Chapter 40-1. Big BAG Theory!

24.8K 300 22
                                    

“Ano? Ano ng ginagawa?” Ellie’s dad asked in a low voice as he was poking his head in the small gap of the door. Sinisiksik din nito ang ulo niya kasama sila Eddy, Em at kanyang asawa. Para silang apat na bola na naka-float sa opening nung pinto ng kwarto. “Tulog na ba?” They were trying to steal a glance of Sef na siyang naka-higa sa sofa sa salas. Gising na gising pa.

“T-teka nga.” Em then whined, trying to free herself from the battle of the heads na nagaganap. “Bakit mo ba kasi dun pinatulog si Kuya Sef, pa?”

“Oo nga,” Sagot naman ni Eddy. “Kawawa naman yung tao.”

Their mom only raised a brow at her husband, obviously sharing the same sentiments kagaya sa mga anak niya.

Mr. Dimaculangan suddenly felt uneasy with the three pair of eyes staring at him. “Aba,” He said. “Dapat malaman ng lalaking yan na hindi niya basta-basta makukuha ang kapatid niyo.” He walked across the room. “Nung panahon namin, hindi basta-basta ang panliligaw. Dumadaan muna sa butas ng karayom.”

Nagkatinginan si Em at Eddy, looking quite convinced. At nabulong na lang ni Em, “Hay, Good luck na lang kay Kuya Sef.”

-------------------------

One of the best feelings in the world
Is when you’re hugging a person you love
And they hug you back even tighter.

December 25
1:30AM
Dimaculangan Residence

Hindi makatulog si Ellie. Patuloy lang siya sa pag-ikot sa kama niya, and as much as she tried to close her eyes, hindi pa din siya madapu-dapuan ng antok. Pano nga ba siya aantukin, mas okay na yung gising siya kesa matulog, mas okay yung ngayon kesa managinip. Sino bang dapat sisihin? Ee di yung lalaking nakahiga sa sofa nila ngayon sa salas!!

Tinakpan na ni Ellie ng unan ang ulo niya, wishing with all her might that she could just doze off to sleep. She stared at the wall clock hanging against her wall, 3:30 na ng madaling araw, at gising na gising pa din siya. Daig pa niya ang adik sa ginagawa niyang ito!! GAAAAAAD!!

She shifted her weight on the other side, ikot dito- ikot dun. Pero wala ni isang umipekto. Her mind was swirling with endless questions… Tulog na kaya si Sef? Okay lang kaya siya dun? Bakit kasi pinili pa niyang matulog dun ee kung pwede naman siyang umuwi?? Napa-upo na ang dalaga sa kama nito, looking irritably annoyed with herself. Bakit ba siya nakikialam? Why does she care so much??

Sheet ka Ellie, nabulong nito sa sarili. Tama na pwede? Hala, sige Eleonor, kausapin mo pa ang sarili mo!! But the questions & the thoughts never stopped… Kumportable kaya siya dun? Hindi naman yun sanay matulog sa sofa!! Baka sumakit lang likod nun.

“GAAAAH!!” She gritted her teeth in annoyance. Kulang na lang palu-paluin niya ang sarili ng unan.

Ellie then let out a deep breath as if trying to calm herself. “Titignan ko lang kung tulog na siya… yun lang.” Sabi ng dalaga na kala mo meron ngang kausap sa kwarto niya.

She stood up, her heart filled with uncertainty. She reached for the door knob ever so slowly but then she backed away, hesitating. Argh, wag na nga Ellie! Wag na! She chanted in her mind. Babalik na sana siya sa kama niya but it was as if nakikipag laro siya ng patintero sa sarili as she quickly grabbed the knob and turned it open.

And she knew, the moment she stepped out her door… the moment she opened it… alam na ni Ellie… something has changed…

Kaso lang… bigla napatigil ang dalaga… pagbukas niya ng pintuan napatitig siya sa lapag, and there, before her were a pair of feet, tapos legs… dahan-dahan niya itong tinignan pataas until she was finally looking at the handsome face of Miguel Josef Uy Monteverde, who was standing right outside her room looking all surprised just as she was.

LOVE-NAT, isang makulit na love story! ♥ [ 1 of 2 ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon