Deel 106

1.3K 69 12
                                    

We komen aan bij z'n auto en dan houdt Anouar de deur voor me open. Ik sta stil en kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Ze3ma gentleman' zeg ik lachend en geef hem een speelse klap op z'n achterhoofd. Hij zet zn playlist op. 'GAASSS IK PULL UP IN DIE CAR FASSSTTT PASTAAA LINKERBAAAN' schreeuw ik en maak spastische bewegingen. Allah faid' hoor ik Anouar fluisterend zeggen waardoor ik in de lach schiet. Niet veel later komen we aan in Amsterdam. Dit wordt ons dagje, only Anouar&Nouhaila. We lopen de Bijenkorf in en kopen van alles en nog wat.
We lopen een cafeetje langs waar het bomvol jongens is. Hij staat stil en kijkt dan naar binnen. 'Wat is er' fluister ik onzeker. Een brede glimlach siert z'n lippen 'wacht heel ff hier ik zie een goede vriend van me' zonder te wachten op m'n antwoord loopt hij weg. 'Homo' sis ik.

Geïrriteerd doe ik me oordopjes in. Ik ruik aandachtzoekers. Echt een vies gevoel als je voelt dat mensen je helemaal scannen en over je praten. Je kent het. Het werk van de aandachtzoekers die denken kans bij je te gaan maken door te fluiten. Echt zielig meseken.

Verderop zie ik iets dat me opvalt. Een meisje met hijaab en al die lastiggevallen word door 3 jongens. Ze hebben echt niks te doen he pff. Ik kan het niet meer aan zien als ze haar hoofdoek van d'r hoofd trekken. Boos loop ik hun richting op waar ik zie dat de jongens de pret van hun leven meemaken door met de hoofdoek heen en weer te gooien. Ik doe me oortjes uit en berg me telefoon op. 'EEY HALLO WAT DOE JE' schreeuw ik en pak de hoofdoek uit de jongens hand. Ze kijken me alle 3 lang aan. 'Doe wat nuttigs in je leven en laat dit meisje met rust' zeg ik geïrriteerd en geef het meisje haar hoofdoek terug. Ze kijkt me dankbaar met tranen in haar ogen aan. 'Da..n..kjewel' stottert ze verlegen en een klein glimlachje siert haar lippen. 'Geen probleem hoor' 'de...da..n..kk...je..we..ll' doen de jongens haar na en schieten alle drie in de lach. Het meisje loopt huilend weg terwijl de jongens me alle drie aankijken 'Is er iets' zeg ik zuchtend en kijk ze aan. 'Ja' zegt de jongen lachend. 'Nou vertel op' en kijk se afwachtend aan. Hij komt precies tegenover me staan waardoor ik z'n heldere grijs blauwe ogen zie, z'n gespierde lichaam, z'n volle sappige roze lippen. Ik merk dat ik te lang keek waardoor hij me met een grijns aankijkt. 'Zo wat doet een meisje zoals jij alleen in de drukke stad van Amsterdam' ik neem een paar stappen naar achter voor de ruimte tussen ons. 'Uhm even denken, gaat het jou wat aan' reageer ik bot. De jongen komt me zo bekend voor... Wacht ik ken hem

Flashback

Ik liep naar het bankje achter m'n school en ging zitten op een bankje. Ik vouwde mijn handen in mijn gezicht en begon zachtjes te huilen. Er kwam een onbekende jongen naast me zitten en zij uit het niets:

Sta op en loop niet weg voor je problemen. Raap jezelf bij elkaar. Vecht en veeg je tranen weg. Zodat we er morgen genoeg hebben om mee te lachen als alles voorbij is...

Voordat ik kon antwoorden was hij weg. Wat zal dat betekenen?

Einde flashback (deel40❤)

'Wacht wacht ik ken jou' zeg ik iets te hard. Hij reageert heel zenuwachtig 'wat nee ik heb jou nog nooit gezien hoor' z'n vrienden kijken hem met een rare blik aan.

Wanneer ik weer iets wil zeggen duwt hij me hard tegen de muur en komt gevaarlijk dichtbij staan. 'Ik ken jou niet, jij kent mij niet' sist hij. '

Hmm...appart

'Luister ik weet niet waarom je opeens zo tering raar doet hierover maar ik kom er toch achter of je dat nou wilt of niet' en duw hem weg.

'Nasser a sahbi kom, laat die chick of neem d'r mee dan pakken we hotel' zegt hij met een grijns ik kijk hem vies aan maar Nasser daarentegen is lijk bleek geworden. 'Tazz donder op ofzo' zeg ik en wil weglopen maar hij trekt me hard bij m'n haar. Hij trekt een vies gezicht naar als hij naar z'n hand vol met haar kijkt. 'Wat the kanker is dit a sahbi' zegt hij hysterisch. 'Dat jonge man is MIJN haar die langzaam m'n hoofd verlaat door KANKER' schreeuw ik. 'Door die KANKER chemo' schreeuw ik met nadruk op kanker.

Met grote ogen kijken ze me aan. 'H..eb..je..k..a..nker' fluistert nasser geschrokken. Een traan rolt naar beneden. Ik knik en er glijdt ook een traan bij mij naar beneden. 'Het spijt me dat ik er niet voor je was zusje' fluistert hij terwijl tranen als watervallen naar beneden stromen. 'Zusje?' Vraag ik verbaasd en kijk hem doordringend aan.Hij pakt m'n hand vast en samen lopen we het cafeetje binnen waar we tegenover elkaar gaan zitten. 'Het zit zo, papa had voor jou mama nog een vrouw dat mijn moeder is. Ze gingen uit elkaar zonder dat papa wist dat ik in hun buik groeide. Papa trouwde opnieuw dus hij trouwde met jou mama en intussen tijd was ik geboren. Niet veel later was jij ook geboren en had papa het contact tussen jou en mij verbroken. Hij zei dat het niet het goeie moment is.' Eindigt hij z'n verhaal

'Dus jij Nasser bent mijn stiefbroer' 'klopt maar je moet me zien als je echte broer vanaf nu ben ik er voor je en dat moet je onthouden' zegt hij met een grote glimlach blij sta ik op en geef hem een dikke knuffel 'ik hou van je' fluister ik. Ik ben toch niet alleen, ik heb toch wel een famillielid denk ik bij mezelf. Hij geeft me een kus op m'n wang. Waar ik van geniet, ik kijk recht voor me en zie Souhaila ons met tranen in d'r ogen aankijken ze rent huilend het cafeetje uit. 'Nasser ken je dat meisje?' Zeg ik en kijk hem onderzoekend aan. Hij wordt rood en begint te stotteren. 'JA Dus' en kijk hem boos aan.
'Oké ja soort van' 'ik weet al wat hier achter zit' zeg ik en kijk hem nog bozer aan 'ECHT?' Vraagt die geschrokken. 'Je was aan t feesten, je hebt gedronken, nam haar me een deelde het bed en nu is ze zwanger' zeg ik in één adem. 'WAT BEN JE ZWANGER IK BEDOEL....' Hij wordt onderbroken door het boze geschreeuw. Ik draai me om en kom oog in oog te staan met Anouar. Hij kijkt me woedend aan z'n mooie ogen spuwen nu vuur. 'BEN JE ZWANGER, DUS DAT DEED JE IN DIE TIJD DAT IK IN HET ZIEKENHUIS LAG HE' schreeuwt hij boos. 'Waar the fuck praat jij over, hoe kom je d'r op dat ik zwanger ben' zeg ik boos. 'Even denken hoor je bent hier met een jongen je praat met een jongen je lacht met een jongen hij schreeuwt dat je zwanger bent' 'tazz je hebt me echt teleurgesteld dat je me niet eens fucking vertrouwd. Ik weet niet of je het door hebt maar je lijkt op so..ufian. Dit doet me denken aan de tijden met Soufian, hij vertrouwde me ook niet en kijk nu zijn we uit elkaar..' Zeg ik gebroken

Een Xl deeltje omdat er gister niet is ge upload

Het komt nooit meer goed..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu