The Spectacular Now // Chris&Eva || SKAM

~ 1.2 ~

Bölüm sonunda minik, çok minik bir kalp krizi geçirebilirsiniz. Ama sakin olalım lütfen ;) :*

İyi okumalar  ♥♥♥

**********************

5. hemşire.

Yoğun bakım ünitesinin önünde dizilmiştik. Etrafında bir sürü Penetrator erkeği ve hemşireler geçiyordu. Tam o sırada onların yanına gelip Chris ve William'ın kolundan tutan bir kadın gördüm. ''Oğlum nerede?''

''Bayan Haugen, şu an yoğun bakıma aldılar. Ama doktor kesin bir şey söylemedi.''

William'ın cevabı kadını tatmin etmemiş olacak ki bir umutla Chris'e döndü. ''Nasıl olmuş? Doktora hiçbir şey sormadınız mı? Konuşsanıza!''

''Kanında uyuşturucu tespit etmişler. Arabanın içinde de içki şişeleri varmış. Bize sadece bunu söylediler. Hem burası babasının hastanesi değil mi? Siz bizden daha fazla bilgi alabilirsiniz.''

Chris yavaşça kolunu kurtarıp karşımdaki boş yere oturdu. Ingrid de hemen onun yanına oturunca göz devirmekten kendimi alıkoyamadım. Şu Chris takıntısı gittikçe midemi bulandırmaya başlıyordu.

Annesi koridorlardan birine girip uzaklaşırken kızlar yanıma geldiler. Noora elini omzuma atıp kendine çekti. ''Üzme artık kendini.''

''Ne kadar şerefsiz herifin teki olsa da hiçbir insanın yaptığı aptalca gençlik hataları yüzünden ölmesini istemiyorum.''

''Haklısın.''

Chris ile bir anda göz göze gelince gözlerimi kaçırdım. Hastaneye Chris ile geldiğim için Ingrid bozulsa da bir şey demekten kaçınmıştı ama Chris'i soru bombardımanına tutacağından emindim.

Boynundaki kolyeyi görünce aklıma Chris ile geçirdiğim birkaç gün geldi. Çok fazla şey yapmamış olmamıza rağmen hayatımda geçirdiğim en eğlenceli birkaç gündü. En azında Jonas gibi beni oyun oynamak için başından savmamıştı. Veya Alistair gibi sululuk yapmamıştı.

O, çok farklıydı. Christoffer Schistad bana nazik davranan hayattaki tek erkekti. 

Düşüncelerimin çok farklı yerlere gittiğini fark ettiğimde kurtulmak için kafamı salladım. Şu an bunları düşünecek zaman değildi.

Annemi aramayı unuttuğumu fark ettiğimde telaşla telefonumu montumun cebinden çıkardım. Hangi kafayla telefonumu tamamen sessize almıştım ki? Bir sürü cevapsız aramanın olduğunu görünce annem olduğunu düşünüp aramalara girdim ama arayanı görünce etrafın bir anda alev aldığını ve cayır cayır yandığımı hissettim.

Penetrator Alistair (27 Cevapsız Arama)

''Tanrım, olamaz.''

''Ne oldu?'' Christina neye baktığımı görünce gözlerini kocaman açtı. ''Kazadan önce seni aramış. Kazadan sonra da seni aramış. Büyük ihtimal sağlık görevlileridir.''

''Benim yüzümden.''

''Saçmalama Eva. Hiçbir şey senin yüzünden değil.''

''Onu sürekli reddettim ve o da buna üzülüp canını tehlikeye attı!'' Benim sesimi yükseltmemle herkes bize bakmaya başladı. Christina'ya döndüm. Bana acıyan gözlerle bakıyordu. ''Hepsi benim yüzümden Chris, hepsi benim hatam! Onu ölüme iten bendim!''

Arkadaşları kızı sakinleştirmeye çalışırken biri kazandığı zaferin etkisiyle gülümsedi. Onun kendinden önce etrafındakileri önemsediğini biliyordu.

Ve planı da tıkır tıkır işliyordu. 

<><><><><><><><><><>