အခန်း-(၉.၅)ဩဂုတ်လ

4 0 0
                                    

၁၉၇၅။ ည၈နာရီ

မန္တလေးမြို့အနီးရှိ တပ်ရင်းတစ်ခု၌။

"ဗိုလ်ကြီး.... ဒီကောင်မလေး အသက်က ၂၃နှစ်ဗျ။ ချစ်စရာလေးရယ်"

အသက်၄၀ကျော်အဖိုးကြီးက နုနယ်လှသော ကလေးမလေးတစ်ဦးအား လက်မှာ့ ဆွဲ၍ခေါ်လာသည်။

ကလေးမလေးကာ မလှုပ်နိုင်။ ရုန်းကန်ထားပုံပေါ်သော်လည်း အဆုံး၌ အရှုံးပေးလိုက်ဟန်။

"အို...မောင်မြင့်အေး မောင်မြင့်အေး ၂၃နှစ်တဲ့လား။ သူ့ဘေးက ကလေးလေးကရော"

"သူ့သမီး ၁၀ပါ"

ဗိုလ်ကြီးဆိုသူက မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

"ဟေ့ ၁၃နှစ်နဲ့ ကလေးမွေးတာလားကွ"

"ဖာသည်မဘဲ ဗိုလ်ကြီးကလဲ"

ထိုစကားအား ဗိုလ်ကြီးက အားရပါးရရယ်လိုက်သည်။

"ကျွန်မကို တစ်ခုပြောခွင့်ပြုပါ"

အသက်၂၃နှစ်အရွယ်မိန်းကလေးက စကားဆိုသည်။

"ဘာလဲ" လေသံခပ်မာမာနှင့် ဗိုလ်ကြီးက မေးသည်။

"ကျွန်မကို လုပ်ချင်လုပ်ပါ။ ကျွန်မ သမီးလေးကို..... ငဲ့ညာပေးပါရှင်။ အဖိုးခလဲ ကျွန်မဘဲယူတာပါ သမီးလေးက မယူပါဘူး"

ဗိုလ်ကြီးက ဒုတိယံမိ ထပ်၍ ရယ်သည်။

"မြင့်အေး အဲ့ ဖာပေါက်လေးကို ထပ်ပေးလိုက်"

မိန်းကလေး၏ မျက်လုံးတို့ မာတင်းသွားသည်။

သူဘေးရှိ သမီးကလေးအား နားရွက်များအားပိတ်လိုက်သည်။

"ဒီမှာရှင်! ကျွန်မသမီးကို ဖာလို့ပြောစရာမလိုဘူး။

သူဒီရောက်လာတာ ရှင့်အကောင်ခေါ်လို့။ ကျွန်မက ဖာသည်မဆိုတိုင်း ကျွန်မသမီးက ဖာသည်မ မဟုတ်ဘူးရှင့်!"

ဗိုလ်ကြီး က ဝုန်းကနည်း ထရပ်လိုက်သည်။

"စောက်ကောင်မကများ လေလာကျယ်နေတယ်။ နင့်သမီးရော နင့်ရော လိုးမယ်ကွ လီးဖြစ်လား။

ငါက စစ်ဗိုလ်နော် နင်တို့ကို ထောင်ထဲထည့်လို့ရတယ်"

ဝမ်းနည်းဒေါသ မျက်ရည်များနှင့် သူသည် ဗိုလ်ကြီးအား ပြန်၍ အော်ရန်မပြင်။

၁၉၈၈စီမှာ့အချစ်ဇာတ်လမ်း series 1 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon