Aşk Kapıyı Kırınca

Zorunlu Arkadaşlar

Merhabaaaaaa ^^

Sorunlu yazarınız geldi.Tüm sorunlar üst üste gelince bölümü yazamadım ajkhsjka buda biraz zorunlu oldu galiba ajkhsjka ama sevdim lan bu bölümü :D Ne kadar bölümü hiç okumadan atsamda... yazım yanlışlarını mazur görün lütfen acelem var :(

Neyse Onur'lu  bölüm mianore'ye gelsin.(İsmini bilmiyorum kusura bakma :/ ) İnşallah beğenirsin bebek ♥

Bu arada  ithaf isteyenler bana bildirsin :D utanmayın beeee söyleyin hemencecik şey ederim ^^

Bu arada şarkının bölümle alakası yok.Bölümü yazarken onu dinledimde ondan şey ettim koydum oraya jakhsjka 

Herkese iyi okumalar öptüm hepinizi ♥

Meral

Birkaç gündür Onur ile konuşmamamız üzerine ablamı zorlayıp beni Onur’un evine bırakmasını istedim.Yürümeye o kadar üşeniyordum ki.Yorulmuştum.Kaç gündür ders üzerine ders.İnekliğinde bir sınırı var be.

Elçin arabayı sürerken homurdanıyordu.

‘’Ya ne Onur’muş be.İki gündür kafamın etini yedin Onur’da Onur,Onur’da Onur.’’

Evet biraz başını şişirmiş olabilirim ama ne yapabilirim?Kıskanmıştım.Hem de öyle böyle değil.Baya baya  kıskanmıştım.Korkmuştum da.Yine yalnız kalmak istemiyordum.Yine o karanlığın içine girip tek başıma olmak istemiyordum.O benim yanımdaydı ama nereye kadar?İlk tartışmamızda aramayı bırakmış,beni yalnız bırakmıştı.Tamam çıkmıyorduk belki.O beni o türlü sevmiyordu ama birbirimiz için değerliydik.En azından o benim için değerliydi.En kötü günlerimde yanımda olmuştu.Beni bir süreliğine de olsa yalnız bırakmamıştı.

‘’Tamam ya üzülme.Belki de sadece arkadaşıdır?’’ diyerek benim moralimi düzeltmeye çalışan Elçin’e baktım.Alayla gülümseyip:

‘’Onur bu.Hiçbir kızın onu gıdıklamasına izin vermez.Bu kız o kadar değerli ki demek ki,gıdıklamasına izin vermiş.’’dedim.Gözlerini devirip yola odaklandığında radyoyu açtım.Şarkı dinlerken aklıma Onur’un arabasında ki radyoyu açışım aklıma gelmişti.Salak açmama izin vermemişti.Ondan sonra Meral sinir krizi geçirir.Neden?Onur için. Bana minnacık bile değer verdiğine inanmadığım biri için kolumu incittim,kalbimi kırmasına izin verdim. O kadar da geri zekalıyım.

Ablama Onur’un evinin yolunu gösterdiğimde sağa kırdı.Birkaç dakika sonra evine varmıştık.Zaten bizim eve o kadar uzakta oturmuyordu.Arabayla yakın,çaktırmayın.

Arabadan dışarı baktığımda evin içinden Onur ve hiç ama hiç tanımadığım sarışın bir kız çıktı.Kız gülümseyerek Onur’a sarıldığında kalbimin daha çok kırıldığını fark ettim.Elçin arabayı çalıştırdığında elimi ‘Bekle.’ Dercesine kaldırdım.Arabadan çıkıp onların yanına gitmek istiyordum.Ama bunu yapacak güç bende var mıydı hiçbir fikrim yok.

Elçin elimi tutup:

‘’İyi misin ?’’diye sorduğunda kafamı salladım.Zaten beni sevmiyordu.Biliyordum ki.Ben sadece arkadaşıydım onun.Zorunlu arkadaş.Benimle arkadaş olması için çok zorlamıştım onu.Oda zorlamalarıma dayanamayıp kabul etmişti işte.Buyduk biz.Zorunlu arkadaşlar.

Anlık bir cesaretle  arabadan çıktığımda Onur Bey’in dikkatini çekebilmiştim.Göz göze geldiğimizde gözlerinde anlamdıramadığım bir sevinç vardı,ya da ben yanılıyordum.Ki bence ikinci seçenek daha mantıklıydı.