Fall and Chase (ML, #4)

Kabanata 40

Kabanata 40

Makakaharap

Pumasok na si Mommy at si Maggie sa loob ng unit, habang kami ni Conrad ay naiwan muna sa labas. Sumandal ako sa pader, at tinitigan ang paa ko. Madumi ito at bakas ang buhangin rito dahil sa alikabok na nagmarka. Hindi ko nabigyan ng pansin habang kami'y nasa kotse papauwi sa Manila.

Napapikit ako nang maisip kung anong nangyari kanina.

Daddy can't accept us. Hindi niya 'ko matanggap. Hindi niya kami matanggap.

"Hey..." Conrad tilted my chin. "It is not your fault," he added. Hindi ako makatingin sa kanya. Pakiramdam ko ang bigat-bigat ng aking nararamdaman. Pakiramdam ko, ako may kasalanan kung bakit lumala pa ang lahat. Kung siguro'y hindi ako naghanap, at nakuntento sa buhay, walang ganitong mangyayari.

"Hindi ko alam..." Umiling ako. Pinatitig ako ni Conrad sa kanyang mata. His eyes are serious. He cupped my cheeks. Tumulo ang luha 'ko. "He doesn't want me anymore..." Pinunasan ni Conrad ang luha ko. I cling to him. Mahigpit kong hinawakan ang kanyang braso hanggang sa napayakap ako. Naramdaman ko ang kamay ni Conrad sa aking ulo. He whispered, it's all right to me. I felt his kisses on my head. "What will I do?"

"Rest for now..." aniya.

His scent makes me calm. His voice tames my worries. Pero kahit ganoon, naiisip ko pa rin ang nangyari.

Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya. Tinignan ko ang mukha niya. Ayoko siyang mag-alala sa akin ng lubos. Ngumiti ako kahit pilit. Ngumiti ako kahit hindi totoo para hindi siya mag-alala. "I'll try," ani ko. "Uuwi ka na ba?" tanong ko.

Inayos ko ang aking mukha at buhok.

"Gusto mo na ba 'kong umuwi?" tanong niya pabalik.

Ayoko...

"Pahinga ka na rin." I gave him a small smile. "Salamat," ani ko, at hinawakan ang kamay niya. Pinisil ko ito at nagsalita, "Sa lahat."

"Anything for you." Kumindat siya sa akin. "Pahinga ka na rin. Don't think of me," biro nito. He let me smile for this. A genuine smile.

Binitawan ko ang kamay niya. Natawa na 'ko sa sinabi niya. "Subukan ko." I bit my lip from smiling too wide. Ngumiti rin si Conrad ngunit biglang sumeryoso ang mukha nito. Napakunot ako ng noo.

"Before I go, let me ask you?"

"Hmm..." Tumingin ako sa paligid. Hindi pa bumabalik si Newt para kay Maggie. Natagalan yata siya. "Ano 'yon?" I looked at Conrad. Napaiwas siya saglit at tumingin muli. Para siyang nag-aalinlangan sa itatanong niya sa akin.

He breathed a sigh. "Okay."

"Hmm..." Waiting...

"Damn!" He cursed under his breath. "Dammit! Why you making me this nervous?" Natawa ito na may halong nerbyos. Natawa ako sa inaakto niya. Hindi na lang ako nagsalita at tumitig sa kanya. Lalo kumunot ang kilay niya sa tingin ko.

"Why I am making you this nervous?" I asked.

He make a face.

"Fine, what it is?" I asked.

"Are we..." He trailed off.

My brows furrowed even more.