— Hayley's Point of View —
Dahan-dahan kong idinilat ang mata ko at nagulat ako dahil pagkadilat ko, mukha ng isang gwapong nilalang ang bumulaga sa’kin.
“D-Dylan?” mahina kong sabi.
Hindi siya sumagot at nakatingin lang sakin. Sobrang lapit ng mukha naming sa isa’t-isa and not to mention na magkapatong pa kami….dito sa kalsada. Hindi ba parang ang weird naman ng ganito?
Pero joke lang, nakakakilig pala.
Ay joke lang, hindi pala.
Kasi nga nagmo-move on na ako kay Dylanbabes diba. Huehue.
“Umm, ehem.” Bigla kaming natauhan sa isa’t-isa dahil narealize namin na parang hindi naman necessary yung ganitong ka-dramahan diba?
Bumangon siya at bumangon na rin ako. Pinagpagan ko yung sarili ko, at ganun rin ang ginawa ni Dylan.
“Anong nangyari?” tanong ko.
“Nakita mo lang ako, nagka-amnesia ka kaagad? Pfft.”
Cheeseburger (yan ang term ko, hindi kasi ako nagmumura haha XD), wala pa rin palang nagbago! Kahit anong dagan pala naming sa isa’t-isa ay mayabang pa rin siya!
“Nagtatanong kasi ako ng maayos diba?!” sinusubukan talaga ako neto ha.
“Tsk, kulit naman! Muntik ka nang masagasaan! Ang sped mo kasi e! Di ka man lang tumitignin sa gilid kapag tatawid ka.”
Eh? So ako pa naging sped niyan ngayon? Eh tumingin naman ako sa left at right bago ako tumawid ah!
“M-muntik na ako mamatay?” tanong ko.
“Oo. Nagsisi nga ako kung bakit pa kita niligtas e.” bulong na sagot ni Dylan.
ABA’T— TAGALANG SINUSUBUKAN AKO NITO?
Kalma lang, Hayley. Kalma.
“Thank you.” Kahit na nilalait niya ako ngayon, atleast niligtas niya pa rin ako <33
At dahil alam kong wala na rin tong patutunguhan, inayos ko na yung sarili ko at maglalakad na sana papalaalis pero narinig kong nagsalira pa ulit si Dylan.
YOU ARE READING
When She Courted Him
Teen Fiction❝Dear Crush, kung ayaw mo akong ligawan, pwes. Ako ang manliligaw sayo.❞
