Zoraki Eş

Zoraki Evlilik - 1 - ◇

+++Yayınlanma Tarihi 18.10.2013+++

Wattpad 'te kategorisinin ilklerinden olan bu hikayede lütfen taklitlerden uzak duralım. Okurken sıradanın farklılaşacağından ve kalbinizin en derinlerinde bu hikayeyi hissedebileceğinizden emin olabilirsiniz.

Hikâye yazarın 4 yıl sonra tekrar dönüşüyle düzenlemeye alınmış olup içerikte bulunan mantık hataları, yazım hataları tekrar düzenlenecektir. Düzenlenen bölümlerinin yanına "◇" eklenecektir.Hikâye kurgusunda bir değişim kesinlikle olmayacaktır ancak yer yer eklemeler olabilir :)

-A herkese bu güzel hikâyede iyi okumalar diler :)

Kapak cropse_bride ♡

+++++++++

07.04.2020 Güncelleme // Yeni hikâye INFINITE MOON YAYINDA!!

+++++++++

Ne kadar direnirsem direneyim olmuyordu, resmen annem ve babam öldükten sonra sahipsiz gibiydim.Karanlıkta ve kimsesizdim. Velayetim üvey babamdaydı o ise beni mal misali zengin bir adamın önüne sunmuştu. Ben onun hatalarının bedelini çekmek zorunda olan bir kuklaydım.

Oysaki daha üniversiteye gidecektim. Hayallerim vardı. Ben sadece 18 yaşında bir genç kızdım ve şimdi zorla evlendiriliyordum.

Babamın vefatından sonra samimiyetine inanıp baba diyebildiğim biriydi o şerefsiz. En çokta kendime kızgındım. Saf bir kız olmama. İnsanları tanıyamamış ayırt edememiş olmama. Babamın vefatından 8 yıl sonra tekrar evlenen annemi de kaybettikten sonra tüm dünyam karanlığa bürünmüştü. Tüm o samimi olduğunu zannettiğim yaşanmışlıklar birer oyundan ibaretti. Dağılmıştım.

O şerefsiz, beni hiç düşünmeden zengin herifin arabasına soktu ve onun hatalarının acısının benden çıkmasını istedi zalimce.

Çok büyük bir şirkette hademe olarak çalışıyordu ve gizli ihale bilgilerinin gün ışığına çıkmasına neden olmuştu. Sanırım bu yüzden adamın şirketi yüz binlerce dolar  zarara uğramıştı. O kadar büyük bir şirketinin zararını insan ticareti ile telafi etmeye çalışması inanılacak gibi değildi. Bu gerekli miydi ? Bir insanı alıkoymak doğru muydu ? Bunun için gerçekten ihtiyaçları olan kişi ben olamazdım. Ben suçsuzdum.

Beynim sadece bir çare bulmak için kıvranıyordu. Uyuşmuş gibiydim. Çıkış yokmuydu bu arabadan inmem gerekliydi. Çaresizce düşüncelerimle savaşırken ,
o pislik torbası kulağıma eğilip, " Eğer bir problem çıkarsa seni alırım ve bir dahakine evlenmen için satmam. Beni anladın mı güzel kızım ?" dedi.

Korkmuyorum dersem bu en büyük yalanım olurdu, emindim ki yapardı. Kalbim hiç durmadan hızla atarken ortasında kaldığım ateşe baktım yanımda oturan tanımadığım bir adam ve kapıyı inmemem için sıkıca tutan üvey pislik zihnim tüm fonksiyonlarını yitirirken arabanın koltuğuna sindim ve sesimi çıkarmadım, çıkaramadım. Korkmadığımı söylemek istedim en azından kendime bunu söyleyebilmeliydim ama yapamadım.

Ve araba hareket etmeye başladı.

Beni zararına karşılık satın alan adamın öksürük sesiyle duran zihnim tekrar uyanmaya başladı ve soluma döndüm. 60'lı yaşlara merdiven dayamış olan bu adam benimle neden evlenmek istedi anlam verememiştim en başta. Sonra aklımda o iğrenç film sahneleri canlandı, ya bana birşey yaparsa ! Ben ne yapardım ? Kesinlikle kendimi öldürürdüm.

Hayır, Olamaz. Asla! Bu düşünceler aklımdan geçerken bir anda irkildim.

Adam bana dönüp " Korkma seninle ben evlenmeyeceğim hanım kızım, benim sevdiğim bir karım var zaten." dedi. Bir an duraksadım, önce sevecen biri olduğunu düşündüm ve ardından saçmaladığını fark ettim. Sevecen biri kimseyi zorla alıkoymazdı. Ardından aklıma dahada beteri geldi.

Ya üvey babamın tehdidini gerçekleştirirse ?

Ya beni satmaya kalkarsa ?

En iyisi düşünerek kendimi parçalamak değil sormaktı.

" O zaman benden ne istiyorsunuz ? ", adam hafif bi sırıttı ve bana döndü

" Oğlumu yola sokmanı. " anlamamıştım.

Ne demek istiyordu? Adama hızla döndüm, " Nasıl yani ? Ben ne yapabilirim ki ? " Diye sordum. Sormaz olaydım sırıtırak,

" Konu işte burda açıklığa kavuşuyor. " diyerek ekledi ,

" 10 kadını takip etmektense tek kadına bağlamak daha kolay olurdu." Dedi ve önüne döndü.

Anlamamıştım. 10 kadın kim ve bağlanacağı tek kadın burada ben mi oluyordum ? Oğlu bana neden bağlanacaktı ki benim ne gibi bir farklılığım olacaktı ? En büyük soru neden benimle evlenecekti ve daha önemli olan soru ben bundan nasıl kurtulacaktım ?

Cevapsız sorular arasında kafamı pencereden dışarı çevirdiğimde devasa bir evin önünde durduk.

Biri gelip koşarak kapımı açtı. Yavaş ve titrek adımlarla arabadan inerken, arkadan acı bir fren sesi geldi.Siyah Bentley'den oldukça yakışıklı bir çocuk indi, burnundan soluyordu. Ben ne olduğunu anlamadan hızla bana döndü ve delici kahverengi gözleriyle ,

" Cehennemime hoşgeldin karıcım." diyerek bana orta parmağını gösterip eve girerken babası arkasından bağırdı,

"Unutma herşey benim ben ne istersem o olur ! " adam sözlerini bitirdiğinde korkarak ona baktım. Sesi hayatım da hiç duymadığımı kadar sert ve otoriterdi.

Ben neredeydim ?

Sanırım gerçekten cehenneme gelmiştim. Bilmediğim bir hayatta, başıma geleceklerden bir haber.