Chapter 53

2.1K 64 30
                                    



THE WEDDING DAY

KEN: Relax lang kuya! Padating na yun... kalma niya sa kapatid habang pinanunuod itong palakad-lakad sa may harapan niya.

GERALD: 15 mins late na sila bro! Kanina pako tumatawag kay Sarah at kay Tita pero wala ni isa man lang sa kanila ang sumasagot!... natataranta na niyang sagot habang bakas sa mukha ang pag-aalala...

VANGIE: Calm down son! Maupo ka muna diyan at kami na ng daddy mo ang bahalang tumawag sa kanila.

GERALD: Ma, pano naman ako makakalma nito?!... Pano kung...

KEN: Kuya... You know how much Sarah loves you. I'm sure na delay lang yun!... putol niya agad sa kapatid ng makita sa mukha nito ang takot at biglang pag-aalinlangan... Where are you Sa?!... nag-aalala nadin niyang bulong sa sarili.

EDDIE: Nakausap ko na si Balae!... he informed everyone after a few minutes of talking on the phone.

VANGIE and GERALD: Ano daw?!

EDDIE: Son, medyo nahilo daw kasi si Sarah sa kotse nung papunta dito kaya napilitan silang tumigil muna sandali. Pero don't worry, malapit nadin daw naman sila sa simbahan.

GERALD: Okay lang daw po ba si Sarah dad?!... tanung niya na tila mas lalo pa atang tumindi ang kaba at pag-aalala niya sa narinig.

EDDIE: Yes, son. Okay na daw siya... compirma niya... Relax kalang!

After a few minutes

WEDDING COORDINATOR: Uhm excuse me!!!... masaya niyang singit sa lahat matapos makalipas ang halos 10 minutong paghihintay... Kailangan napo nating mag-ready. Dumating napo ang bride!

EDDIE: There you go son! ... Halika na, mag-ready na daw tayo... aya niya, sabay tapik sa likod ng kanyang panganay.

GERALD: Okay, dad!... may ngiti ng sagot niya matapos malaman ang magandang balita.

WEDDING COORDINATOR: Yung best man muna po ang mauunang pumasok followed by the groom kasama ang parents. Tas lahat po ng mga kasali sa entourage susunod nadin po kayo. Hintayin nyo lang yung signal namin pag turn nyo na... Kung maaari lang po luminya na tayo lahat dito pls!... tawag niya, sabay senyas sa mga assistant niyang nasa paligid na i-guide na ang lahat papunta sa gitna.

Nauna ng pumwesto si Ken sa may aisle bilang best man ng groom, habang nasa likuran naman niya ang kapatid at ang kanilang mga magulang.

Pagkatapos ng ilang minuto ay sinimulan na ang processional wedding march.

GERALD's POV:

Hindi makapaniwala si Gerald na sariling kasal na talaga niya ang nasasaksihan ng mga oras na yun. Ni hindi na nga niya namalayang nakarating na pala siya sa may unahan at nakaharap na sa mga nakangiting mukha ng kanilang entourage at iba pang mga bisita.

Nanlalamig ang mga palad niya... Pakiramdam niya ay para bang napaka-bagal maglakad ng lahat. He couldn't take the suspense any longer... Gustong gusto na talaga niyang makita ang kanyang bride.

Maya-maya lang ay nasulyapan na niya ang bahagyang pagsara ng pintuan sa may likuran ng simbahan. Napansin din niya ang unti-unting paghina at tuluyang pagtigil ng mga tumutugtog... Nabalot ng katahimikan ang buong paligid. Lahat ay naka-abang lamang at naka-baling ang tingin sa may likuran.

He saw the conductor raise his hands to give the start signal and then the orchestra started playing again... Sabay ng pag-kumpas nito ay ang dahan-dahan ding pagbukas muli ng pintuan at pagpasok ng pinaka-hihintay ng lahat.

Heart beats fast

Colors and promises

How to be brave?

The Missing Piece ( Ashrald Fan Fiction )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon