Cross Roads

Secrecy and Fame

Secrecy and Fame

Hansel's POV

"Hi." bungad sakin ni Chad nang buksan ko yung pinto.

He was wearing his long sleeves with some buttons undone. Mukha syang galing sa office.

Breathtaking. Bakit ba ang gwapo nya?

I tried my best not to blush and gave him a timid smile. Then I greeted,"Hello."

He smiled again."Have you recieved the flowers?" he asked with his eyes sparkling.

Tumango ako."Yeah. It's beautiful.Thanks." Bakit ba parang awkward? "I actually bought a vase for it."

"Talaga.Good to hear that."Hinawi nya yung buhok nya sa noo saka ngumiti. "Shall we?"

Tiningnan ko yung damit ko then yung attire nya.

"U-uhm..Should I change?" alanganin na tanong ko.

"No!" tanggi nya. "You always look good to me."

Napayuko ako. It's unfair! Yun lang yung sinabi nya pero yung puso ko grabe magreact.

"Tara na. Gutom ka na nga."ingos ko pero di matanggal yung ngiti ko.

***

Chad made a reservation at "Floating Pod", literally a floating restaurant.

Over lunch, he told me about his meeting early morning. Kaya pala sya nawala kasi kailangan nyang asikasuhin yung mga investors.

He just got them signed a contract kaya naman we're here to celebrate.

"So, how's your day?" tanong nya sakin. 

"Ayun nga. I went to souvenir shop para mamili ng pasalubong as well as the vase. Kaunti pa lang yung nabili ko kaya balak kong bumalik ulit." kwento ko then I drink my lemonade. 

"Sayang hindi kita nasamahan." bigla nyang sabi.

"Okay lang. Kasama ko naman--"Natigilan ako. Should I tell him about Rohann?

Inubos ko yung lemonade saka alanganing ngumiti. "Okay lang. As I've said, balak ko pang bumalik."

He nodded. Then we resume our lunch.

Hindi ko alam kung tama ba na hindi ko sinabi sa kanya that I'm with Rohann.

Pero kasi I don't want to upset Chad.

****

Rohann's POV

Dumeretso ako sa suite ko matapos kong samahan si Hansel sa souvenir shop. Somehow nakahinga ako ng maluwag nang makalayo ako sa lenses ng camera. Nakalayo ako sa mga taong nagmamando sakin kung ano ang dapat kong gawin. How I miss the feeling of being free to do whatever I want.

Don't get me wrong. I love the spotlight. Pero minsan gusto ko rin na maging "normal". Yung pwede kang pumunta saan mo man gusto nang di ka pinagkakaguluhan.

Tsss... Masyado bang mayabang ang dating? Okay let me rephrase it. Gusto ko ring pumunta sa public places na hindi ako pinakikialaman ng ibang tao. Yung wala silang pakialam kung ano man ang gawin ko. But sadly with my field, malabong mangyari yun.

Mabuti na lang, I met Hansel.

Napangiti ako. When I'm with her, I feel normal. Walang special treatment and I could be the real me. Chad is a fool kung pakakawalan nya pa si Hansel.

I sighed deeply then brought out my card to open the door of my suite. Nagulat na lang ako nang may magsalita mula sa likuran ko.

"So you're finally here!"

I smirked but didn't look back. Alam ko naman kung sino yun. Tono pa lang ng boses nya, familiar na ako. "What do you want, Bain?"I asked in a bored tone.

"Where have you been?" tanong nya na halata sa boses ang pagkainis. "We've been looking for you. Alam mo naman na dumating yung mga reporters tapos hinayaan mo lang na mag-isa akong humarap."

"I'm tired." saglit ko syang nilingon. "Saka na tayo mag-usap." I pushed the door open para pumasok.

"What's wrong with you, Rohanne at umaarte ka ng ganyan?" she asked in a high pitched tone.I thought napag-usapan na natin---"

I laughed in mockery. "I haven't agreed yet, Bain." I looked at her with blank expression on my face."So, I believe we don't have any contract yet."

"Nagpapatawa ka ba?" Umiling-iling sya. "Tinatanggihan mo ako, Rohann? HIndi mo man lang naisip ang magiging tulong ng gagawin natin sa career mo!"

"Sa career ko o sa career mo?" bulyaw ko sa kanya."You're looking highly of yourself, Bain!" Parang nagulat sya when I raised my voice to her kasi she stepped back. I took that chance to go forward. "Tell me Bain, para kanino ba ang favor na yun? Sayo o sa akin?"

Nag-iwas sya ng tingin. "Importante sa akin ang career ko." sagot nya."Kung tungkol parin ito sa atin, kalimu--"

"Matagal ko na yung kinalimutan." I finished her words na ikinatigil nya. "I'm already over it." dugtong ko while looking at her intently. "What we have now is purely business." I saw her blinked her eyes. "And to tell you honestly, I'm still thinking if I still want to do business with you."

She opened her mouth to say a word but nothing comes out."I think were done, for now." sabi ko saka ako tumalikod. 

"Was it because of Hansel?" I heard her asked with so much bitterness. "Kaya ka ba nawala kanina kasi kasama mo sya?" she accused.

"Wag mo syang idamay.Wala syang kinalaman dito."I answered still not facing her.

"You're such a hypocrite, Rohanne." I heard her say but still I refused to look at her.

"And you've changed a lot, Brittany." I whispered.

"I've changed for good."

"Really?" I asked then pushed the door open saka ako pumasok and left her.

*************************

A/N: Anong meron kay Bain at Rohann? Hmmmmnnnn... Sino kayang gusto mag-comment? Anyway, I can't blame you kasi naman bihira rin akong magreply. Pagpasensyahan nyo na po ako...Most of the time, hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin at i-react. Hindi yata ako "normal"? Until now, I'm still searching the net kung anong disorder meron ako.. Haha

But anyways, I'll keep on writing. Sana magustuhan po ninyo.. :D

Konti pa, maisusulat ko na nyung gusto kong scene.. :D 

Thanks for reading. :D