Het komt nooit meer goed..

123

perspectief Nouhaila

ik stond op het punt te vertrekken ik wilde net opstappen. tot dat ik Ramzi hoorde roepen
Nouhaila wacht, Nee Ramzi ik moet gaan.
ja gaat pas weg als we hebben gepraat,
ik parkeerde mijn scooter en liep met Ramzi naar binnen we namen plaats aan een tafeltje.
Oke en nu wat wil je nu dat ik zeg ik keek verveeld om me heen wachtend op antwoord.
hij pakte me hand vast en keek me aan ik wil weten wat er aan de hand is waarom je opeens zo boos doet.
Ramzi ik heb hier geen zin in er is niks aan de hand ben gewoon moe thats it.
Is het omdat die jongens er bij kwamen?
nee meer om de manier hoe jullie praten..
hij keek me aan als of ik chinees sprak.
wat bedoel je met hoe jullie praten??

Gewoon weet ik veel... ik hoorde geen een normale zin zonder het woord K..Kanker..
hij boog z'n hoofd naar de grond ik zag dat hij zich daar voor schaamde.
Even serieus Ramzi waar is jullie respect voor kanker doe normaal man kan je dat woord niet gewoon weg laten wat heeft Kanker er nou weer me te maken?!

ik merkte dat ik boos begon te worden..
Het spijt me Nouhaila.. maar mag ik weten waarom het je zo erg raakt is er iets wat je me moet vertellen? Nouhaila ik heb je heel lang niet geziens sinds de basisschool zeker 4 jaar geleden ofzo in die tijd kan er veel gebeuren Nouhaila praat tegen me vertel me wat er is gebeurt ik kan je niet zo laten gaan.

ik voelde tranen opkomen ik keek snel weg ik wilde echt niet huilen ik onderdrukte me tranen. hij stond op en omhelsde me stevig Wollah Nouhaila ik hou van je ik wil je niet zo zien praat vertel me wat je dwars zit gooi alles er uit. Het is te veel Ramzi ik weet niet waar ik moet beginnen...
Mijn leven is letterlijk helemaal kapot ik probeer het langzaam op te bouwen het lukt wel maar ik heb gewoon tijd nodig....
Nouhaila je moet dit niet alleen doen ik ben er voor je ik zal je helpen samen bouwen we dat gaat sneller dan alleen toch.
hij gaf me een knip oog zo zat ik nog even het was stil..
Ramzi... Mijn ouders... heb ik niet meer...
hij keek even geschrokken ik zag dat hij niet wist wat hij moest zeggen.
Nouhaila het spijt me wollah sorry dat ik er zo on respect vol mee omging.
ik keek hem vreemd aan Ramzi ze zijn overleden een jaar geleden door een auto ongeluk niet door kanker..
ik voelde een paar tranen lang mijn wang rollen naar beneden. hij veegde me tranen weg en troostte me.
maar Nouhaila hoe zit het met.... kanker?

Ramzi okee... maar je moet me Echt echt beloven dat dit en niks verandert tussen ons, dat je me gewoon normaal behandelt en het aller belangrijkste dat NIEMAND maar dan ook echt helemaal niemand hier iets van te weten komt echt ik meen het...

Ramzi ik kreeg een jaar gelden te horen dat ik kanker heb....

like&comment voor een nieuw deel!!