I MARRIED THE MONSTER (KRYPTONITE SERIES-1)

KABANATA-20 |WEDDING DAY|

TAMARA's POV!

MAY MGA bagay na 'di na natin magawang balikan. Mga panahong sinayang natin. Mga oras na hinayaan lang natin; Mga ngiti na dapat 'di natin winawaglit; mga luhang nasayang dahil sa mga maling tao; mga husga kung saan wala namang kaboluhan; mga masasayang araw na ating nakalimutan; mga disesyong padalos dalos kaya sa huli atin paring napag sisihan; mga sandaling kasama natin ang mga taong mahahalaga at naging parte na ng ating buhay.

Ilan lamang 'yan sa mga bagay at isinayang ko noon. Mga panahong, 'di ko masyadong naramdaman dahil sa kulang ng oras. Pero ngayong araw na 'to alam kong malaki sa parte ng buo kong pagkatao ang mawawala at mapapalitan na 'to ng bago.

Looking at the human-sized mirror, I cannot help but feel unwanted while looking at myself and staring at it. Hindi ko mapangalanan 'tong nararamdaman ko ngayon, pero alam kong 'di ako nakaramdam ng pagsisisi.

I'm wearing a long white gown. This day is the day that I will marry him. Itong araw na 'to dapat ang pinaka masaya at makabuluhang araw ng isang ikakasal, pero iba ako. Iba ako sa mga ikakasal na dahil sa totoo lang kinakabahan ako sa magiging mukha nitong kasal mamaya. Iba ako o kaming dalawa ni Leindrie na 'di ko alam kung may nanaramdamin din ba kaya 'to para sakin.

Nakakalungkot isiping tela sa araw na 'to ay gusto ko nalamang umiyak sa isang tabi dahil ako lang ata 'tong Bride na ikakasal na pero may pagdadalawang isip kung magiging masaya kaya ako pagkatapos nito.

Wala! Walang sagot akong nakuha.

Hindi matutumbasan ng napakagandang dress na 'to ang kabang nararamdaman ko, at 'di maiwawala ng bellow nato ang pangamba ko.

"Senyorita, kailangan niyo napong maghanda in 30 minutes at magsisimula napo." Lumipat kay Michelle ang tingin ko nang bigla itong pumasok sa kwarto kung saan ako nakatayo. She's wearing her casual dress.

Tumango ako dito bilang sagot at nagsimulang lumakad patungo sa pintuan kong saan siya nakatayo. She held my arm to stop me from walking.

"Nakakalula po ang ganda niyo." She said it amazingly.

I chuckled a bet, kahit pa ramdam ko ang pamumula ng aking pesnge sa sinabi nito.

"Bagay sayo ang suot mo Mich, mas lalo lang lumilitaw ang kagandahan mo," I said softly. She began to caress her cheeks while using her other hand.

"Naku! Maniniwala na ako dahil kayo ang nagsabi." We both laugh at what she said.

Totoong maganda si Michelle. Nanay also told me that Michelle has a half; that's why she's also too beautiful.

Nasa harap na ako ng pinto ng simbahan kung saan sa likod nito ay naghihintay sa pagpasok ko ang dagat ng mga tao. Hindi mapigilan ni mommy Kara ang hindi mag imbita ng mga kilalalang tao sa bansa lalo pat naisapobliko ang kasal na magaganap sa pagitan naming dalawa ni Leindrie.

Leindrie was known as one of the heirs of both the biggest companies in Asia. He was also one of the most prestigious and successful businessmen in Asia and a billionaire at an early age. Kaya sino banaman ang gustong palampasin ang oportunidad na 'to.

Yumakap sa labas ng kombento ang malamyos na musika galing sa loob na pati ako ay napahili dahil sa lambot ng musika nito.

Huminga ako ng malalim sabay pakawala ito at sa aking pagpikit ay narinig ko ang malakas na tunog ng kampana ng kombento. At kasabay ng mulat ko ay ang pagbukas ng malaking tarangkahan na nasa aking harapan.

Kitang kita ko kung paano nagsiklapan ang mga flash ng cameras na nakatotok sakin ngunit isiniwalang bahala ko ito at nagsimulang humakbang. Dahil malaki at mahaba ang sayad ng gown ay kakailanganin pa akong tulungan ng mga coordinators dahil 'di lang 'to mahaba at malaki kundi dahil mabigat rin ang gown na suot ko. Hindi ko mabilang kung ilang mga tela ang isinuot ko kanina para lang sapitin ang napakagandang dress na 'to kaya talagang mabigat ito kung susumahin.