Moonlight War (Gazellian Series #5)

Chapter 40

Hi, angels! Sorry for the late updates! Huhu. Too busy these past few weeks. Babawi po ako! Happy reading!

Chapter 40

Pagkuha

Ilang minuto na simula nang tuluyan nang lamunin ng karagatan ang aming karwahe na siyang sakay kaming lahat.

Sina Nikos at Hua ay nag-aalinlangan pang bumalik sa kanilang posisyon sa takot na baka biglang mabutas ang bula na nakabalot sa aming karwahe at tuluyan na kaming lamunin ng tubig.

"The bubble should be safe and strong. I could swim fast, yes, but..." pilit sinilip ni Rosh ang itaas kung saan kami nanggaling. "Kapag sobrang lalim na ng narating natin... mauubusan din ako ng hangin kahit mabilis akong lumangoy."

"The mermaids will save me." Ani ni Divina na hindi na humiwalay kay Rosh.

"Oh, yes... the mermaids."

"No. You are not allowed to ask their help Prince Rosh, that is cheating. Ask the dolphins instead." Umiiling na sabi ni Divina.

Sabay kaming napangiti ni Iris, si Lucas ay napataas ang kilay.

"Cheating..." ngusong bulong ni Rosh.

Nang wala sa sariling lumingon si Rosh sa may bintana, dalawang magagandang sirena ang sabay na kumaway sa kanya. Handa na sana siyang kumaway pabalik sa mga iyon nang namaywang sa harapan niya si Divina na namumula ang pisngi.

"Prince Rosh! I will tell this to Papa! I will tell this to Mama! I will tell this to King Das--"

"Hey..." bigla niyang kinabig si Divina at ilang beses niyang tinapik ang ulo ng munting prinsesa. "They are just being friendly..."

Si Divina na mismo ang nagbaba ng maliit na kurtina sa tapat ng bintana ni Rosh.

"Why did you pull the covers? It's fine..."

"Because you're being unfaithful!"

Ngayon ay na kay Rosh na ang buong atensyon ni Divina habang kaming dalawa naman ni Iris ay kapwa nakatitig sa labas ng bintana, ganoon din si Lucas na hindi na pinapansin ang pagtatalo ng dalawang bampira.

"May nakausap ka na ba sa isa sa kanila? Alam na nila na hinahanap natin ang tagabantay ng relikya nina Lily at Adam, hindi ba?" tanong ni Lucas.

"Hindi ko man direktang sinabi sa kanila, alam kong nabasa na nilang siya ang hanap ko."

Habang tumatagal ay mas dumidilim ang ilalim ng tubig dahil lumalayo na kami sa sinag ng buwan, mas bumababa na rin ang temperatura, ang siyang tanging nagbibigay na lamang sa amin ng liwanag ay ang mga isda at mga halaman na may sariling taglay na liwanag.

Nais ko sanang gamitin ang nagliliwanag kong punyal, ngunit nangangamba akong baka matakot ko ang mga tahimik na nilalang na nabubuhay rito.

Muling nawala ang aming mga salita at naagaw ito ng mga tanawin sa tubig. Hindi lang mga sirena at ang makukulay nilang buntot, kundi maging mga halaman at isda na makikitaan ng higit na buhay, malaya at masaya. May iba't ibang hugis, laki, kulay, galaw at ganda.

Bigla kong naalala ang Deeseyadah, ang mundong akala ko'y Paraiso... na sa kabila ng ganda nito'y may mga bagay na itinatago pala, na handang kumitil ang mga nakaupo sa pwesto upang hindi lang malaman ng lahat. Ngunit ano kayang sikreto ang hatid ng karagatan?

Patuloy kami sa pagbaba, ngunit ang dilim na inaakala ko mas lalamon sa amin na napalitan ng unti-unting pagliwanag.

"Saan nangggaling iyon?" tanong ni Rosh.