AFGITMOLFM (2019 version)

18-A [ letter "a"]

Putspa, namimiss ko na kaagad siya.

Aaa.NateKo.<3

Hi miss. I miss you. N less than three I o(^*^)o

HINDI na tumigil sa pagte-text si Nate kahit international text. Sabi niya kahit 'wag na raw akong mag-reply basta hindi lang daw siya titigil sa pagte-text para alam kong hindi niya ako nalimutan.

Ahihi, ang landi talaga niya.

Wala na rin akong nagawa nang magpaalam na ako kina Papa at Mama para mag-stay ako sa boarding house. Nagmukmok pa nga ako kaya lang nawalan din ng saysay kasi ano pa nga bang magagawa ko? Sabi ni Mama, gagawa sila ng paraan agad. Basta maka-graduate lang ako.

Oo na lang ako.

Umalis din si Tita Joey dahil may business meeting siya. Dapat isasama na lang niya ako pero sabi ko, 'wag na lang.

Gabi na nang matapos ako sa pag-aayos ng gamit. Nakarinig na rin ako ng ingay sa labas na siguro, umuwi na ang mga boarder. Paglabas ko, unang tumambad sa akin ang painting ng isang babae sa tabi ng pintong katapat ng sa akin. Nakapatong siya sa isang maliit na table na may pink envelop din.

Dahil chismosa—este curious—ako , tiningnan ko 'yung papel. Isang letter na mukhang 2007 pa pinadala. Hindi ko sinasadya pero nabasa ko 'yung letter. Promise. Hindi ko sadya.

Hey A,

How are you? I'm fine here in America. Been very busy lately because of work. Oh, how I miss Philippines, the A.F.Generation, the kids, Aunt Inang and of course, you. It's been five years. I hope you have a good health there. I've heard you're living by yourself, why is that?

Hoping to see you soon when I visit Philippines. I badly miss your cute face. Please, sign up in friendster to communicate. You can search me in friendster. I upload pictures there.

It's been almost five years. Hope you're doing fine. I'll visit you soon, I promise.

xoxo, X.

Ang ganda ng sulat niya. Na-conscious ang sulat ko.

"Hey."

Nagulat ako nang may nagsalita na lalaki. Paglingon ko, may nakita akong lalaking nakangiti sa akin.

"I don't think it's a good idea to read that." Sinabit niya sa leeg ang headset niya. "Are you a new boarder here? I'm Angelo."

Aw syet, nosebleed.

"Ianne po."

Nagbihis muna si Kuya Angelo bago kami nakapag-usap. Napag-alaman kong nagma-masters siya at nagbo-boarding house dahil mas malapit sa school niya. Nagtatrabaho rin siya sa CSantos Design Studio na wala akong ideya kung ano. Madalas siya sa work at pinapatulog naman siya ng boss niyang si Sir Allan sa office nila pero tuwing Sunday, dito siya the whole day.

Nagkuwento siya sa akin tungkol sa mga boarder at hilong-hilo na ako. Nosebleed. Wala na akong dugo. Help. Pero na-regain din ang energy ko dahil nanlibre siya ng pizza.

"I suggest you don't touch the chocolate chips cookies at the cabinet over there." Tinuro ni Kuya Angelo ang isang cabinet sa pinakadulo.

"Why?"

Dito ko lang napagtantong tahimik pala ako. Lakas ko maka-one word eh.

"There's this high school boarder like you. I'm not sure about his name but. . . he. . .uh, is aloof to everybody. I tried talking to him but he just stared at me. Scary guy." Tumingin siya sa gilid na para bang may hinahanap. "Then one day after work, I got home early and no one was around. I saw the stock of chocolate chip cookies. Ate one cookie. Just one cookie and then. . ."