Het komt nooit meer goed..

Deel 90❤️

*een week later

Perspectief Nouhaila

Ik begon langzaam wakker te worden mijn ogen gingen half open. Ik greep mijn dekens stevig vast.

Ik voelde een pijnlijke steek door mijn hele lichaam. Ik deed mijn ogen weer dicht en liet de dekens los.

Ik had de kracht er niet voor om wakker te worden. Ik kon het niet deze rust is zo fijn stilte om me heen.

En iedereen die leeft toch wel zijn of haaf eigen leven dus wat voor nu heb ik dan?

Na een paar minuten deed ik weer mijn ogen open. Het eerste wat ik zag waren de mooie ogen van Anouar.

Ik draaide me meteen om ik wil hem niet zien. Ik sloot mijn ogen en liet mijn tranen op vrije loop.

Ik voelde dat Anouar mijn hand vast pakte maar ik trok weg.

A: Nouhaila alsjeblieft
N:...
A: praat tegen mij pliez je weet niet hoe gebroken ik nu ben. Ik ben blij dag je eindelijk weer wakker bent. Ik heb deze hele week geen oog dicht gedaan. Ik heb alleen aan jou gedacht. Ik heb zelfs nachten naast jou door gebracht. Ik vraag je mij alleen aan te kijken meer niet.

Ik draaide voorzichtig om hij had tranen in zijn ogen.

N: Anouar ik ben moe ik kan hetniet meer...
A: wat kan je niet meer
N: ik kan niet meer vecht voor mijn leven ik ben het zat Anouar dit hele ziekenhuis. Ik ben het gewoon zat die week was eerlijk gezegd echt heel fijn het was zo rustig. Natuurlijk heb ik iedereen gemist maar keer op keer weer hier liggen ik kan het niet meer aan.
A: voor dat je opgeeft denk na waarom je zo lang volhield.
N: Anouar niet weg gaan

Zonder wat te zeggen liep hij weg zonder ene emotie in zijn gezicht.

Ik draaide me om en sloeg huilend die dekens over mijn hoofd.

Anouar weg...
Hij heeft mij alleen gelaten wanneer ik hem het meest nodig had.

En de rest niemand die om mij heeft gevraagd.

Zelfs Nouhaila niet Khalid ook niet...

HELEMAAL NIEMAND!!!!

Voor wie ben ik dan nog voor wie leef ik nog VOOR WIE??!!!

Ik wordt echt helemaal gek hier ik probeerde op te staan maar daar had ik dd kracht niet voor.

Ik hoorde geklop op de deur voor ik wat kon zeggen liep ze naar binnen de enige echte Sara.

N: heb jij iemand horen zeggen dat je mocht binnen komen?
S: hou toch je bek dicht
N: wat kom je doen
S: jou waarschuwen
N: voor?
S: blijf van Anouar af
N: kowed joh jij en jou anouar hij is toch met jou getrouwd wat wil je nog meer.
S: Aandacht dat is wat ik wil
N: ik wou eigenlijk zeggen dan wordt je maar een hoer maar dat tjah dat ben je al.
S: als hier geen cameras hingen had ik jou al lang het raam uit gegooid
N: en nu verzoek ik je vriendlijk mijn kamer te verlaten of ik ben genoodzaakt om een zuster te roepen.

Perspectief Sara

Ik moet echt van Nouhaila af!!
Maar aangezien woorden niet helpen moet ik actie ondernemen.

Ik keek in mijn kastje ik had daar nog wat pillen. Je kan je vast wel bedenken waar die voor zijn.

Ik ging richting het ziekenhuis daar aangekomen ging ik eerst met die hoer praten.

Maarjah ze deed stoer, toen ik weg wou gaan zag ik de kar met haar eten ik brak die pillen snel open en gooide het poeder er in.

We zullen hoe het gaat aflopen met Nouhaila en ik garandeer je met een pil ben je al van de wereld laatstaan 4pillen.

Maar weetje dit is wat ze verdient ik hoop dat het eten zal smaken.

Vergeet zeker niet om een like en reactie achter te laten. ❤️❤️❤️