Fall and Chase (ML, #4)

Kabanata 38

Kabanata 38

Trapped

I don't know what they are talking about. My father and Conrad. Hindi ko pa rin alam kung ano mayroon. Kung bakit siya nandito. Wala pa rin kaming pag-uusap kahit naka-isang gabi na siya rito sa amin. I am avoiding him. He is avoiding me. Fine. I am good at this one. Hindi ko pa rin nakakalimutan iyong nangyari sa Manila. My heart is still hurting. My eyes in pain seeing him in front of me. Masakit pa rin kapag naiisip ko iyon. Yes, there's part I want to hear him. Yes, there's always be. Yes, but I am so afraid to hear him out. I don't know why I am scared.

Ngayong wala ring alam si Daddy kung kilala ko ba si Conrad. He doesn't know a thing. Siguro'y wala ring sinabi si Conrad sa Daddy ko. Right choice. Right thing to do. Maybe, it is about forgetting what happened. Conrad's here for business? I don't have any idea.

Mabuti na lang nilibang ko ang aking sarili sa pagkain ng agahan. Gatas ng Kalabaw. Kesong Puti. Pandesal. My favorite breakfast combo of all time. Kapag ganito ang hinahain ni Manang sa mesa, alam niyang ngiting-ngiti lang ako sa pagkain ko. Maybe this is what I missed in the mansion.

"How's the place with you, Conrad?" My Dad's voice.

Hindi ko inangat ang tingin sa kanilang dalawa.

"I'd been in Luwasan and Grecia yesterday," ani Conrad. I felt his stare. But I refused to see it. Pinagpatuloy ko ang pagkain.

Natawa si Daddy. "How 'bout our place? Kaingin?"

"Sir, maybe today." Conrad told.

"Good. I'd like my daughter to come with you today." Napaawang ako ng bibig. Agad na lumipad ang tingin ko kay Daddy na ngayon ay nakangiti sa akin.

Nakabawi kaagad ako, "Daddy..." I don't know what to say.

Ramdam ko ang tingin ni Conrad sa akin. "I'd like that, too. It's not fun exploring without someone's company." Now, I looked at him. Ngunit kay Daddy na siya nakatingin. No words came out from me. I shook my head.

"That's settled," My Daddy said, approvingly.

Do not worry, this won't be long, Janella. This won't be long. I'm positive about it.

**

Halos malibot namin ang mga plantation na mayroon ang hacienda. I am directing him to the place. Ang sinasabi ko ay tungkol lamang sa Hacienda at wala ng iba. Ganon din siya kapag may isasagot o itatanong. Hindi lumalabas ang usapan namin kung saan. We're keeping the distance from each other. That's what I liked. Mabuti ganoon ang mangyari. Hindi ko pa rin alam kung bakit siya nandito sa amin? Knowing na ang alam ko lang na ginagawa niya ay sa EVAF. Maybe I still don't know him. I don't know him...maybe.

I pushed away my thoughts.

Right now, Conrad's riding a Carabao. Nasa tabi niya si Mang Noel. Habang ako'y nakaupo sa gawang kawayan na kubo habang pinagmamasdan sila. Hindi ko maiwasang usisa ang estado ni Conrad ngayon. Iyong masinsin niyang pakikinig kay Mang Noel. He looked happy and serious, hearing Mang Noel. He looked even more attractive. I can't deny that. Blue-gray shirt. Nakatuck-in pa ito sa kanya na nagpapakita ng belt niya. Nakatupi pa sa bandang ibaba ang kanyang ripped jeans hanggang sa binti niya. And the cowboy hat.

I looked away.

Matindi ang sikat ng araw kaya nanatili lamang ako rito sa Kubo na ang tanging bubong ang mayroon. Uminom ako ng malamig na tubig. Napabuntong hininga pagkatapos. Siguro naman pagkatapos nito'y pwede na akong umuwi. I want to lock myself in my own room. I'm just too tired of thinking. I am too tired.