အခန်း-(၄)မတ် အပိုင်း-(၂)

11 3 0
                                    

၁၉၈၈,၃,၁၃ရက်၊တံတားဖြူစစ်ကြောင်းဖြိုခွဲခံရပြီး၊

တံတားဖြူသပိတ်စစ်ကြောင်းဖြိုခွင်းခံခဲ့ရသည်က ပြည်သူများကြားပြောစရာဖြစ်သွားကြသည်။

သို့သော် များသောအားဖြင့် သပိတ်ကို မပါဝင်လိုကြ၊

ဖမ်းဆီခံ၊အပျောက်၊သေဆုံး‌သူကျောင်းသားပေါင်း ခန့်မှန်းချေ ၃၀ကျော်သည်။

လွန်ခဲ့သော ၂နာရီခွဲခန့်က

ခါတော်မှီနှင့် ‌မဟော်သူရမှာ မင်းလွင်ကယ်၍ ကားရန်မှာလွတ်‌သွားသောညား

"သပိတ်မှောက်တဲ့သူအကုန်ဖမ်း!!"

ကားမတိုက်ခံရသူလူငယ်များမှာ ဒဏ်ရာရသူများအား သယ်ယူနေကြသည်။

သို့သော် ရုတ်တရပ် လာရောက်ဖမ်းလာ၍ အင်းယားကန်ထဲသို့ခုန်ပြေးရတော့သည်။

မင်းလွင်မှာ မဟော်သူရနှင့် ခါတော်မှီကို ဖတ်ထားသည်မှာ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

"ပြေးတော့..... ခါကိုခေါ်ပြီးပြေးတော့ သူရ!"

မဟော်သူရနှင့်ခါ‌ေတာ်မှီတံတားဖြူကိုဖျက်ကာပြေးသည်။

ဟုတ်ပါသည်။သူတို့အနောက်ပြန်လှည့်လိုက်သည်။သိုသော်အကြောင်းမဲ့မဟုတ်၊ သေနတ်ဒဏ်ရာရှိနေသော ကျောင်းသားလူငယ်များကို မချီ၍ပြေးရန်၊

မဟော်သူရသည် ခွန်အားကောင်းသူမို့ ပခုံး၌ ၁ဦး၊ မ၍၁ဦး၊ သူ၏ လက်မောင်းအားချိတ်၍လမ်းလျောက်လိုက်လာသူက တစ်ဦး၊

ခါတော်မှီမှာ မ,မ၊ မ,ချီနိုင်သောကြောင့် ကူတွဲ၍သာ ပြေးလာရသည်။

သူတို့အနောက်၌ကျန်ခဲ့သူများမှာ လုံထိန်းများရိုက်ခြင်းကြောင့် ကွဲပြဲနေကြပြီ၊

မဟော်သူရ ဦးဆောင်မှုနှင့်ဆိုက်ကားဂိတ်ဆီသို့ရောက်ရှိခဲ့တော့၏၊

"ဦးလေး"

"ဟ မောင်သူရ သွေးတွေနဲ့၊ ကျောင်းသားတွေပါလား"

ဆိုက်ကားဂိတ်မှာ့ အသိဦးလေးကြီးကဆိုသည်။

ဘေးမှာ့ကွပ်ကြည့်ကွပ်ကြည့်၊

"ဟုတ်တယ်..... ကျွန်တော်တို့....သပိတ်အဖြိုခံရတယ်.....၊ ဖြိုးဇော်ဆီမောင်းပေးပါဗျ....."

၁၉၈၈စီမှာ့အချစ်ဇာတ်လမ်း series 1 Where stories live. Discover now