Fall and Chase (ML, #4)

Kabanata 23

Kabanata 23

Confused

Newt is drunk.

Hindi ko alam kung sino ang maghahatid sa akin sa mansyon ng mga Velez. Halos karamihan ng mga bisita ay umuwi na dahil pasado alas dos na ng madaling araw. Inaantok na rin ako. I had fun with Benj's party. Knowing more Lana and Leigh was something I could treasure forever. Kasama pa iyong ilang tao nakilala ko sa party na 'to. I couldn't stop myself from smiling. Hindi yata mangangawit ang labi ko sa pagngiti. Ngunit ang problema lamang ay sino ang kasabay ko pag-uwi.

I am having a problem with Newt.

Napakagat ako ng panloob na pisngi nang makitang inaalayan ni Densel si Newt palabas ng gate. Lumakad ako hanggang sa napatigil sa tapat ng gate. Pinasok ni Densel si Newt sa kotse nito. It's a Mazda...

Pero paano ko sasabihin kay Densel na hindi ko naman lubos na kilala at siya rin sa akin kung pwede ba akong magpahatid sa kanya? Nakakahiya ngunit iyon na lamang ang paraan para makauuwi ako!

Lumunok ako bago maglakad muli sa kinaroroonan ng kotse ni Densel.

Have courage, Janella!

Humangin ng malakas kaya lalo nadagdagan ang kaba ko. I heaved a sigh and move forward again. Kasalukuyan namang papunta na si Densel sa kabilang side ng kotse. I was about to say his name but he looked at me. Umurong ang dila ko na sabihin ang pangalan niya.

"Want me to ride you home, too?" anito at ngumiti. Napaawang ang bibig ko panandali sa sinabi niya. Some of his dark-brown hair fell on his forehead. Sinuklay niya ang buhok gamit ang kamay. "It's okay," he added. "This pissed beast will never behave in my damn car." He chuckled after.

Tumango na lamang ako ng ilang beses.

"Tara na," ani pa nito.

"Sige. Thank you," I said.

Densel gave me a small smile.

Si Newt ay halos nakahiga na sa passenger seat. Kailangan ko lang alalayan siya upang hindi naman mauntog ang ulo niya o pagkamay malay na siya walang masakit sa katawan niya. I hope he's fine.

Bubuksan ko na sana ang pintuan ng kotse nang may narinig akong engine ng motor. Napatingin kaagad ako sa paligid upang tignan kung kanino galing iyon. Hindi ako nagkamaling siya 'yon. Huminto ito sa tapat ko.

I saw Conrad's cold expressions. His thick brows raised at me for seconds. I remembered what he said to me a while ago. My cheeks went pink so I looked away. Wala lang 'yon. Conrad hate to see two people flirting. Lagi siyang ganito! Naalala ko iyong insidente nangyari sa amin ni Newt at ganon din ang reaksyon ni Conrad!

"Ako na maghahatid sa kanya," he said, firmly. I felt his stare is still at my face. Tumingin ako sa aking paa. Whenever I felt something's wrong or weird, I am biting my inside cheek. Nakasanayan ko na. "Iisang bahay lang naman ang tinitirhan namin," anito.

"Damn." I heard Densel cursed colorfully. "Damn this pissed shit!" Tinignan ko si Densel. It is better to look at him than anyone here... "This shit will never behave. He'll going to vomit in my damn car. Fuck, Newt." I can't see Densel's reaction because it was really dark in his place right now. But I know he's annoyed.

"Come on. Let's go..." It was Conrad's voice. It was been a calm and soft voice from him.

Kusang tumango ang ulo ko sa kanya at napatungo sa kanya. Narinig ko na lang ang engine ng kotse hanggang sa umandar ito para bumwelo sa pag-ikot hanggang sa umalis na 'to. Habang ako'y pumwesto at sumakay na rin sa likod ng motor. Hindi ko sinasadya ang pagtama ng binti ko sa binti niya kaya mabilis akong napaayos. Sinubukan kong hindi tumama ang kahit ano sa akin sa kanya para hindi siya magalit. Pero napilitan akong mapahawak sa balikat niya sa pagkaka-ayos ng aking upo.