The Girl who can smell death(Completed)

F34

Kabanata 34

"The Girl who can smell death"

Written by Shirloooks

Archa's POV

Medyo inaantuk na ako habang naka harap parin sa labas at pinagmasdan ang lakas ng ulan.Sabihin niyo na weird ko pero gustong gusto ko ang ganitong weather.I fell inlove to the rain everytime I feel the coldness and smell of it.Dahil ang ulan lamang ang nakakatulong satin para itago ang mga luha natin sa tuwing ay nilalasap natin ang tubig.I can hide my tears through with it because rain helps me to wipe off my tears.Aside of that gustong gusto ko talaga ang malalamig kaya aside sa ulan gusto ko rin makaranas ng snow.

Ilang oras na pala akong nakatayo dito habang nilalaro ko ang payong na binigay ni kuya driver.Hindi ko alam pero sa pagkakataong ito ramdam ko na ang kaba sa bawat sandali na lumilipas.But wala akong magawa kundi maging independent at patigasin ang sarili para hindi magmukhang kawawa sa mata ng mga suspect.

"Archa?" napatalon ako ng marinig ang pamilyar na boses na iyon sa di kalayuan at agad kong nasilayan ang mukha ni Neo.Hindi talaga mawawala ang pag aalala niya kapag ako na ang involve sa incidente.

Hindi ko alam pero sa pagkakataong ito.I felt pity towards him.Palagi ko nalang siyang pinag alala,lagi ko nalang siyang binibigyan ng sakit ng ulo.Galit ako sakanya ngayon,dahil ininjan niya ako at instead sa samahan ako doon pa siya kat Catt nakipag date.But all of my madness are suddenly wiped out when I saw his face...mukha na puno ng pag aalala at mukha na puno ng saya at the same time.I know he's been searching mo for the whole time at nalungkot ako doon.

Basang basa si Neo,hindi niya pinansin ang ulan at sumugod siya dito sa Ospital.

"Archa.." ulit niya at natagpuan ko nalang na nakapulupot na ang mga braso ni neo sa katawan ko at mahigpit niya akong niyakap.

"I'm glad..." panimula niya "I'm glad that you're okay." aniya at mas hinigpitan pa niya ang yakap ko.

"Okay lang ako ano kaba." sabay tapik ko sa likuran niya.

"Sorry hindi kita nasamahan..sorry" ulit niya at sinundot ko ng mahina ang tagiliran niya.

"It's okay..ang mahalaga okay ako." at napahiwalay siya sa pagkayakap saken.

"Basang basa ka..hindi ka ba gumamit ng payong?" sita ko sakanya at biglang nabaling yung mata niya sa malayu.

"N-nakalimutan ko lang k-kunin." giit niya "N-nagmamadali kasi ako tas..ano..basta,umuwi na nga tayo."

Nauna na siyang naglakad at naiwan akong halos napunit na itong mukha ko kakangisi.Ang weird lang kasi,kanina sobrang na aawa ako kay neo dahil palagi ko nalang siyang pinag alala but now,pinakita lang niya  kunh gaano siya ka concern sa safeness ko ko..wala lang I'm glad na nakilala ko ang ganitong klaseng tao.

Huminto na ang ulan at medyo kumakalam na pala yung sikmura ko dahil nakalimutan ko man lang kumain kaya todo pigil ako na wag gagawa ng ingay ang mga sawa ko sa tiyan.

"Magpalit ka muna sobrang basa mo."sita ko kay neo at pinatay ko ang aircon ng kaniyang sasakyan.

Nangamba ako kanina lang dahil sa lalaking nabangga ko kanina.Mukhak kasing kilala niya ko at yung mga nangyari sa buhay ko.Hindi ko pamilyar ang mukha niya kaya ayokong mag judge dahil baka kasi na isa lang siyang typical na tao.

Napatingin ako kay Neo na ngayon at nakahubad sa kaniyang pang itaas na damit.

0-0 Leshee!