125

999 61 19
                                    

perspectief Nouhaila

ik was nogsteeds boos om wat er gister was gebeurt. ik heb eigenlijk geen zin om naar school te gaan maar goed ik kan niet in de eerste week al meteen lessen skippen. het is eigenlijk niet spijbelen want ik heb een geldige reden en school weet het ook wel maar je hebt altijd nog van die mensen die gaan praten. maar goed ik pakte snel een zwarte broek en een zwart simpel shirt en mijn blauwe canadagoose. ik pakte nog even mijn tas en sleutels en verliet mijn kamer ik gooide de deur expres hard dicht zodat Anouar kon horen dat ik weg was. ik negeerde hem ik liep snel naar beneden om een flesje water te pakken en mijn medicijnen ik zag dat Anouar daar ook was hij had me gezien. ik wilde weer weg gaan ik heb geen zin om met hem in een ruimte te staan.
" ik bijt niet hoor" zei hij
ik keek hem scheef aan en pakte m'n spullen en liep weg. op school aangekomen parkeerde ik mijn vespa en liep ik naar binnen. ik ging aan een lege tafel zitten met mijn capuchon op en mijn oortjes met muziek in. ik zat lekker rustig tot dat ik werd verstoord mijn capuchon werd van mijn hoofd af gegooid. oh Ramzi jij bent het en ik deed mijn capuchon weer op.

nou je mag echt wel wat enthousiaster klinken hoor.
ik negeerde wat hij zei en focuste me weer op mijn muziek ik leunde langzaam op de schouder van Ramzi en sloot mijn ogen. Terwijl hij een heel verhaal zat te vertellen viel ik bijna inslaap ik zat te enken aan Anouar en wat ik moet doen.
iets verder op zag ik een meisje onze kant op komen ze zag er jaah hoe moet ik het netjes zeggen...

ze leek gewoon op een hoer punt.

ik zag dat ze naast Ramzi kwam zitten ik haalde mijn hoofd van zijn schouder en keek hun vreemd aan. ze zaten zo te zien heel gezellig te praten. niet dat het niet mag maar even serieus met haar kan je toch geen fatsoenlijk gesprek voeren of licht het aan mij?
kijk alleen haar uiterlijk dat kan je toch niet serieus nemen pleazzzz

ergens voelde ik jalousie omdat Ramzi met dat meisje stond te praten....
ik weet niet waarom ik jaloezie voelde ik heb Anouar toch.... althans dat denk ik...
ik kon het niet langer meer aan zien die twee ik pakte mijn tas en liep weg. Ey Nouhaila waar ga je heen hoorde ik Ramzi roepen.
ik ga naar de les tot straks. Im de les zat ik nog met mijn jas aan ik was echt moe en chagrijnig. "Nouhaila jas uit graag"
ik keek haar vermoeid aan deed toch maar mijn jas uit. na de les was het pauze ik had geen zin om Ramzi op te zoeken dus ging ik maar ergens zitten. net zoals vanochtend pakte ik mijn oortjes en zat ik helemaal weg te dromen bij de muziek. Ramzi kwam naast mij zitten en sloeg een arm om mij heen ik keek hem scheef aan en haalde zijn arm weg. ik keek zoekend om me heen " wie zoek je" vroeg hij verbaasd.
je vriendinnetje waar is ze?
Vriendin?! kifesh wat zeg jij nou weer.
ik zuchte diep en deed mijn muziek weer in hij pakte mijn telefoon af. Nouhaila even serieus meen je dit wat je zegt?
ik keek hem aan maar zei niks terug..
hij stond op om weg te gaan
weetje zeker dat je dit meent?!
"loop dan weg ga dan op wat wacht je nog?"
zei ik boos. en keek weer naar mijn telefoon
hij pakte mijn telefoon af
wat er is er zo interessant? hij vergrendelde m ijn telefoon en zag dat ik een foto van mij en mijn ouders haf geopend. hij gaf mijn telefoon terug en kwam weer naast me zitten. Nouhaila je snapt wel dat ik met jou geen ruzie wil toch? je weet toch dat je veel voor me betekent?
ik keek Ramzi aan en keek weer weg
sorry Ramzi vat het niet verkeerd op maar ik heb geen zin om te praten jij betekent ook veel voor mij dat moet je onthouden.

voordat Ramzi kon antwoorden kwamen zijn vrienden.

"ey Ramzi ik heb kanker erge honger man kom eten halen"

Hallo praat is normaal eh mogool wesh heb geen respect ofzo.

"Ramzi niet zo kanker heilig doen naast deze chick"

ik zag dat Ramzi op wilde staan maar ik trok hem terug. Maar toch stond hij op en liep op een van de jongens af.

Luister dan eh respectloze boizan beter ga je daar niet meer mee schelden.

"eh stil eh kanker held op sokken en waarom op eens zo geschrokken jij bent de gene die ons dit heeft aangeleerd en dan kom je opeens zo heilig doen kowed joh"

ik had geen zin meer om dat gesprek aan te horen ik stond op en pakte mijn spullen geen een normale zin zonder al dat gekanker!

"goed zo opkankeren"
hoorde ik een van die jongens zeggen ik hield me nog in maar dat was de druppel. ik liep op hem af en stond recht voor hem.

wanneer ben je nou klaar met al dar gekanker? wanneer leer jij eens een fatsoenlijke zin uit te je bek te brengen?

ik was het echt zat.

"luisterdan wat boeit jou dat nou als ik dat wil zeggen wie ben jij om mij tegen te houden?"

"inderdaad wie ben ik? niemand!
maar wie the fock ben jij om de hele dag met dat woord te schelden je weet half niet hoe erg het is. als jij weet hoe het voelt om kanker te hebben dan mag je komen praten zo niet dan moet je, je bek houden.

tot dat ik hem weer hoorde praten.

" ohh en jij weet dat wel wil je zeggen"

ik keek hem aan en wilde weg lopen tot dat ik ramzi hoorde praten.

"ja zij weet het WEL zij heeft KANKER! en kijk hoe jullie met haar omgaan ga je gedragen voor dat ik me niet meer in kan houden"

ik zag dat die jongens mij geschrokken aankeken. ik keek Ramzi woedend aan waarom doet hij dit ik wilde dit juis niet daarom kwam ik ook naar deze school. maar nu is alles verpest...
dit vergeeft ik Ramzi nooit....

like&comment voor een nieuw deel!!!

vraagje: waar komen jullie vandaan??🤗

Het komt nooit meer goed..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu