Be For You and Me (Friends Series #2)

Chapter 25

Mabilis naman kaming nakarating sa ospital kung nasaan si Poppy. Agad namang nabigyan ng room si Poppy dahil narin sa dad ni Chi kaya doon na ako dumiretso. Wala na akong pakiaalam kung ano ang gagawi ni Theo dahil agad narin akong bumaba.

Nang makapasok ako sa kwarto ay agad kong nakita si Poppy na naka-higa sa kama. Napaka-liit tingnan ng anak ko sa kama, parang siyang nilalamon ng higaan.

"Mace." Napatingin ako sa boses sa likuran ko.

"Chi, anong nangyari?" Seryoso kong tanong rito.

"When you got out kanina biglang sumakit ang tiyan nito. Akala lang namin is constipated lang siya or something so we let her ate fruits and some medicines. When we are letting her rest biglang unti-unting nag-bloat ang stomach niya. So that's when we rushed her here and I called you. They already took a test, so we will just wait." Balita nito saakin. Parang biglang nang-hina ang buong katawan ko dahil sa narinig ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kapag nawala saakin si Poppy.

Umupo ako sa tabi ng kama ni Poppy while Chione ventured out siguro to look for her father or brother. Napa-isip din ako for all the possibilities that will be going to happen. Mga ilang minuto nang mula nung lumabas si Chi ay nakabalik na ito agad pero may kasama siya.

"Mace, I saw him wandering around the hospital kaya dinala ko na siya dito." Turo nito kay Theo na may mga dalang plastic bag.

"Hey." Bati ko rito. Binigyan naman niya ako ng maliit na ngiti kaya naman ay agad ko rin naman siyang sinuklian rin ng ngiti. Nilapag naman ni Theo ang mga dala niya at inayos niya naman ito sa side table.

"Mace, may update?" Tanong ni Chi. Umiling naman ako dito bilang tugon.

Tahimik na kami habang hinihintay namin ang update galing sa mga doctor. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Pero isa lang ang alam ko takot na takot na ako sa pwedeng mangyari ngayon.

Siguro isang oras rin kaming naka-tunganga sa mga upuan namin nang may kumatok sa pintuan. Mga doctor pala.

"Who's the guardian?" Tinuro naman ako ni Chi dun sa doctor kaya naman ay agad akong napalapit rito.

"Miss Escolanda, we are still not sure what is happening but we already have some clues about it. What we want you to do is be ready and please have faith in us. We will do everything we can to save your daughter." Seryoso nitong balita saakin. Parang nanghihina ang mga binti ko at muntik na akong matumba kung hindi pa ako nahawakan agad ni Theo.

"The professors are already having a conference regarding with what is happening. By the next hours we can give you the answers you'll be needing." Dagdag pa nito. Nag-paalam naman ito agad saakin nang makalabas na ito ay unti-unting nag-bagsakan ang mga luha ko dahil sa nangyayari.

"Theo, why is this happening to me? Bakit anak ko pa?" Mahina kong bulong rito habang tuloy-tuloy ang pag-bagsak ng mga luha ko. Agad naman akong niyakap ni Theo na nagbigay naman saakin ng comfort.

Hindi ko napansin na lumabas na pala si Chione to give us some privacy. I also know, she will be needing to comprehend what is happening. Chione was been my rock for the past years and Poppy is like her daughter.

"Don't worry, Macie. We'll do everything to save Poppy." Bulong nito saakin. Tumango naman ako sa lalaki dahil sa sinabi niya ay nag-bigay ito ng liwanag saakin. We stayed like that for a few minutes bago ako mismo na ang humiwalay sakanya.

"Thank you." Mahina kong saad rito. Hindi rin alam kung narinig ba niya ako pero tumango ito bilang tugon.

Siguro pasalamat na din ako na may kasama ako rito ngayon kung hindi ay hindi ko alam kung anong mangyayari saakin.

"Mace, I called Allen and Alice. According to Allen, he'll be here in an hour and from Alice, she'll just finish her preparation and she'll come." Tumango naman ako sa binalita ni Chione. Inabala ko na ang aking sarili sa pag-titingin kay Poppy kung may mali ba dito o may kailangan akong gawin.

"MACE, what's happening?" Napatingin ako agad doon sa boses na mula sa likuran ko. Si Kuya Allen pala.

"Kuya!" Tumayo ako agad para pumunta rito.

Inakay na niya ako agad papunta doon sa sofa na malapit sa kama. "Ano ba ang nangyayari?" Seryoso nitong tanong saakin.

"Hindi pa rin nila alam kung ano yung nangyayari. They'll inform us if everything is sure and ready. Pero Kuya parang di ko kaya. Bakit naman si Poppy pa? Why my child?" Tumutulo ang mga luha ko nang sinaad ko ang mga iyon. Umiling lang si Kuya bilang tugon saakin. Dahil maski siya ay walang sagot sa tanong ko.

Nilabas na ni Kuya ang kanyang cellphone para i-contact si Kuya Maki and si Ate Kayla for what is happening.

Hindi ko namalayan na may kumakatok na sa pintuan. Agad naman namin itong sinagot at pumasok nanang medical team para kay Poppy. Agad akong tumayo para lapitan ang mga doktor. 

"Doc, ano daw pong balita?" Nag-mamadali kong tanong rito. Hindi ko na napigilan pa ang aking sarili.  

"Ma'am, it's Hepatoblastoma." Parang tumigil ang buong mundo ko nang marinig ko iyon. Hindi pa man niya nasasabi kung ano iyon pero alam ko sa sarili kong masyado na itong mabigat. 

"This is more known as liver cancer. may tumor po from the liver and it is a cancerous tumor. Though we still do not know how she got the cancer and we are still thinking if it is because of the child's birth or because of the genetic problem. We are going to aim to remove the liver tumor as much as possible. Since her cancer is on the bad side and had gone undetected for years, she's already on the 4th stage. For her first treatment, we are going to use chemotherapy to minimize the tumor before having the surgery. After minimizing the tumor in the liver and we planned on doing a liver transplant."

Parang yumanig ang tenga ko dahil sa narinig ko. Si Poppy may liver cancer. 

Nag-paalam naman agad after nila kaming i-inform kung anong mangyayari for the next months. Nang makalabas na sila ay agad naman akong lumapit kay Chione para yumakap. 

"Chi, ano ng gagawin ko?" Umiiyak kong tanong rito. 

Tumutulo narin ang mga luha nito. "Ganito, Mace. We'll take the test kung sino ang mag-mamatch kay Poppy and wag mo na munang isipin yung magiging hospital bill mo. I'll help you with it, okay?" 

"Pero paano kapag hindi tayo match?" Nanginginig ang boses ko nang sinsasaad ko ito. 

"Then, we'll think of something else. Since Poppy is already signed up on the dead donor transplant, we can think of that as one of our sources." Seryoso nitong sagot saakin kaya naman ay agad akong napa-tango rito. 

Lumabas na ito ng kwarto siguro ay babalitaan niya ang kanyang dad sa kung ano na ang nangyayari. Na-upo na muna ako sa sofa at di ko agad naramdaman na may katabi na pala ako.

"Macie, sino yung mga plano mo to take the test if they are match?" Napatingin ako sa gilid ko. Si Theo, Nagkibit-balikat ako kasi hindi ko pa alam kung sino ang mag-tetest. 

"What about your siblings." Napatigil ako sa sinaad into at maski si Kuya Allen ay napansing kong napatigil din sa narinig nito. 

Seryoso akong napatingin sakanya bago ako sumagot sa sinabi nito.

"Theo, ampon ako. Di ko sila kadugo." 

[Disclaimer: I am not a doctor nor a health-related person. All information is based on my research and on the internet. If there is misinformation regarding the disease please inform me to correct it. Thank you.]