Zoraki Eş

Bize huzur yok ! -24-

Evet arkadaşlar ben bölümü yazarken sevdim umarım sizde beğenirsiniz birdahaki bölüm ya perşembe yada daha erken tam olarak bende bilmiyorum canlarım durumları biliyorsunuz. yurt telefonsuzluk... Ama sizin beni anladığınızı biliyorum iyi okumalar ♥

Lara Handeral

Sabah uyandığımda aklıma dün gece geldi. Gerçekten çok sıradışıydı acaba   şimdi gercekten Kurtulmuşmuydum ? Bunu kendime sormadan edemiyordum.

Sabah mağrurluğuyla yavaşça yattığım yerden doğruldum. Berk'in beni yatak odasına taşıdığını fark ettim çünkü en son ona sarılmış koltukta uyuyordum. Noluyor bana ? BEN İYİCE KENDİMİ AŞTIM..

                 

Yataktan yavaşça doğrulup  gözlerimle etrafı taradım ama o yoktu. Bir anda kalbime sinen korkuyla yerimden fırladım ve aşağıya koşarak indim Berk elinde telefonla kapının önünde hararetle birşeyler konuşuyordu sırtı bana dönük olduğu için yüzünü göremiyordum. Telefonu kapatıp hızla bana döndüğünde yüzünü görmediğim zamana geri dönmek istedim.

Gerçekten çok sinirliydi ve gözleri uykusuzluktan çökmüştü koşar adımlarla yanına gittim ve Sakinleşmesi  umuduyla elimi yanağına koydum.

" Neler oluyor ? " hareketime karşılık derin bir nefes aldı ve elini elimin üzerine  koyup yakışıklı suratını minik ellerimin arasına gömdü. Onu böyle görmek içimin endişeyle   dolmasına neden olmuştu. Yoksa herşeyden kurtuldum rahatlığıyla uyandığım bir sabah daha mı bana cehennem olacaktı ?

Sabahın ilk ışıkları ormanın içinden sızarak  onun mükemmel bedenini sarıyordu. Üzerinde yalnızca pijama altı vardı.

Biraz ellerimin arasında kendini rahatlatmaya çalıştıktan sonra kafasını kaldırıp elini belime doladı ve beni sabahın soğuğundan kurtarıp arkamızdan kapıyı kapatarak salona sürükledi. Salonun ortasında aptal aptal 10 saniye dikildikten sonra beni ellerimden tutup koltuğa oturttu ve gözlerini gözlerime dikti. Bu durum artık sinir bozucu bir hâl almaya başlıyordu Hergün hergün aynı pozisyonda hayatımızın ya içine edecek yada değiştirecek muhabbeti yapmak.    

Huzursuzca yerimde kıpırdansamda gözlerimi Berkten kaçırmadım ve tüm cesaretimle Berkten gelivek olan berbat haberi bekledim. Yani bu kadar sinirlenmiş kızmışsa güzel bir haber olamazdı öyle değilmi ?

" Beste yi yakalamışlar ve hastaneye yatırmışlar. Anladığım kadarıyla şizofreni teşhisi koymuşlar. Yaptıklarının nedeni buymuş, yıllarca ihmal edilincede geldiği nokta ortada. Fakat asıl sorun yandaşçısı.. Nasıl oldu bilmiyorum ama o kaçmış. Bana onunla ilgili anlatmak istediğin birşey var mı Lara ? " cümlesinin sonlarına doğru sesi buz gibi olmuştu ve bu durum beni rahatsız ederek tekrat yerimde kıpırdanmama neden olmuştu.

Belki de öğrenmişti.  Serkan ve beni yani.. Eğer soğuk ses tonunun nedeni buysa haklıydı.  Ona anlatmam gerekiyordu ama zaten o kişinin Serkan olduğunu öğreneli yalnızca birgün olmuştu.

Derin bir nefes aldım ve anlatmaya başladım, herşeyi.. Eksiksiz. Objectif.

Beni nasıl aldattığını , Besteyle olan ilgisini, herşeyi.

Beni sonuna kadar bölmeden  tepkisizce dinledi  bu hali beni korkutmuştu. Gerçekten kalbimi kaptırdığımı düşündüğüm kişi karşısında 2 kez eskiden hoşlandığım kişilerden bahsetmek.. Bu belkide beni seve bilme olasılığını daha fazla imkansızlaştırıyordu.

Ama berk sessiz kaldı ve tek kelime etmeden gözlerini yumup yüzünü sıvazladı çok yorgundu. " Madem sana bu kadar çok yara açan o o zaman 2 numaralı piçimiz neden sana zarar vermeye çalışıyor ? " sesi belki ilk seferki kadar soğuk değildi ama öfkeliydi. Bana karşı mı ? HAYIR. Bana yapılana sinirleniyordu.