ng napaka-lakas. Nakakahiya dun sa mga taong dumadaan. Malamang sa malamang mukhang baliw mula sa labas. 

"How's your mom?" Nag-aalangan nitong tanong saakin. Bigla nalang nag-seryoso yung mukha nito. 

Seryoso rin akong nakatingin sakanya. "I..." 

"I actually do not know." Diretso kong saad rito. I do not know why am I even bothering to sya this to him when in fact hindi ko naman siya kilala. Also I am not his concern. 

Tahimik nalang kami ni Theo and we are just both staring at the sky. Parang ang daming stars ngayong gabi, even if we are on Manila. Usually wala kang makikita dahil sa dumi ng paligid but himala ngayon at meron. 

Nang maubos ko na yung tubig at chocolate ko, ay tumayo na ako para pumasok na muli sa loob ng bar. Nang paalis na ako ay may inabot saakin na papel si Theo.

"Call me if you need anything." Umalis narin ito agad after saying that. 

After not seeing his back anymore, I made my way back to the bar to look for Chione and Ethan. Mabilis ko naman silang nakita muli, they are still seating on the seat I vacated. 

"Where did you go ba?" Salubong ni Chione saakin nang paupo na ako. 

Hindi ko alam na mapapansin nilang ako nawala, they are really pre-occupied with themselves for them not to notice me. Baka nga ay napansin nila nung naka-alis na ako. 

"Dyan lang sa convenience store. I bought a drink. Masyado kasing napa-bilis ang pag-inom ko." Tawa ko. 

We just drink and drink until naramdaman ko nanaman yung tipsiness. Feeling ko ramdam narin ni Chi iyon dahil naghahanap na ito ng kape. 

"Ethan, sabi ni Mace may malapit na convenience store dito. Baka may coffee, could you please buy one for me?" Pilit nito pero patuloy lang sa pagtanggi si Ethan sa request nito. 

"Alexandra Chione Uy! I already said na bawal kang mag-kape after drinking. I explained to you that drinking coffee after drinking an alcohol is dangerous for you. Pero here you are, still looking for that goddamn coffee." He burst out dahil sa inis nito. Halatang-halata na sakanya dahil sa pag-taas ng boses nito. Napatingin na yung mga taong malapit saamin. Hindi ko na sila pinansin dahil narin sa gulat ko na tumaas ang boses nito. 

Sumuko narin si Chi sa pag-pilit ng gusto niya. Nag-hanap nalang din ng tubig si Ethan kaya naman ako na ang naiwan kay Chi.

"Chi, alam mo na it is not advisable to drink coffee after drinking." Saway ko rito. Seryoso rin akong nakatingin rito. "Stop being a brat towards Ethan. Hindi mo alam kung kailan yan titigil kakaganyan niya sayo." Dagdag ko pa rito. 

Tumango tango naman saakin si Chi bilang pagsang-ayon niya saakin. Tumayo na kaming dalawa para sundan si Ethan na nasa labas rin. 

Mabilis naman namin siyang nakita ulit dahil palabas na ito nung convenience store na pinuntahan ko rin. 

After meeting with him ay sumakay na kami sa kotse nito, pwedeng pwede si Ethan ang mag-hatid saamin dahil hindi naman ito uminom ng kahit anong alcoholic drink. 

Mabilis kaming nakauwi sa bahay nila Chi and also I am going to have a sleepover dito para narin hindi ako makita ni Ate na ganito yung state ko. 

Ihahatid naman ako ni Chi bukas papunta school kaya okay lang din saakin na dito na muna mg-stay for the night. 

Kinabukasan ng mahatid na ako ni Chi sa Ateneo nang makasalubong ko si ate Aya. 

"Sis, kailangan mo daw talagang um-attend ng next na meeting. Kung hindi ka daw umattend pa, she will be have the reason to remove you. Ilang months karin kasing hindi nakipag-communciate nung isang taon." Seryoso nitong saad saakin. 

Hindi naman ako nagulat sa sinabi niya because half of myself expects it already na I'll be kicked out of the org kasi alam ko rin naman na hindi ako ma-contact last year. With all of the things that are happening hindi ko narin naisip pa yung mga obligasyon ko sa org. 

"Kailan daw ba yung next na meeting?" Nakatingin lang ako sakanya. 

"Mamaya. Wala ka namang class later diba." Pag-kasbi nito ay umalis narin ito agad. Ako naman ay nag-lakad narin papuntang for my first class. 

Mabilis na lumipas ang araw ko while also regretting my choice to drink last night because after lunch my head is already pounding to the point I needed to take a painkiller. I walked towards the room na kinuha for my org. Arriving there ay nandun na lahat ng mga members and obviously I am the only one they are waiting. 

They are seating circular and there is only one seat left for me to take. Once I settled down to my seat ay nag-start na yung meeting namin. 

"Our first agenda is to ask Macie what is happening. Bakit ka hindi ma-contact for the past months and also bakit hindi ka na uma-attend ng mga meeting?" Seryoso na tanong ni saakin. 

Inisa-isa ko ang pag-tingin ko sakanila and they are all having a serious expressions. 

"Well..." Simula ko rito. "Things started piling last year and I was overwhelmed with it. To the point I do not know what to do or how I could handle it. I know it is not an excuse for me to neglect my responsibilities but it is really the reason for it." Seryoso akong nakatingin sakanila. 

Hindi ko alam kung anon yung mga iniisip nila pero nang makita ko yung expression ng president namin ay alam ko na nakalagpas na ako dun sa tanong niya. After answering their question, we moved on to the next agenda. 

Ilang oras din kaming nag-meeting ay ng matapos kami ay gad din akong lumabas para mag-book ng Grab kasi sobrang sama na ng pakiramdam. Hindi ako muna uuwi sa bahay namin sa Tandang Sora para makapahinga ako ng maigi. 

Mabilis naman akong naka-book ng Grab kaya naman maaga rin akong nakauwi sa condo.