FIND ME |Jackson|

FIND ME -2-

Merhaba arkadaşlar. Malum hikaye yeni olduğundan dolayı vote ve yorumlar da gidişatı kestirebilmem, daha şevkle bölüm yazabilmem için çok gerekli. Okuyan çoğu kişinin ne yazık ki herhangi bir etkileşimde bulunmadığının farkındayım, rica ediyorum birkaç tıkı çok görmeyin. Sadece bir bölüm üzerinde saatlerce verilen bir emek söz konusu ve benim sizden istediğim tek bir vote ve yorum. Umarım desteklerinizi esirgemezsiniz...

-BADDIV

Medya : Eun Hyuk

Keyifli okumalar!

ÖNCEKİ BÖLÜMDE;

Şarkı sözlerini incelerken yan tarafta yazan isimlere dikkat ettim. Grup üyelerinin isimleri yazılıydı. Bölümlere ayrılmış ve onların isimleri ile belirtilmişti. Rap bölümü diye tahmin ettiğim kısımları okudum. Şarkının sözleri kaybolmuş bir ruhu anlatıyordu.

Yok oluşumu hatırlıyorum,

Bu kadar acı olmamalıydı gökyüzüne bakmak.

Satırların başına kaydı gözlerim.

BENİ BUL

Sanırım yapacağım en güzel beste bu olacaktı.

Şiddetli bir baş ağrısıyla gözlerimi açtım. Daha doğrusu açmaya çalıştım. Gözlerim açılmamak için dirense de kafamı kaldırıp parmaklarımla göz kapaklarımı ovuşturup araladım. Bilgisayar da dahil olmak üzere tüm cihazlar olduğu gibi açıktı. Karşımdaki birbirine geçmiş manzara  birileri tokmakla kafama sağlam bir darbe indirmişçesine ayağa fırlamama neden oldu.

Gözlerim boş odada dolaştıktan sonra Eun Hyuk'un işe gittiğini tahmin ederek stüdyodan dışarıya attım kendimi. Uyumak benim için şu an yapılması gereken en son şeydi. Bana kesinlikle yasaktı. Tüm emeklerimi son damlasına kadar harcadığım stüdyomda devirdiğim ikinci günümdü. Girişteki altın renk kaplamalı boy aynasının önünde durup şiş göz altlarıma dokundum. Kesinlikle korkunç görünüyordum.

"Arada kendime bakmayı ihmal etmemeliyim..."

Kendi kendime söylenerek salona doğru ilerlerken küçük bir not gözüme çarpmıştı. Yavaşça yaklaşarak yapıştırılan yerden sıyırarak pembe not kağıdını elime aldım.

Şarkıya bayıldım! Senden habersiz dinledim bianne...

Atıştırman için bir şeyler hazırladım mutfağa git ve güzelce ye :)

Eun Hyuk'un düzgün el yazısıyla yazdığı notunu okuduktan sonra sağ tarafımda bulunan küçük masaya bıraktım ve salona ilerledim. Bitirmiştim. İki günü aşkın vakit vermiştim bu şarkı için. Zorlandığımı reddetmeyecektim, her şarkı kendi içinde zordu. Önemli olan elde edilen sonuçtu.

Kendimi biraz da olsa rahatlatmak için boydan boya balkon camını araladım. Temiz hava yüzüme çarptığında gülümsedim. Üç gündür doğru düzgün hava almaya bile çıkmamışken bu kadarını hak ettiğimi düşünüyordum. Çıplak ayaklarımla soğuk zemini hissettiğimde bel hizama gelen demirlere tutunup derin bir nefes çektim ciğerlerime.

Evimin bulunduğu bölge sessizdi. Nadir araba geçerdi dar sokaklarından. Bilerek böyle bir yer seçmiştim. Evimin en sevdiğim tarafı buydu. Ha birde oyun parkını andıran bahçem vardı. Evin sol tarafında bulunan yuvarlak bir yüzme havuzu, geri kalan kısımlarda ise köşeleri çiçeklerle süslenmiş yemyeşil bir alan ve bir de karşımda dilini çıkarmış beni fark edip selamlayan  Max. Gülümseyip içeriye girdim. Hızlı adımlarla zemin kata inip bahçe kapısından kendimi dışarı attığımda Max, iki gündür fıldır fıldır beni aramış ve bulamamış olacak ki aniden üzerime atladı.