Moonlight War (Gazellian Series #5)

Chapter 24

Chapter 24

Kagubatan

Tila naiintindihan ng lagusan ang aking sitwasyon dahil hindi na ako bumilang ng segundo nang bigla itong nagpakita sa akin. Mas binilisan ko ang aking paglipad sa takot na magawa pa akong sundan ni Dastan.

Hindi ko na talaga kaya... ang pagmamahal ko'y may hangganan din, ang sakit na kaya kong tanggapin ay may limitasyon din at higit sa lahat, ang diyosang katulad ko'y napapagod rin.

Ngayo'y ang paghanga ko'y hindi ko na mawari kay Reyna Talisha, paano niya nagawang mabuhay sa sakit sa kaalamang...

Sa kaalamang...

"Paalam, Dastan..."

Nang sandaling tuluyan na akong nakadaan sa lagusan at dalhin ako nito sa loob ng karwahe, agad akong bumalik sa aking totoong anyo. Ramdam ko pa rin ang matinding panlalamig ng buong katawan ko.

"L-Leticia..."

Hindi ko magawang salubungin ang mga mata ni Hua o kaya'y magsalita man lang. Halos hindi ko na magawang pangalanan ang natitirang emosyong nararamdaman ko.

Siguro'y ngayo'y nakakaramdam pa rin ako, ngunit alam kong unti-unti'y magmamanhid ako at tuluyan nang makakalimot sa sakit na dulot ng aming pagmamahalang hindi ko na kayang panghawakan pa.

Kumuyom ang mga kamay ko na nakapatong sa aking mga hita.

"Magmanhid ka na. Magmanhid ka na. Magmanhid ka na..." paulit-ulit na bulong ko sa isipan ko.

"Ano ang nangyari?" tanong muli ni Hua.

Umiling lamang ako sa kanya. Hindi na niya ako pinilit at pinili niya na lamang hayaan akong manahimik sa loob ng karwahe habang nakatulala sa lugar na siyang aming dinaraanan.

Oras ang lumipas bago ako natauhan sa aming sitwasyon. Naliligaw kami at hanggang ngayon ay hindi mahanap nina Nikos at Rosh ang daan na siyang dapat namin tahakin.

"Where are you going, Goddess of the Moon?" tanong ni Divina na ngayo'y kalaro si Hua.

"Outside. Kailangan nina Rosh at Nikos ang tulong ko."

"Divina wants to come too."

"You stay here with Hua, be a good girl, okay? I'll be right back." Pansin ko pa rin ang matinding paninitig sa akin ni Hua na parang may napapansin na siyang matinding pagbabago sa akin. Maging si Divina ay ganoon din ang reaksyon sa akin.

Sanay siyang may kasamang lambing at hinahon ang mga salita ko, ngunit ngayo'y tila may halong lamig.

Siguro'y mabagal ang proseso ng ginawa kong pagtanggal sa koneksyon naming bilang itinakda sa isa't isa dahil sa tuwing ang kanyang mukha'y sumasagi sa aking isipan ay kumikirot pa rin ang dibdib ko, ngunit siguro'y sa sandaling maabala ako at ituon ko ang aking atensyon malayo sa kanya.

Unti-unti'y... makakalimutan ko na ang sakit at ang pagmamahal na sana'y pinagsasaluhan namin.

Lumipad ako sa labas ng karwahe at nagtungo ako sa unahan, narinig ko ang pagtatalo nina Nikos at Rosh na tila nalilito na rin sa daan.

"Hindi ba't dumaan na tayo riyan?" tanong ni Rosh.

"Sa kabila tayo dumaan, Rosh." Sagot ni Nikos.

Nanatili akong nakalutang sa bubong ng karwahe habang nakatungo sa kanilang dalawa.

"Ilang oras na tayong umiikot, Nikos. Sana'y nakarating na tayo sa kubo."

"Maaari ba akong tumulong?" tanong ko sa kanilang dalawa mula sa ere.