Aşk Kapıyı Kırınca

Sakın intihar etme!

Yeşim

‘’Semiiiih!!Ben geldiiiim!’’diye çığırarak eve girdim.Semih koltukta uyukluyordu.Yanında sümüklü peçeteler vardı.Oha!Peçeteyi bitirmiş ya! Oğlum onları baban mı alıyor lan.Semih’i dürtmeye başladım.

‘’Ihh!’’diye böğürdü.Uyanıyor.Uyanırken böğürür de.

‘’Uyan Semih!’’

‘’Ne var be!’’diyerek kafasını ‘’sabah uyanırken zorlanan İrem gibi ‘’yastığa gömdü.

‘’Kalk.’’

‘’Elinde sonunda bir daha yatacaksak bir daha kalkmanın ne alemi var ki?’’

         Aslında bir bakıma haklıydı.

‘’Kalk.Şey yapacağız.Şey…Imm…Şey ya.’’

           Bir şey bul Yeşim!

‘’Ne yapacağız ya?Depresyondayım diyorum.Bir şey yapmak istemiyorum diyorum.Anlamıyor musun?’’

‘’Ya bana ne?Şey yapacağız.’’dedim.Şey demeyi bıraksam iyi olacak.

‘’Ney?’’

‘’Sinema!Hah,sinemaya gideceğiz.’’

‘’Hayır.’’

‘’Evet.’’

‘’Hayır.’’

‘’Gelmiyor musun yani?’’

‘’Gelmiyorum.’’dedi.Tepinerek odama gittim ve üzerimi değiştirdim.Yatağa oturdum ve Semih’i beklemeye başladım.Ne zaman böyle yapsam arkamdan gelirdi.Ayak seslerini duydum.5,4,3,2,1.İçeri daldı ve yatağımda bağdaş kurdu.

 ‘’Özür dilerim.’’

‘’Bu mudur Semih?Bir kızın arkasından hayattan soğuyan biri misin?’’diye sordum sinirle.Başını eğdi.

‘’Hayır.’’

‘’Niye öyle görünüyor o zaman?’’

‘’Özür dilerim Yeşim.’’

‘’Sinemaya gidiyor muyuz?’’diye sordum hevesle.İç çekti ve:

‘’Gidiyoruz.’’

(…)

‘’Yeşim iyi misin?’’diye soran Semih'e baktım.Endişeli gözlerle bana bakıyordu.Burnumu çektim ve sinirle:

‘’İyi değilim.Beni getirdiğin filme bak.’’

‘’Niye?Sen aşk filmi severdin.’’

‘’Gerçek hayatta böyle olmadığını öğrendiğimden beri sevmiyorum.’’diyerek ağlamaya başladım.Millet bana baktı.Ondan sonra filme geri döndüler.İnsan bir mendil verir.Ne biçim bir milletiz!

       Semih kafamı omzuna dayadı.Kolunu etrafıma doladı.Bir şey hissettim.Böyle kollarımda falan.Ne olduğunu tam olarak tespit edemedim ama Semih’in dokunmasına karşın bir tepkiydi; sanırım.Semih’in dokunmasına karşın mı?Önceden bana kaç defa dokunmuştu  ama hiç böyle hissetmemiştim.Hiç kimse için böyle hissetmemiştim ama ne yalan söyleyeyim çok hoştu.Ne hoşu be!O senin en yakın arkadaşın Yeşim!Saçmalama lütfen.

Semih saçlarımla oynarken:

‘’Ağlama Yeşim.Sen sakın ağlama.Dayanamam.’’dedi.Allah’ım sana geliyorum!