Zoraki Eş

Mahçubum sana sevgilim. -39-

Vee hayaldi gerçek oldu sizler sayasinde 1.000.000 okunma.. Iyiki varsınız. Bu bölüm beni sabır ve sevgi ile bekleyen güzel okuyucularıma gelsin.

Gerçekten çok mutluyum. Birtanecikleriiim ♡♡♡

Bu benim hikayem degil, bu bizim hikayemiz hepimizin LHBH nin hayallerinizi süslemeye devam etmesi dileği ile iyi okumalar....

Yeni bir umut..

Neden yapıyorsun bunu sevgilim ? Sana daha fazla mahçup olmamı mı istiyorsun yoksa ?! Hep düşünüyor duruyorum. Bundan 4 ay önce bana hayatın böyle olacak deseler, gülüp geçerdim diye.

Şimdi ise kazandığım bu aşkın bedelini parazitlerle uğraşarak ödüyorum. Zor mu ? Evet zor. Bu adama değer mi ? Evet değer. Her milimetrekaresi için.

Benim hayallerimi daha dile dökmeden gerçekleştiren bir adam. Onu kazanmak için ne yaptım çok merak ediyorum. Artık kızgın değilim ne üvey babama ne de Fersan Bey'e tam tersine ikisinede artık minettarım. Beni bu aşka ulaştıran herkese minettarım.

Hoş sarı yapraklı günlüğü kapatıp. Odada ki minik kitaplık gözüne koydum ve kapıya yöneldim.

Kapıyı arkamdan kapatmadan önce son bir kez daha bu kapının ilk açıldığı zamanı hatırlamak istedim,

Berk yavaşça kapıyı açtığında karşıma çıkan bu minik bebek odası tüm herşeyin benden taşmasına neden olmuştu.  Zaten ona çok yük olduğumu düşünürken, hayallerimizin dahi ortak olması beni nedense ağlatmıştı. Aklıma bir an acaba mektupta yazdıklarım yüzünden mi yaptı sorusu gelmiş olsada, ben kapının önüne yığılmış hüngür hüngür ağlarken erkeğim, sevgilim, kocam, yoldaşım bunu açıklığa kavuşturmuştu. Kulağıma eğilip,

" Bu odayı son 1 aydır kendi ellerimle en ince ayrıntısına kadar hazırladım. Ilerleyen bir zamanda kullanılacak olsada bu oda varlığına şuan sahip olmadığımız bebeğimizin cenneti olacak.

Kalpler bir, bedenler bir, hayatlar bir, hayaller ortak. Senin ve benim sevgilim, başka birisinin değil. Bizim hayallerimiz."

Demiş tekrar tekrar ağlamama neden olmuştu. Evet o küçük Lara, 18 yaşındaki Lara. Şimdi büyümüş koca bir kadın olmuş yuvasını kurmuş çiçekler ekmek istiyordu.

Kulağa bile komik geliyor herkes böyle şeyleri filmlerde olur zannediyor.Kimse bilmiyor ki hayatın benim için oynadığı oyunu. Önce babamı aldı, sonra annemi. Ardından mal gibi sattı ama mutluluğa da gene bu hayat ulaştırdı.

Yatak odasına girdiğimde oda bomboştu. Berk yoktu. Oradan çıkıp çalışma odasına gittim. Beklediğim gibi hala didik didik uğraşıyordu. Üstelik saat 3 e geliyordu. Çizim defterine öylesine konsantre olmuştu ki kapının pervazından onu izlediğimi fark etmesi en az 3 dakikasını aldı.

Kafasını kaldırıp bana baktığında o yakışıklı erkeğin çökmek üzere olduğunu fark etmek kalbimi paramparça etti. Yavaş adımlarla masanın etrafında bir tur atıp yanına gittim ve kuruluşumuz diye tanımlandırdığı Asya kıtasının en büyük alışveriş merkezi projesine göz gezdirdim. Gerçekten çok büyüktü. Mucizevi derecede harika görünüyordu ustelik bunun yanlızca dış görünüm ve musfette olması göz önünde bulundurulunca.

" Nasıl begendin mi ? " aklınca soru mu soruyordu ?!?!

" Beğenmek mi ? Şaka yapıyorsun öyle değil mi ? Ben şuana kadar böyle bir yer görmedim. " önce beni ciddimiyim diye kontrol amaçlı bir süzdü ardından benden emin olmanın rahatlığıyla derin bir nefes aldı ve iki elini yüzüne kapatıp ovaladı.

Keşke yanında daha çok olabilseydim..

" Bu günleri de atlatacağız. Ben daima tam solundayım. Beni gözlerinle görmene gerek yok elini her kalbime götürdüğünde bilki ben oradayım ve daima seni destekliyorum. Hadi şimdi git sıcak bir duş al ve mis gibi bir uyku çek yeterince geç oldu."

Önce beni biraz izledi. Yavaşça koltuğundan kalktı ve yüzümü elleri arasına aldı.

" Sen nerden çıktın ? " Ben anlamsız anlamsız suratına bakarken tüm şekerliği ile gülümsedi ve dudaklarıma hızlı bir öpücük kondurup odadan çıktı.

BUSE - EFE

Genç kadın deli gibi koca odada volta atıyordu bir o yana bir bu yana endişeyle yürürken. Genç adamda aynı endişeli gözlerle onu izliyordu. Keman teli gibi gerilmiş bu ortamda sesini ilk çıkaran genç adam oldu.

" Buse biraz sakin ol minik bir paydan birşey olmaz. Lütfen yerine otur." kadın bu sözlerin üzerine dehşet içinde adama bakmaya başladı. Önce ortama bir sessizlik hakim oldu. Elbette ki bu fırtına öncesi sessizlik idi.

" Hah. Efe gerçekten sana anlam veremiyorum biliyor musun ? Nasıl bunu basite alırsın düşenler bizim hisselerimiz. Yeni projeyi duyan herkesin ilgi odağı yine Handeral holding. Babamın hakkını ödeyemezler, hiç bir zaman ama ben intikamı mı alıcam. Babamın kafasına kurşun sıkmasına neden olan o şirketi yerle bir edicem. Ne yap ne et bana hisse arttıracak bir kaç kişi bul olmadı sen topla getir ama yeterki seninde bir katkın olsun. "

Genç kadın kuduz olmuş bir köpek misali heryere saldırmayı bekliyordu ve bu hali iyice genç adamı da korkutmaya başlıyordu.

Yavaşça olduğu yerden kalktı ve Genç bayanı sakinleşmesi için tam boynu ile kulağını birleşim noktasına minik bir öpücük kondurdu.

Genç kadın yavaş yavaş yatışıyordu. Genç adam bu bedeni tanıyordu. Buseyi seviyordu ama arkadaşına tekrar kazık atma düşüncesi onu yıpratıyordu. Buse deli gibiydi, bu yüzden Efe sesinin çıkmamasının gerektiğini düşündü.

Tam genç adam biraz ileri gidecekti ki Buse bir anda olduğu yerden fırladı.

" BULDUM ! "

Efe anlamsızca ona bakmaya devam ederken, Buse olduğu yerde zafer nidaları atıyordu !

" Buldum efe ! O piç kurusu Fersan Bey i nasıl rezil edeceğimi buldum. Gelini.. Hani şu satın alınan.. Hah elime düştüm Fersan Handeral tüm itibarın yerle bir olcak. Nasıl oldu da ben bunu daha önce fark etmedim ?? "

Lara Handeral

" Beeeerk ben hazırım hadi ama seni bekliyorum kapıda. " Nasıl olduda uyuya kalmıştık demiyorum gece 3 te yatınca bu gayet normaldi. Berk gene kravatını yapmayı beceremeyerek koşarak asansöre girdi. O gömleğini düzeltirken bende aynı zamanda hızlıca kravatını bağladım.

Tam kapıdan çıkıp otopark a gidecektik ki bir gazeteci yığını ile karşı karşıya geldik.

Neler oluyordu böyle tüm sesler koro halinde birşeyler söylüyordu ? Ön kapıdan çıkamayacağımızı arka kapıya gitmek geldi aklımıza tam kapıyı açacakken şirketin baş sekretrinin araması ile biraz daha oylanamamız gerekeceğini düşündük.

Berk telefonu açar açmaz sesi kısık olan telefondan çıkan o minik kelimeler işte bu sefer kalbimi paramparça etti.

" Berk Bey lütfen evinizden ayrılmayın. Eşinizle nasıl evlendiginiz boy boy fotoğraflarla ön sayfaya kapak olmuş Özürdileyerek söylüyorum herkes Lara hanımın sizi paranız için kullandığını düşünüyor. "

Hani defter varya şu yeni yazdığım defter, ileride çocuklarım bilsin diye neler çektiğimi herşeyi not etmeye karar verdiğim defter. Bana öyle geliyorki bundan 20 yıl sonra çocuklarım annelerinin bir eşya gibi satılması olaylarını utançla okuyacaklar. annelerinin neler yaşadığının bir gramını dahi bilmeden..

Aşklarım birtanelerim yorum ve votelerinizi bekliyorum iyi ki varsınız  ♡♡♡ Kiymetlimsiniz ♡♡♡