Deel 56❤️

1.8K 110 4
                                    

Perspectief Anouar
Shit!! Ik heb het verpest ze is weg ik moet haar zo snel mogelijk vinden. Ik belde en sms te wel 100x maar geen antwoord. Shit hopelijk doet ze zich zelf niks aan.

Perspectief Nouhaila
Ik bleef maar lopen tot dat ik bij een parkje aankwam. Ik pakte mijn telefoon en haalde de simkaart er uit. Huilden zat ik op een bankje met mijn gezicht in mijn handen. Huilend voor me uit te staren. Af vragend wat ik verkeerd heb gedaan.

Het werd al laat en donker, shit mijn medicijnen liggen bij Anouar in zijn auto. Ik voelde mijn hoofd lichtjes te worden. Hmm even slapen kan vast geen kwaad toch? Ik viel inslaap op een bankje ergens in de middel of nowhere.

~paar uur later~

Ik schrok wakker van de voetstappen die ik hoorde het was een oud vrouwtje. Die haar hond aan het uitlaten was.

***: lieverd mag ik vragen waarom jij hier midden in het bos op een bankje slaapt?
N: ohh het is niets, ik was aan het wandelen tot dat ik in slaap viel
***: oke ga je nu wel naar huis het is al half9 en S' avonds is het niet zo veilig hier.
N: WAT!? Half 9

Ik liep zo snel als ik maar kon het leek maar heen einde te hebben. Elke keer weer het zelfde bosje de zelfde boom het zelfde bankje SHIT IK BEN VERDWAALT....
Ik voelde me duizelig worden en ging even zitten. shit wat moet ik doen ik weet de fack niet waar ik ben. Anouar kan ik niet bellen... Hij is waarschijnlijk toch boos. Ik sta er dus alleen voor... Oke mooi het regent ik zocht een plekje waar ik kon schuilen tegen de regen. Ik had ook alleen een een broek en een T-Shirt aan. Ik huilde zo veel ik was helemaal gebroken niemand maar dan ook niemand die mij kan of überhaupt wil helpen. Ik weet niet hoe lang ik deze druk en stres op mijn schouders kan dragen. Hoelang word ik nog getest. Balanceren tussen goed en slecht mijn hele leven vecht ik voor een klein beetje geluk. Het enige kleine beetje dat ik had waren mijn trots mijn ouders. Maar die zijn mij ook ontnomen, en mijn alles Anouar, Khalid, Souhaila zij keren mij de rug toe. WAAROM YA ALLAH HOE LANG GAAT DIT NOG DUUREN?

De enige op wie je kan rekenen is je zelf maar dat is het probleem.... Ik ben me zelf kwijt...

Het komt nooit meer goed..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu