The Missing Piece ( Ashrald Fan Fiction )

Chapter 37

GERALD's POV:

He looks like a lunatic, pacing restlessly around his room, cursing and ranting to himself.... Hindi na ba matatapos ang mga kapalpakan niya talaga?!... No wonder hindi siya makuhang pagkatiwalaan ng buo ni Sarah... Ngayon, malinaw na sa kanya ang lahat kung bakit ito natatakot... Kung bakit lagi itong nag-hohold back sa nararamdaman nito para sa kanya... Tama nga ang mga kaibigan niya pati si Ken... Not only is he an asshole, but certainly a jackass, who is totally and definitely in deep shit right now!

Ako pa tong galit?!... Ang lakas pa ng loob ko magtampo at tiisin siya! .. Hiyang-hiya tuloy siya maging sa sarili niya... Pero hindi niya talaga sinasadya o mini-mean man lang ang mga binitawan niyang salita noon... Ni hindi na nga niya maalala kung ano yung mga exactong nasabi niya eh... DAMN! ... he cursed under his breath, running his fingers through his hair in frustration... Palaisipan talaga sa kanya kung paano nangyaring nadinig ni Sarah ang pag-uusap nilang yun ni Ken...

------------------------------

SARAH's POV

She pried her eyes open, slowly wincing when light poured into her vision... Stretching her body, she winced again, as she could feel her pulse pounding on her temples this time...

She tried to piece together any specific memories or events about what happened last night after they started drinking but it was only coming in fragments... Ni hindi pa nga siya sigurado kung panaginip ba o totoong naganap nga ang mga ito.... Hindi na siya nag-abala pang alalahanin kung ano man ang mga yun dahil lalo lang sumasakit ang ulo niya...

Pinilit niyang tumindig para makapag-hilamos at sipilyo... Nagsuklay muna siya at itinali ang buhok, bago tuluyang lumabas ng kwarto niya para magtimpla ng kape...

Papasok na sana siya ng kusina nang biglang may bumangga sa kanya na lalong nagpaikot sa paningin niya... She felt a hand grab her arm to steady her... She suddenly felt nauseated, the impact caused her head to throb even more.

GERALD: I'm sorry, babe!... Hindi kita nakita... Are you okay? ... nag-aalalang tanung niya, habang chinicheck mabuti ang mukha ng dalaga... Hawak hawak padin niya ito sa magkabilang braso...

SARAH: Ok lang ako... Medyo nahilo lang ako bigla.... sagot niya.... Hindi niya tuloy malaman kung ano ang nakapag-pahilo sa kanya.... Ang mabangong amoy nito, ang tigas ng dibdib nito o ang pagtawag sa kanya nito ng babe.... Tama nga ba dinig ko? Babe daw?...

GERALD: Teka, umupo ka muna... yaya niya dito, habang inaalalayang makaupo ang dalaga... Ano ba dapat kukunin mo? Tubig, pagkain?... usisa niya.

SARAH: Magtitimpla sana ako ng coffee eh...

GERALD: I'll do it... Turo mo nalang sakin kung saan...

SARAH: Ano kaba!... Okay nako, ako nalang... sabi niya... Tatayo na sana siya ng tignan siya ulit nito...

GERALD: I said, I'll do it okay?... Please naman, wag nang makulit?... pakiusap niya.

SARAH: Sige na nga! ... sang- ayon niya.... Ikaw din kaya, makulit!...

GERALD: Kaya nga bagay tayo eh... he murmured to himself, while roaming the kitchen for some cup and saucer....

Ano daw? Bulong- bulong pato!... Natatawa nalang siyang pinanunuod ang binata habang umiikot ito at naghahanap ng kailangan niya... Ngayon lang din niya napansin ang suot nito... Naka-pajama pato at plain gray shirt na hapit sa katawan nito... Goodness! Ang tipid siguro maging asawa nito... Kanin nalang lagi ang kakailanganin mo, solve kana... hihi...

GERALD: Like what you see?... he smirked, eyeing her as he sat down across from her...

SARAH: Excuse me!... Chini-check ko lang kung may maitutulong ako sayo... sagot niya sabay irap dito...